خسته ام از آرزوها ، آرزوهای شعاری
شوق پرواز مجازی ، بال‌های استعاری 

لحظه‌های کاغذی را، روز و شب تکرار کردن
خاطرات بایگانی ، زندگی های اداری 

آفتاب زرد و غمگین ، پله های رو به پایین
سقفهای سرد و سنگین ، آسمان‌های اجاری 

با نگاهی سر شکسته ، چشم‌هایی پینه بسته
خسته از درهای بسته، خسته از چشم انتظاری 

صندلی های خمیده، میزهای صف کشیده
خنده های لب پریده ، گریه های اختیاری 

عصر جدول های خالی، پارک‌های این حوالی
پرسه های بی خیالی، نیمکت های خماری 

رو نوشت روزها را، روی هم سنجاق کردم:
شنبه های بی پناهی ، جمعه های بی قراری 

عاقبت پرونده ام را ، با غبار آرزو ها
خاک خواهد بست روزی ، باد خواهد برد باری 

روی میز خالی من، صفحه ی باز حوادث
در ستون تسلیت ها ، نامی از ما یادگاری
      

        به قول قیصر امین پور :
هزار شاید و باید
هزار باد و مباد
هزار کار نکرده
هزار کاش و اگر  
هزار بار نبرده
در واقع هزاران حسرت، چه کسی می تونه ادعا کنه که در زندگیش "کاش و اگری" وجود نداره؟! 

همیشه فاصله‌ای است میان آنچه هست و آنچه خواسته می‌شود. «همیشه شکافی میان آنچه می‌خواهیم و آنچه می‌توانیم داشته باشیم وجود دارد و آن شکاف به قول کامو، پیوند و ارتباط ما با جهان است. ما عملاً نه می‌توانیم خواسته‌ی خود را دور بزنیم و نه می‌توانیم از کنار آنچه واقعاً مهیاست بگذریم»
      

        -بنویسید،بنویسید...گهگاه نامه ها می رسد و در قلبم بهار می شود...
آنتوان به کنسوئلو 

 📚 کتابی از  مجموعه ی " کتابخانه یادها و خاطره ها" از نشر نو

 نسخه اصلی  کتاب که ویراسته آلبن سریزیه است، سال ۲۰۲۱ توسط انتشارات گالیمار در فرانسه منتشر شده است و شامل نامه هایی از آنتوان دوسنت اگزوپری و همسرش کنسوئلو است که ۷۷ سال پس از مفقود شدن اگزوپری کشف شدند. 
کنسوئلو که مجسمه ساز و نقاش است شخصیتی بسیار تاثیرگذار  در زندگی اگزوپری بوده،الهام بخش ِگلِ سرخِ شازده کوچولو

آلبن سریزیه : نامه های آنتوان و کنسوئلو یکریز تکرار می کند:عشق پرتوقع است، یکباره و برای همیشه و کامل خودش را نشان نمی دهد. موانع و نقاط تاریک زیادی هست که باید پشت سر گذاشت. دو دلداه حتی در ضعفشان،با درد و اندوه هر چه را برای دست یافتن به کمال مطلوب لازم است از سر می‌گذرانند. آنتوان می نویسد ((عزیزم، من همیشه در پی چیزی بودم که ناب باشد.)) ناب در وجود دیگری، در وجود خودش ، ناب در زندگی انسان ها.

📖 از متن کتاب:
گروه من در بیابانی دوردست زندگی می کند. جنگ و شن.(نکند شازده کوچولو را اینجا پیدا کنم؟) تقدیر عجیبی دارم که همیشه سر و کارم را به شن های بیابان می اندازد.سرنوشتم این نبوده که در دریا غرق شوم.. عزیزک نه چندان اهلی ام، اگر بلایی سرم بیاید نباید دلت خیلی برایم  بسوزد..کمی دلزده ام بی آنکه درست بدانم از چه.قطعا نیویورک ،اختلاف ها ،تهمت ها ،ماجرا ها و آندره بروتون حالم را به هم زده اند.....من به شدت نیازمند باغ هستم که در آن خوش باشم. البته که اینجا باغی در کار نیست. خیلی هم درموردش حرف می زنیم برهوتِ ایده ها را نفس می کشیم.باید زندگی را از قلب فرمول های ریاضی ادامه داد.
      

        این کتاب درست مثل شازده کوچولو و آثار شل سیلوراستاین است ؛ ساده و لطیف اما عمیق! هم مناسب بچه هاست، هم بزرگسالان! 
پر است از فضایل اخلاقی ساده و همیشه تازه..
بامحبت بودن،خوش قلب بودن ،کمک حال بودن ،قدردان بودن ،بافکر بودن ،مودب بودن ،خوش بین بودن که همه ی اینها یعنی پدینگتون بودن!
      

        مجموعه نامه هایی شامل یادداشت ها،عکس ها،کارت پستال ها که #کورت_ونه_گات خطاب به همسر اولش جین ماری کاکس نوشته و ۷۷ سال بعد به دست دختر بزرگشان ادیث ونه گات گردآوری و ویراستاری شده است.

ادیث می نویسد: "این نامه ها را که پدرم نوشته در گوشه ی اتاق زیرشیروانی خانه ی قدیمی و وسیعی که در آن بزرگ شده ام ؛ پیدا کردم؛زیر خرت و پرت های پنجاه و پنج سال زندگی که مادرمان نخواسته یا نتوانسته بود بیرون بریزد، دفن شده بودند....داخل جعبه ی هدیه ی سفید له شده ای که با روبان زرد کهنه ای بسته شده بود....نخستین نشانه ها از اینکه او قرار بود در آینده به چه شخصیتی بدل شود. او از سال ۱۹۴۱ وقتی تنها ۱۹ سال داشت تا سال ۱۹۴۵ که ۲۴ ساله بود،۲۲۶ نامه برای مادرم نوشت...مادرم محرم و شنونده ی او شد پیش از آنکه او حتی جرئت کند خود را به نویسندگی منتسب بداند... ازدواج آنها دوام نیاورد،اما نامه ها دوام یافتند...این ها از زمان و مکانی پرشورتر ،ناب تر و درونی تر از هر نوشته‌ی دیگر او در زندگی می آیند. این ها را او نه برای شهرت یا پول،بلکه برای فتح عشق یک زن نوشت."

از متن کتاب:
" زمان به تنهایی فاقد محدودیت است.تمام چیزهای دیگر تنها می توانند تکه ای از ابدیت را تاب بیاورند: ناگزیر با شروع، مینه و پایان. ما شروع کرده ایم .غیر از این هر برنامه ی زمانی احمقانه است و بی معنا...جین محبوبم،لعنتی ،تو برای من یک دختر کوچولوی جذاب احساساتی هستی و من نمی توانم عاشقت نباشم.
یین و یان آن قدر سلیس و روان هستند که در ذهن هر انسانی که می شناسم دست کم در ذهن خودمان می مانند.اتحاد انسانی ترین الگو ها نتیجه اش چیزی است با تقارنی کمتر از دایره.  اما جین،محبوبم،لعنتی، ما ذره های کوچکی هستیم، همان قدر اقلیدسی که یین و یان... پی آر ۲ مساحت ماست و ۲ پی آر محیطمان. "
      

        کتابی درباره "زن" بدیهیاتی که بعضی در دنیای امروز کاملا پذیرفته و حل شده و بعضی همچنان نه!
استاندار دوگانه ی پیرشدن، تفسیر زیبایی زن ، جایگاه زن در خانواده و اجتماع و تاریخ...

ازمجموعه ی #استخوان_های_روح نشر نیماژ

از متن کتاب:
درصورت مردان خط ها، زخم ها و زائده ها نشانه ی شخصیت و قدرت روز افزون است.این خط ها بسیار محترمانه، احساس قدرت، کمال و کیفیت مردان را نشان می دهند؛نشانه ی زندگی زیسته؛اما درباره ی زنان، خطوط پیری یا هر زخمی، حتی نشان تولد روی صورت، همیشه به شکل منفی قضاوت شده و از آن به عنوان نقص تاسف برانگیز یاد می شود.شخصیت زن باید زیبایی درون زاد باشد و نه محصول تجربه، سن، فعالیت هاو فرایند شکل گیری شخصیت انسانی.صورت زن تا زمانی که نشانه ای از رد پای نهان گذر عمر، احساس، خطر ها و.. در آن پیدا نشود، ممتاز است. به طور ایده آل فرض بر این استکه ماسکی ابدی تغییر ناپذیر همچنان بر صورت زن قرار دارد...زنان باید بیشتر با صورت خودشان را معرفی کنند و صورت ایده آل زن صورتی بی نقص است....
      

        قسمت هایی از کتاب برای من  یادآور رمان های جین آستین بود هر چند  اساس داستان متفاوت با آن هاست...مثلا علاقه ی بین اعضای خانواده به خصوص دو خواهر، تفاوت طبقات اجتماعی و تفاوت مشهود فرهنگی ، علاقه به شعر و کتاب و موسیقی و مفهوم خانه و... که حتما ریشه در فرهنگ مشترکشان دارد.
      

        این کتاب شامل منتخبی از شعر زنان در سال‌های ۱۲۹۹ ـ ۱۳۹۹ شمسی است. در این مجموعه فقط به شعر آزاد، نیمایی و سپید توجه شده است و به دلیل تعدد  شاعران زن ـ اعم از سرشناس و غیرسرشناس و حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای ـ از هر شاعر فقط یک شعر انتخاب شده است. 

بعضی اسم ها رو حتی نشنیده بودم!
      

        کتابی از حمیدرضا صدر  که وصیت کرده بود بعد از مرگش چاپ شود
شرح مرگ اندیشیِ یک سبز اندیش

غزاله صدر دختر مرحوم حمیدرضا صدر در goodreads چنین نوشته:
به عنوان دختر نویسنده و کسی که خودش بخش پایانی کتاب را نوشته نمیتوانم نظری بی طرف بدهم.
به پدرم افتخار میکنم برای تمام آنچه که بود، برای تمامی مقالات و کتابهای زیبایی که نوشت، و برای نوشتن این آخرین کتاب زندگی‌اش که سختترین کار بود اما چه خوب از پس آن برآمد. این کتاب هرچند تلخ و هرچند دربارهٔ مرگ است، در عین حال پر است از زندگی. خواندنش را به همهٔ پزشکان، روانپزشکان، روانشناسان و مشاورین پیشنهاد می‌کنم، همینطور به افرادی که عضوی از دوستان یا خانوادهٔ‌شان با بیماری لاعلاج دست و پنجه نرم می‌کند، یا کسی را میشناسد که عزیزی را به دلیل بیماری از دست داده و در نهایت هرکسی که در زندگی به دنبال معنا می‌گردد.
در آخر خوشحالم که خودم هم توانستم دو روز بعد از رفتن پدر پایان زندگی قشنگش را بنویسم و کتابش را تمام کنم
      

        کیارستمی و آغداشلو همکلاسی دبیرستان هم بودند. مرجان صائبی از آیدین آغداشلو می خواهد عباس کیارستمی را برای گفتگو به خانه اش دعوت کند...بخشی از این گفتگو  سال ۹۳ درسالنامه ی  روزنامه ی شرق چاپ شد. کتاب خانه ای با شیروانی قرمز متن کامل این گفت و گو ست که بعد از مرگ عباس کیارستمی چاپ شد 
گفت و گویی صمیمی و پرمغز


از متن کتاب:
کیارستمی : این که بگوییم آن دوره دوران (دورانی که با هزینه ی شخصی فیلم می ساخته) خوبی بود درست نیست و می تواند باز تاب بدی داشته باشد،چون به این معنی خواهد بود که هر آدمی منتظر شود بهترین دوره بیاید تا ساخته شود.در حالی که به نظر من هنر به دوران خوشی یا ناخوشی بستگی ندارد چون حرکتی کاملا شخصی است که در آن مجموعه مسئولیت ها بر عهده ی هنرمند است...یکی از شیفتگی های من که باعث شد به دانشکده هنر های زیبا بیایم و نقاش شوم به خاطر ونگوگ بود.کتابی درباره ی ونگوگ چاپ شده بود به نام شور زندگی. به خاطر این که طبیعتا من نمی توانستم لوترک باشم چون باید مرفه بودم اما وقتی این کتاب را خواندم دیدم وضعیت من یک مقدار از ونگوگ بهتر است! از فقر وحشتناکی که ونگوگ داشت و نقاط ضعفش، نتیجه گرفتم اگر او نقاش شده من هم می توانم و دلیلی ندارد منتظر حمایت از جانب کسی یا جایی باشم تا نقاش شوم!
      

        اضطرابی چندظرفیتی که هم نیروی محرکه ای برای پیشرفت است و هم دلیل بسیاری از نا امیدی ها... 

این کتاب ساده و روان دوبخش کلی دارد بخش اول علل ایجاد اضطراب‌ موقعیت را واکاوی می کند و بخش دوم راه حل هایی با کمک هنر،ادبیات،سیاست و فلسفه ارائه می دهد. 

آلن دوباتن اضطراب موقعیت را  ترس از خطر شکست دربرابر آرمان‌هایی که جامعه مان وضع کرده است و در نتیجه از دست دادن مقام و منزلت خود معنی می کند؛ نگرانی از این بابت که نکند در حال حاضر روی پله ی پایینی از نردبان قرار گرفته ایم یا حتی نزدیک است که به پله پایین‌تری هم سقوط کنیم. معتقد است نگرانی از جایگاهمان روی نردبان به این سبب است که تصویر ما از خود بسیار به تصویر دیگران از ما بستگی دارد...

از متن کتاب:
تا سن مشخصی برای هیچ کس مهم نیست چه کار می کنیم،صرف وجود داشتن کافی است تا محبت بی قید و شرط دریافت کنیم.می توانیم پس از غذایمان آروغ بزنیم و از ته دل جیغ بکشیم و... با این وجود کسی خواهد آمد و موهایمان را نوازش خواهد کرد، لباسمان را عوض می کند و برایمان آواز می خواند. ما زندگی روی زمین را در آغوش مادر شروع می کنیم مادری که چیزی بیشتر از ادامه ی زندگی از ما نمی خواهد.... اما سرنوشت این زندگی کوتاه و شاد این است که دوام نیاورد. همین که تحصیلات مان تمام می شود مجبور می شویم جایگاهمان را در دنیایی بیابیم که زیر سلطه ی افراد جدیدی است، افرادی که تا حد زیادی با مادر فرق می کنند و طرز رفتارشان درست در قلب اضطرابِ موقعیتِ ما جا دارد: اشراف گرایان.
      

        گزیده ی محدودی از نامه های نیچه به مادرش ، از پنج سالی تا یک سال پیش از جنون!
برای نیچه هم با آن سیبیل معروف و صلابت افکار و گفتار، مادر وجودی عزیز و بزرگترین پناه است...

📖 از متن کتاب:
عزیزان من، چند هفته بعد کتابم به دستتان می رسد. از بیرون به آن نظری دوستانه بیافکنید: اصل قضیه این طور به نظر می رسد که نام نه چندان زیبایمان را نامیرا خواهد کرد!
اما عاجزانه و صمیمانه از شما خواهش می کنم، آن را نخوانید! و به هیچ کس هم امانت ندهید. سرِ این حرف می مانید؟
      

        اولین چیزی که توجه من رو به این کتاب جلب کرد تناسب نام نویسنده و کتاب بود همونطور که می‌دونید دیفن باخیا اسم یک گیاه آپارتمانی هست و شبیه به اسم خانم نویسنده!
 
پشت کتاب از قول مجله اپرا نوشته شده: با خواندن زبان گلها قطعا دسته گل بعدی تان را ماهرانه انتخاب خواهید کرد.
خیلی قشنگه که بتونیم تنها با دادن گل به کسی مفهومی رو منتقل کنیم...لحن و حال و هوای این کتاب  مثل غریبه های هزارسال  آشناست...دوست داشتنی، صمیمی و سرگرم کننده🌻



📖 از متن کتاب:
ناله ای کردم ولی در واقعیت احساس آسودگی داشتم . گلها راه فرار من بودند. با دست گرفتن گلها شاید میتوانستم پاییز را زنده بمانم و شاید ماهها که می گذشت ، شرایط آسانتر میشد.
میخواستم تنها باشم و اطرافم چیزی جز گل نباشد
      

        روزنوشتِ "مارتا هیلرز" از هشت هفته تلاش برای زنده ماندن!
زنده ماندن در "برلین" که توسط متفقین اشغال شده،غذا کمیاب است ، بهداشت وجود ندارد و زنان از توحش ارتش سرخ به جان آمده اند، بعضی‌ها خودکشی می کنند، بعضی خودفروشی می کنند و مارتا هیلرز هر روز از رنج خود و باقی قربانیان جنگ می نویسد... احتمالا برای زنی چون او نوشتن هم از ملزومات زنده ماندن است...می نویسم پس هستم!

از متن کتاب:
عجب دوره ای. داریم تاریخ را دست اول زندگی می کنیم، موضوعات قصه هایی هنوز ناگفته و ترانه هایی هنوز ناخوانده.ولی وقتی در درونش هستی غیر از مصیبت و دل نگرانی چیزی نیست.
حمل تاریخ بر شانه ها کار صعب و دشواری است.
      

        عنوان اصلی کتاب
Scarcity: Why Having Too Little Means So Much
هست که به سلیقه(مترجم یا ؟) فقر احمق می‌کند ترجمه شده!

کتاب تئوری هایی در مورد کمیابی(کمبود) و اقتصاد رفتاری مرتبط با آن ارائه می دهد ، اینکه کمیابی باعث افزایش کارایی ذهن می‌شود و در عین حال ذهن را تسخیر می کند و پهنای باند را کاهش می دهد، مثلا کمبود زمان منجر به استفاده بهینه از زمان می شود  یا تمرکز روی یک مساله باعث می‌شود مسائل دیگر به حاشیه رفته و اهمیتشون در لحظه برای ما کمتر شود هرچند که حیاتی باشند و...
کتاب پر است از مثال ها و آزمایشاتی خلاقانه که برای ارزیابی تئوری ها انجام شده اند...

در کل کتاب جالبی هست اما مطالبش به شکل کسالت باری تکرار می‌شن🤓

📖 از متن کتاب:
کمیابی از ما متخصص می سازد،چمدان بندهایی متخصص. وقتی از جای خالی بی بهره باشیم، ارزش سانتی‌متر به سانتی‌متر فضای داخل چمدان را درک می کنیم.فقرا ارزش یک دلار را میدانند،افراد گرفتار ارزش یک ساعت را، آنهایی که رژیم  دارند ارزش یک کالری را.