پچورین شخصیت قهرمان دوران فردی است غیر عادی و قهرمانی غیر طبیعی کارهایی که از او به سر میزند همه نحوی عجیب و توجیه ناپذیرند.او همچون قارچی برابرمان ظاهر میشود مردی است بی هویت و بی آرمان که فقط زندگی میکند و به هیچ چیزی به صورت حقیقی آن عشق نمی ورزد...او میگوید آیا بدی هم میتواند این قدر زیبا و دوست داشتنی باشد؟چرا او بر بدی صحه میگذارد و آن را ارج می نهد بی آن دلیل که میبیند همین ویژگی بدی است که زنان را با او جلب میکند و برده وار به مشتاقی و تسلیمشان وا می دارد.