وای این آمبریج و دوست دارم پاره کنم🤝
قدرت قلم بانو ۱۰ از ۱۰!!!!
        

          خیل جالب بود
        

          بی نظیر بود💚
اگه میخواید مجموعه هری پاتر رو شروع کنید اصلا اصلا شک کنید و با تموم وجود شروعش کنید
جی.کی.رولینگ قلبم فوق العاده ای داره و همه‌ی مجموعه پیشنهادیه
        

          خیلی هیجان داشت این جلد✨
        

           این کتاب به اندازه زندانی ازکابان جذاب بود.مطالب بدیع  و جدیدی که رولینگ‌ مطرح کرده بود مثل حضور شخصیت منفور آمبریج، ارتش دامبلدور و درنهایت بیمارستان جادویی که به نظرم  باید به خاطرش بهش آفرین گفت.
اووون همه مقدمه چینی تو کتاب اول لازم نبود اما بی نتیجه هم نموند.
منتظر اتفاقات بعدی هستم...
        

          به نام خدا💖
سلام 
من این مجموعه رو دوست دارم.🌠
        

          بسم الله 

یک نکته، خارج از فضای اصلی کتاب به ذهنم رسید. آن هم مطابقت عجیب اتفاقات درسی هری‌پاتر با جریان آموزشی بسیاری از جامعه‌ها از جمله کشور خودمان است. هری‌پاتر شخصیتی است که به لحاظ درسی به سایر دوستانش از جمله هرمیون نمی‌رسد، اما او با هوش و استعداد فوق‌العاده‌ای که دارد توان تحمل فضای خشک درسی هاگوارتز را ندارد. دقیقاً مانند بسیاری از کودکان این سرزمین و بسیاری سرزمین‌های دیگر. این افراد که تعدادشان کم هم نیست، با اجبار و زور بزرگ‌ترها و سیر از پیش تعیین شده تحصیلی، به سرنوشت محتومِ مانند همگان تحصیل کردن، گرفتار هستند. نکته دردناک آنجاست که این کودکان، نوجوانان و یا جوانان نه تنها مجبور به تحمل چنین فضایی هستند بلکه در چنین فضایی با دیگرانی که قوت‌های خود را فراموش کرده‌اند، سنجیده شده و ای بسا با شکلی عجیب با آن‌ها مقایسه می‌شوند. این سرخوردگی عظیم چیزی جز عصیان به بار نمی‌آورد، عصیانی که در هر برهه، خود را نوعی نشان می‌دهد و خدا نکند که ویران‌گر باشد.

اما داستان هری...
او که می‌گوید لردسیاه دوباره جان گرفته و در حال تشکیل ارتش قوی است، مورد تمسخر روزنامه‌ها و رئیس وزرات جادو است. رئیس وزارت جادو، آقای فاج که از دامبلدور دل‌خوشی ندارد، با هری نیز برخورد خوبی نداشته و او را برای اخراج از مدرسه احضار کرده است. اما دامبلدور و تیمش نیز آرام ننشسته‌اند. آن‌ها قبلاً به فاج تذکر داده بودند که دیوانه‌سازها (نگهبانان زندان آزکابان) ممکن است با ولدرمورت هم‌پیمان شوند و اتفاقات بدی بیفتد. البته که چنین تذکری ظاهراً دور از واقع نبوده است. در این بین هر روز جان هری است که بیش از روز قبل تهدید می‌شود.

دوباره به هری حسودیم شد با این رفقایی که دارد... این‌ها حتی از جانشان برای هری دریغ ندارند.

چقدر دامبلدور عالیه... چقدر مَرده... چقدر جذابه... شخصیتی کاریزماتیک...
        

          مثل جلد های قبل....خوب بود...
        

          بهترین کتابی که خوانده ام 
        

          اینجا هری دیگه فقط یه دانش‌آموز ساده نیست؛ مسئولیت‌های سنگینی رو می‌پذیره و با خطرهای جدی و سیاست‌های دنیای جادو روبه‌رو می‌شه. داستان هیجان داره، ولی بعضی بخش‌ها طولانیه و گاهی باید حسابی تمرکز کنی تا جزئیات پیچیده رو دنبال کنی.

شخصیت‌ها رشد زیادی داشتن. هری بالغ‌تر شده و مسئولیت‌پذیریش کاملاً مشخصه، هرمیون باهوش‌تر و مستقل‌تر شده و ران هم کم‌کم قدرت تصمیم‌گیری خودش رو نشون می‌ده. شخصیت‌های جدید مثل لونا لاوگود و دولورس آمبریج، تنوع و چالش‌های جدیدی ایجاد کردن و باعث شدن هری با اخلاقیات و مسائل پیچیده‌تر روبه‌رو بشه.

پیام‌های اخلاقی هم خیلی پررنگ هستن؛ شجاعت، مبارزه با ظلم و اهمیت اتحاد و دوستی در سخت‌ترین شرایط، همه‌جا دیده می‌شن. دنیای فانتزی هم تاریک‌تر و کامل‌تر شده، اما این تاریکی باعث می‌شه که داستان واقعی‌تر و جدی‌تر حس بشه.

به طور کلی، این جلد، جدی و پرچالشه، شخصیت‌ها رو پخته‌تر می‌کنه و آماده می‌کنه برای اتفاقات بزرگ و نهایی جلدهای بعدی.
نمره کلی: ۴.۳/۵ – داستان جدی‌تر و سیاسی‌تر شده؛ بعضی بخش‌ها طولانی و توضیحات داخلی شخصیت‌ها زیادن.

شخصیت‌ها: ۴.۵/۵ – رشد شخصیت‌ها عالیه؛ هری بالغ‌تر و مسئولیت‌پذیرتر شده، هرمیون و ران هم شخصیت پیچیده‌تری پیدا کردن.

داستان: ۴/۵ – داستان پرهیجان و جدی، ولی ریتم بعضی بخش‌ها کند و کشدار شده.

پیام اخلاقی: ۵/۵ – شجاعت، مبارزه با ظلم و ارزش اتحاد و دوستی کاملاً برجسته.

فانتزی و دنیاسازی: ۴.۸/۵ – جادوی هاگوارتز و دنیای بیرون کامل‌تر و تاریک‌تر شده، اما بخش‌های سیاسی و سیاسیون جادوگری پیچیدگی ایجاد می‌کنن.