گزیده ی محدودی از نامه های نیچه به مادرش ، از پنج سالی تا یک سال پیش از جنون!
برای نیچه هم با آن سیبیل معروف و صلابت افکار و گفتار، مادر وجودی عزیز و بزرگترین پناه است...

📖 از متن کتاب:
عزیزان من، چند هفته بعد کتابم به دستتان می رسد. از بیرون به آن نظری دوستانه بیافکنید: اصل قضیه این طور به نظر می رسد که نام نه چندان زیبایمان را نامیرا خواهد کرد!
اما عاجزانه و صمیمانه از شما خواهش می کنم، آن را نخوانید! و به هیچ کس هم امانت ندهید. سرِ این حرف می مانید؟
          

            اولین چیزی که توجه من رو به این کتاب جلب کرد تناسب نام نویسنده و کتاب بود همونطور که می‌دونید دیفن باخیا اسم یک گیاه آپارتمانی هست و شبیه به اسم خانم نویسنده!
 
پشت کتاب از قول مجله اپرا نوشته شده: با خواندن زبان گلها قطعا دسته گل بعدی تان را ماهرانه انتخاب خواهید کرد.
خیلی قشنگه که بتونیم تنها با دادن گل به کسی مفهومی رو منتقل کنیم...لحن و حال و هوای این کتاب  مثل غریبه های هزارسال  آشناست...دوست داشتنی، صمیمی و سرگرم کننده🌻



📖 از متن کتاب:
ناله ای کردم ولی در واقعیت احساس آسودگی داشتم . گلها راه فرار من بودند. با دست گرفتن گلها شاید میتوانستم پاییز را زنده بمانم و شاید ماهها که می گذشت ، شرایط آسانتر میشد.
میخواستم تنها باشم و اطرافم چیزی جز گل نباشد
          

            روزنوشتِ "مارتا هیلرز" از هشت هفته تلاش برای زنده ماندن!
زنده ماندن در "برلین" که توسط متفقین اشغال شده،غذا کمیاب است ، بهداشت وجود ندارد و زنان از توحش ارتش سرخ به جان آمده اند، بعضی‌ها خودکشی می کنند، بعضی خودفروشی می کنند و مارتا هیلرز هر روز از رنج خود و باقی قربانیان جنگ می نویسد... احتمالا برای زنی چون او نوشتن هم از ملزومات زنده ماندن است...می نویسم پس هستم!

از متن کتاب:
عجب دوره ای. داریم تاریخ را دست اول زندگی می کنیم، موضوعات قصه هایی هنوز ناگفته و ترانه هایی هنوز ناخوانده.ولی وقتی در درونش هستی غیر از مصیبت و دل نگرانی چیزی نیست.
حمل تاریخ بر شانه ها کار صعب و دشواری است.
          

            عنوان اصلی کتاب
Scarcity: Why Having Too Little Means So Much
هست که به سلیقه(مترجم یا ؟) فقر احمق می‌کند ترجمه شده!

کتاب تئوری هایی در مورد کمیابی(کمبود) و اقتصاد رفتاری مرتبط با آن ارائه می دهد ، اینکه کمیابی باعث افزایش کارایی ذهن می‌شود و در عین حال ذهن را تسخیر می کند و پهنای باند را کاهش می دهد، مثلا کمبود زمان منجر به استفاده بهینه از زمان می شود  یا تمرکز روی یک مساله باعث می‌شود مسائل دیگر به حاشیه رفته و اهمیتشون در لحظه برای ما کمتر شود هرچند که حیاتی باشند و...
کتاب پر است از مثال ها و آزمایشاتی خلاقانه که برای ارزیابی تئوری ها انجام شده اند...

در کل کتاب جالبی هست اما مطالبش به شکل کسالت باری تکرار می‌شن🤓

📖 از متن کتاب:
کمیابی از ما متخصص می سازد،چمدان بندهایی متخصص. وقتی از جای خالی بی بهره باشیم، ارزش سانتی‌متر به سانتی‌متر فضای داخل چمدان را درک می کنیم.فقرا ارزش یک دلار را میدانند،افراد گرفتار ارزش یک ساعت را، آنهایی که رژیم  دارند ارزش یک کالری را.
          

            راوی داستان دختربچه ای ست به نام اسکات. او به همراه برادر بزرگترش جیم و پدرشان اتیکوس که وکیلی با اخلاق است، در شهر کوچکی در آمریکا زندگی می‌کنند، همسایه ی عجیبی به نام بو رادلی دارند که کسی او را  ندیده، مردم در مورد او افسانه سرایی می کنند...این خواهر و برادر  در عالم کودکی سعی در کشف داستان بو رادلی دارند ...
 اتیکوس به عنوان وکیل مدافع مردی سیاه پوست و متهم تجاوز به یک سفید پوست انتخاب می شود. او در زمانه ای که سیاه پوست بودن خود جرمی نانوشته است سعی در دفاع از حق دارد... حقی که برای او و خانواده اش تبعاتی دارد...

 از بهترین کتابهایی که خوندم و به همه توصیه می کنم که بخونن،خیلی ساده و زیبا از انسانیت صحبت میکنه...
 به خصوص برای نوجوان ها عاالیه چون با شخصیت جیم و اسکات همزادپنداری می کنند🌱 
شاهکار... حیف که خودم دیر رفتم سراغش، بخاطر داستان دادگاه و نژادپرستی فکر میکردم خشک و کسل کننده باشه که سخت در اشتباه بودم🙄

📖 از متن کتاب: 
" یک روز اتيكوس به جیم گفت من ترجیح می دم که تو بری تو حیاط عقب و به قوطی های خالی تیراندازی کنی، اما میدونم دنبال پرنده ها خواهی رفت. در هر حال اگه بتونی به طرقه تیراندازی کنی اشکال نداره ولی یادت باشه کشتن مرغ مینا گناه دارد.
اولین بار بود که اتیکوس از گناه حرف می‌زد و من موضوع را با خانم ماودی در میان گذاشتم.
پدرت حق داره. مرغ مینا واسه مردم آواز می خونه نه محصول کسی رو می خوره نه تو انبار ذرت لانه می سازه.آزارش به هیچ کس نمی رسه فقط از ته دل چهچهه ميزنه.پیداست که کشتنش گناه داره."
          

            مگر آدم های نخستین چه می کرده اند که گناهشان را می شوییم و بهشان  می گوییم وحشی؟ آدم ها از ترس وحشی می شوند ، از ترس به قدرت رو می آوردند که چرخ آدم های دیگر را از کار بیندازند وگرنه این همه زمین و زراعت و دام و پرنده و نان و آب  هست ، به قدر همه هم هست، اما چرا به حق خودشان قانع نیستند؟چرا هیچ چیز از تاریخ نمی دانند؟ چرا ما این همه در تیره بختی تکرار می شویم؟ این همه جنگ ، این همه آدم برای چیزی کشته شده اند  که آن چیز حالا در دستانشان نیست . دست فرزندانشان هم نیست...پدر می گفت که هر جنگی  به خاطر صلح در می‌گیرد و هر صلحی مقدمه ای است برای جنگ...
          

            این کتاب دو جلدی شامل گفت‌گو ها و مصاحبت میلاد عظیمی و عاطفه طیه با هوشنگ ابتهاج  درباره زندگی و عقایدش نسبت به مسائل مختلف است...
این زن و شوهر در مورد کتاب خیلی خوبشان می‌گویند: «این کتاب ماحصل چندصد ساعت مصاحبت آزادوار و بی‌آداب و ترتیب با سایه است؛ از خرداد ۱۳۸۵ تا بهار ۱۳۹۱ که آخرین نمونه‌های کتاب را تلفنی با سایه بررسی می‌کردیم. این کتاب البته دربرگیرنده‌ی همه‌ی آنچه در صحبت سایه دیده و شنیده‌ایم نیست؛ نه حجم کتاب چنین اقتضایی داشت و نه روزگار و مصلحت‌سنجی‌های سایه به ما چنان مجالی می‌داد؛ اما هرچه در این کتاب می‌خوانید، شنیده‌ها و دیده‌هایی است مستند به صوت و تصویر و ما از این حیث تا حد وسواس امانت‌دار بوده‌ایم.»

از  متن کتاب:
وقتی داشتم سال ۴۵ خانه کوشکو می ساختم یک کنده ای زیر خاک بود،عجیب بود، یک کنده ی خیلی قطور بود شاید به اندازه ی هشتاد- نود سانت،من هیچ نمیدونستم چه درختیه. اردیبهشت بود،دور این کنده یه پاجوشهایی زده بود. بعد که این برگها بزرگتر شدن فهمیدم که ارغوانه. تو تمام مدت بنایی نگذاشتم سیمان و آهک کنار این کنده بریزه.بعد که باغچه را درست کردیم دیدیم هر کدام از این پاجوشها یک تنه قطور شد...ارغوان برخلاف درخت های دیگه است؛درخت های دیگه اول برگ میکنن،بعد شکوفه میکنن،بعد گل میکنن؛ارغوان اول گل میکنه و بعد که گلاش میریزه برگ می کنه.برگهاش هم شکل قلبه.....این درخت خیلی بی تابه،گاهی تو همون تنه قطور پوسته ی سخت یک مرتبه پوسته را می شکافه و گل می ده...من این درختو  نگه داشتم در طول سال‌ها قد کشید و بلند شد،مثل یک مشعل...بعد اون بهاری که من خونه نبودم اون شعر ارغوانو ساختم.خب ارغوان برای من سمبل همه چیز من بود؛ خونواده بود،عشق بود، آرزوها بود، ایده آلها بود، هر چی حساب کنید.
          

            امینه اولین کتابی بود که از مسعود بهنود خواندم

کتاب را از بین رمان های تاریخی برداشتم دو سه صفحه اول را خواندم:
اول این را روشن کنم که می خواهم برایتان قصه بگویم.یک قصه تاریخی و... .
جذبم کرد و رفت در سبد خریدمان کنار باقی کتاب ها.


یک روزه تمامش کردم و آخر داستان معلومم نشد که شخصیت امینه افسانه بود یا واقعیت!

به قول بهنود" زنی که نامش در تاریخ نویسی مذکر این دیار گم شده است" هرچه بود برایم بسیارجذاب بود. من همراه صندوقچه امینه در حرمسراهای قجر سفر کردم،یادگرفتم و لذت بردم...
          

            رمانی محبوب و ماندگار 🙃

صدای خوشِ سخنِ عشق که هیچ وقت تکراری نمیشه!

اگه هدف شما از خوندن کتاب صرفا پر کردن وقتتون باشه غرور و تعصب میتونه گزینه مناسبی باشه...
غرور و تعصب رو  باید عصر جمعه خوند که متوجه گذر زمان نشی...که وقتی سرت رو از کتاب بلند کنی ببینی شب شده!
          

            شخصیت های این کتاب خیلی زیادن با این وجود همه واقعی ، انسانی و باورپذیرند و این توانایی تولستوی در شخصیت پردازی  واقعا شگفت انگیز...

نظریه پردازی های بیش از حد  تولستوی در کتاب برای یک خواننده عادی چون من خسته کننده بود

          

            جایی از قول خالد حسینی خواندم که بادبادک باز را در ستایش پدران و پسران سرزمینش نوشته و هزار خورشید تابان ادای دینی است به زنان سرزمینش، هزاران خورشیدِ افغان.

روایتی ساده و گیرا از درد و رنج لیلا و مریم...سلطه طالبان این وحوشِ انسان نما... و امید