اولین چیزی که توجه من رو به این کتاب جلب کرد تناسب نام نویسنده و کتاب بود همونطور که می‌دونید دیفن باخیا اسم یک گیاه آپارتمانی هست و شبیه به اسم خانم نویسنده!
 
پشت کتاب از قول مجله اپرا نوشته شده: با خواندن زبان گلها قطعا دسته گل بعدی تان را ماهرانه انتخاب خواهید کرد.
خیلی قشنگه که بتونیم تنها با دادن گل به کسی مفهومی رو منتقل کنیم...لحن و حال و هوای این کتاب  مثل غریبه های هزارسال  آشناست...دوست داشتنی، صمیمی و سرگرم کننده🌻



📖 از متن کتاب:
ناله ای کردم ولی در واقعیت احساس آسودگی داشتم . گلها راه فرار من بودند. با دست گرفتن گلها شاید میتوانستم پاییز را زنده بمانم و شاید ماهها که می گذشت ، شرایط آسانتر میشد.
میخواستم تنها باشم و اطرافم چیزی جز گل نباشد
        

          رمان زبان گل‌ها نوشته‌ی ونسا دیفن‌باخ در مورد دختری به نام ویکتوریا است که در یک خانه گروهی (پرورشگاه) زندگی می‌کند. داستان از تولد ۱۸ سالگی او شروع می شود. تولدی که تاریخ صوری دارد و تاریخ تولد واقعی او مشخص نیست. به ویکتوریا مبلغی پول و مدت محدودی زندگی رایگان در یک پانسیون داده می‌شود تا زندگی مستقل خودش را شروع کند. ویکتوریا با هم خانه‌هایش با  دادن گل خداحافظی می‌کند و با گل‌ها پیام خودش را به آنها می دهد. ویکتوریا با زبان گلها که در دوره‌ی ویکتوریا استفاده می شده آشناست و این سوال مطرح می شود که چطور یک دختر بی سرپرست به چنین زبانی دست یافته؟
داستان با رفت و برگشت به گذشته و حال ویکتوریا کم کم رازهای زندگی رو را برای ما فاش می کند و ما با زخم‌ها و درد‌هایی که از ویکتوریا دختری نجوش و دل ناپذیر ساخته آشنا می‌کند.
این داستان، داستان عاشقانه‌ای از جنس دختر بودن، همسر بودن و مادر بودن است.
نثر کتاب روان است و ترجمه قابل فهمی دارد اما می‌توانست کمی غیررسمی تر باشد.
این کتاب را خانم فیروزه مهرزاد ترجمه کرده است و نشر آموت آن را چاپ کرده است.
        

          #یادداشت_کتاب 
#زبان_گل‌ها
همیشه دوست داشتم پرفروش‌های نیویورک تایمز را بخوانم. ببینم این کتاب‌ها چی هستند که این‌قدر مثلا طرفدار دارند!
این کتاب را در کتابخانه مدرسه دیدم. گفتند به درد نوجوان نمی‌خورد. گفتم پس واجب شد بخوانم و ببینم مشکلش چیست. و اما کتاب...

کتاب زبان گل‌ها شرح زندگی دختری است به نام ویکتوریا. ویکتوریا در پرورشگاه بزرگ شده و در یکی از خانه‌هایی که مدتی زندگی کرده، چیزی به نام معانی یا زبان گل‌ها را یاد می‌گیرد. گویا در دوره‌ای در انگلستان برای هر گل معنی خاصی در نظر می‌گرفته‌اند که از روش‌های مختلفی به آن می‌رسیده‌اند. ویکتوریا با دانستن این موضوع می‌تواند کاری در گل‌فروشی پیدا کند و مشتری‌های خاصی بیابد.
از طرفی در زندگی خصوصی‌اش همیشه در ایجاد ارتباط با دیگران مشکل داشته است. اما در طول داستان می‌تواند با افرادی ارتباط برقرار کند. کتاب شرح این ماجرا ها و پیروزی ها و شکست‌های او در برقراری ارتباط است.

نثر کتاب روان اما بزرگسالانه است. مترجم حتی در مکالمه‌ها کلمات ادبی استفاده کرده که نه در فارسی و نه در انگلیسی زمان حاضر چنین چیزی معمول نیست.

کتاب ولی مطلقا به درد نوجوان نمی‌خورد. سبک زندگی افراد در کتاب، سبک زندگی غربی است. مدلی که در فیلم‌های هالیوودی به وفور دیده می‌شود اما من در کتاب‌ها کمتر به آن برخورده بودم. حتی در کتابخانه نیمه شب هم که  ماجراهای قوم لوطی دارد، باز زندگی سعادت‌مندانه در ازدواج و داشتن فرزند به تصویر کشیده شده بود اما در کتاب زبان گل‌ها، مطلقا چیزی به نام ازدواج در زندگی شخصیت‌ها معنی ندارد. عروسی و تزیین گل برای عروسی زیاد می‌بینیم ولی ازدواج...
داشتن رابطه با جنس مخالف، داشتن رابطه جنسی (که البته در کتاب بیان نشده)، حامله شدن، زایمان کردن، نگهداری از نوزاد، رها کردن بچه خود و سپردن آن به دیگران، همه و همه بدون ازدواج در این کتاب وجود دارد. حتی زندگی سعادتمندانه هم با داشتن عشق معنا شده و باز هم ازدواج خودش را دخیل نمی‌کند!! 

این حد از عادی سازی سبک زندگی سخیف غربی در کتاب‌ها هنوز برای من عادی نشده است‌. یادم باشد دفعه بعد در انتخاب پرفروش‌های نیویورک تایمز بیشتر دقت کنم.

        

          کتاب، داستان یک دختر یتیم و مسائل روزمره و حالت های روحی است که فرد رها شده در سنین کودکی تا بزرگسالی با آن ها دست به گریبان است. 
در بعضی قسمت ها واقعاً گریه کردم. صدای راوی(خانم پاک ذات) مثل همیشه عالی، گیرا، گرم و دوست داشتنی بود. 
از لحاظ رمانتیک بودن و منطق داستانی هم خوب و گهگاه تکان دهنده.
        

          بعد از مدتها تونستم یه کتاب نسبتا قطور رو تموم کنم و به میادین برگردم. از این بابت خوشحالم:)
اسم رمان فضا و تم رو خوب نشون می‌ده. همچنین عکس جلد. ترجمه هم روون و خوبه. ولی ایرادات ویراستاری نسبتا زیاده و چندجا اذیت کننده بود واقعا.
درباره قصه، داستان دختر یتیمی که استعداد خاصی در پرورش گل و انتخاب گل برای آدمها داره. روابط اجتماعیش فاجعه‌ است و مدام با خودش در کلنجاره که لیاقت موقعیت‌ها و آدمهای خوبی که سر راهش قرار می‌گیرن رو نداره. یه جاهایی با کاراکترش خیلی احساس نزدیکی می‌کردم و یه جاهایی دلم می‌خواست بزنمش:) ولی در کل همه کاراکترها دراومده بودن و متوجه منطقشون می‌شدی‌.
درکل خیلی رمان فاخر و ارزشمندی نیست ولی خوشخوان و سرگرم کننده و پرکششه. شخصیت مامان روبی رو از همه بیشتر دوست داشتم و الان دلم می‌خواست یه مامان روبی می‌داشتم.
یه نکته دیگه هم اینکه خیلی شاد و شنگول نیست و بیشترش دارکه. شاید یه جاهاییش اذیتتون کنه و مناسب خوندن توی هر حال و هوایی نباشه.
فرهنگ گلهای ته کتاب رو احتمال خیلی زیاد بارها بهش رجوع خواهم کرد. یه فرهنگنامه که بهت میگه هدیه دادن هر گلی چه معنی‌ای داره و واقعا بامزه است.(گل محبوب خودم لاله سفیده ضمنا دوستان:))
بخاطر متوسط بودنش در همه چیز بهش نصف امتیاز رو میدم:)