یادداشت مریم محسنی‌زاده

        "سه کتاب" مجموع داستان‌های سه کتابِ "مول"، "دریا هنوز آرام است" و "بیهودگی" می‌باشد که پس از فوت احمد محمود و به اصرار علاقمندان، با اجازهٔ فرزندانِ محمود دوباره در قالب یک کتاب چاپ شد. 
در بیشتر داستان‌ها به رنج طبقهٔ کارگر و حمایت از فرودستان و مظلومان جامعه پرداخته می‌شود. بومی‌گرایی و فضاسازی در اقلیم جنوب هم ویژگی مشترکِ داستان‌ها به شمار می‌آید.
عمومِ داستان‌ها شخصیت‌محور هستند و شخصیت‌پردازی قوی در آن‌ها موج می‌زند.
داستان‌ها، زبانِ تصویرساز، سینمایی، ساده و صمیمی‌ای دارند. توصیفات زنده و دیالوگ‌ها جاندار هستند.
داستان "مول"، "سه ساعت دیگر"، "دریا هنوز آرام است" و "بود و نبود" را بیشتر دوست داشتم. 
داستان "بود و نبود"، شروع و پایانِ تکرارشونده و خوبی دارد، قشنگ شبیه یک فیلم است؛ به‌طوری‌که می‌گویم اگر احمد محمود فیلمنامه‌نویس هم می‌شد بد نبود. 
داستان "معبد" تک‌گویی دارد و کمی از نثر همیشگی محمود متفاوت است؛ بیشتر من را به یاد حال‌وهوایِ داستان‌های هدایت می‌انداخت.
تکراری که در داستان "تکرار" وجود دارد، جالب است و کل داستان شبیه یک فیلمنامه می‌باشد.
داستان "بیهودگی" هم جالب بود؛ مخصوصاً کبوتری که توی داستان حضور داشت.
جالب است بدانید؛
مجموعه داستان "مول"، داستان‌های کوتاهی است که قبلاً در مجلات چاپ شده بود و برای اولین‌بار احمد محمود آن را با هزینهٔ شخصی در سال ۱۳۳۶ چاپ کرد. "مول" اولین مجموعه داستانیِ احمد محمود است. داستان‌ها گاهی شبیه قصه‌های عامیانه می‌شوند.
دومین کتاب احمد محمود، مجموعه داستان "دریا هنوز آرام است" می‌باشد که آن را در سال ۱۳۳۹ گوتنبرگ چاپ کرد. کتاب چون فروش نمی‌رفت، انتشارات آن را کیلویی می‌فروخت یا جایزه می‌داد!
سومین کتاب احمد محمود، "بیهودگی" است که یکی از دوستانش در اهواز صاحب چاپخانه بود و آن را در ۵۰۰ نسخه چاپ کرد.