خوب اول از همه از درگاه الهی طلب عفو می کنم که این کتاب رو تو کتابخونه مسجد و در اختیار فرزندان نوشکفته این سرزمین گذاشتم تا بخونن، اون هم پیش از اینکه خودم خونده باشمش.
البته کتاب خوبیه. داستان یه دختر بچه که خیلی شیطونه و هر کاری می کنه، نمی تونه دسته گل به آب نده. زبون رک و تیزی هم داره. از این لحاظ فکر می کنم کتابی با موضوع مشابه (دفاع مقدس) نخوندم. یعنی نداریم.
سیر داستان خوبه. هر چند به نظرم می نتونست یکم خلاصه تر باشه و پایانش هم بهتر بشه، ولی راحت میشد خوندش.
شخصیت پردازی هاش یکم به دلم ننشست یعنی به جز صغری خانم که نماد ننه قمر هاست، الباقی شخصیت ها رو نمی شد تو ذهن از هم تفکیک کرد مثلا کل خانواده زهرا، شخصیت اصلی، به جز سرکوفت زدن به اون بدبخت، ویژگی  اخلاقی دیگه ای نداشتن.
خلاصه که همینا شدن دو تا ضعف: یکی سرکوفت زدن کل شخصیت ها به زهرای بدبخت، دوم هم ضعف در شخصیت پردازی.
ولی بازم معتقدم کتاب خوبیه.
        

          کتاب خوب مناسب سن نوجوان
        

          کتاب عالی و قشنگی از زمان دفاع مقدس و دختری که برای مادر رزمنده ها نامه می‌خواند و عسل میگیرد
        

          خیلی کتاب قشنگیع....🌻
        

          همه ما بچه های دبستانی می توانیم این دختر را درک کنیم،اگر کتاب را به مادربزرگمان هم نشان دهیم آن ها هم مش طلعت را درک می کنن!
        

          زیاد از موضوع و نوع ادبیات خوشم نیامده بود... 
        

          در واقع این کتاب برای  نجات سنی من نبود اما این از من با خوندش لذت بردم یک داستان در مورد دختر شیطون و اهل خراب کاری که توی روستا زندگی میکنه در واقع مناسب رنج سنی 9تا12ساله اما از نظر من شیوه ادبیات داستان طوری که هر کسی با هر سلیقه و سن و جنسیتی بتونه از مطالعه لذت ببره 

        

          فکر کنم ۱۱ یا ۱۲ سالم بود که این کتاب رو خوندم و اولین داستان بلندی بود که می‌خوندم. به شدت ازش خوشم اومد و این کتاب باعث اصلی کتاب خوندنم شد. هنوزم داستانشو دوست دارم و بعضی وقتا میرم سراغش. فوق العاده دوست‌داشتنی بود💓
        

          «آتیش پاره» داستانی پُرانرژی، احساسی و تأمل‌برانگیزه که یه نفس آدم رو با خودش می‌بره. زهرا، دختری باهوش و جسور، نقش اصلی داستانه و کارش نوشتن نامه‌ی مَش‌طلعت ـ پیرزنی که پسرش جعفر تو جبهه‌ست ـ هست  . همین شروع ساده، اما پر بار، باعث شد از همون ابتدا با زهرا همزادپنداری کنم و دل‌نگرانی‌ها و دغدغه‌هاش رو عمیق حس کنم.

جنگ، خونی‌ترین فصل تاریخِ چند نسل از ماست؛ موضوعی که کمتر با زبان طنز وارد قصه‌های کودک و نوجوان می‌شه. اما فاطمه بختیاری با انتخاب زبان طنز و شیرین، هم واقعیت‌های تلخ اون دوران رو نشون می‌ده، هم لبخند و امید رو به بچه‌ها هدیه می‌کنه  . این تعادل بین تلخی و شیرینی، در کنار روایت زنده و درگیرکننده، «آتیش پاره» رو به کتابی متفاوت تبدیل کرده.

از دید من مهم‌ترین نقطه قوت کتاب، زبانیه که با مخاطب نوجوان حرف می‌زنه، نه خیره‌کننده‌ی بزرگسالان. زهرا با هوشمندی، حساسیت و گاهی بی‌پروا جلو می‌ره؛ کارش نامه‌نگاری باعث شده ما هم در جریان احساسات عمیق مش‌طلعت قرار بگیریم، کسی که نگران پسرشه و هر خبر از جبهه برایش معنای بزرگ‌تری داره  . این داستان کوتاه، اما پر بار، دریچه‌ایه برای چشم‌داشت به واقعیت‌های زمان جنگ، بدون آنکه فضایی سنگین یا خشن ایجاد کنه.

        

          آتیش پاره داستان دختری باهوش و جسور به نام زهراست که کارش نامه نوشتنه و دغدغۀ فکری پیرزنی به نام مش طلعت را وسیله‌ای برای رسیدن به هدفش قرار میده…
        

          جلد و تصویر زیبایی دارد. اسم زیبایی هم دارد.نوشته هایش هم خوب است.
        

          کتاب خوبی است به شما توصیه میکنم این کتاب را بخوانید
        

          دلنشین بود.