#یادداشت_کتاب 
#طولانی‌ترین_آواز_نهنگ
خواندن یک کتاب درباره زن بارداری که پس از زایمان به کما می‌رود در روز‌های آخر بارداری، کمی غیرعادی و سنگین بود، اما از آن‌جا که مدت‌هاست این کتاب را خریده بودم و جلوی چشمم بال‌بال می‌زد، دیشب در یک عملیات انتحاری از ۱۲ شب تا ۵ صبح یک نفس خواندمش. خواندن کتاب با چراغ‌قوه در شب‌های گرم تابستان که به هیچ روشی نمی‌شود دمای هوا را برای خوابیدن مطلوب کرد، روش مناسبی برای وقت‌گذرانی و رساندن شب به صبح است!

داستان کتاب درباره دختری به نام الا است که احتمالا حدود ۹ یا ۱۰ سال دارد و در همان فصل‌های اول، مادر باردارش که برای زایمان به بیمارستان رفته، پس از به دنیا آوردن بچه به کما می‌رود و دچار زندگی نباتی می‌شود. البته واضح است که به عنوان یک کتاب نوجوان پایان خوشی دارد و مادر در صفحه آخر کتاب به هوش می‌آید که به نظر من پرداخت بسیار کمی داشت و تا حدی مصنوعی و نچسب بود، انگار یک نویسنده دیگر این صفحه پایانی را نوشته بود!

نکته خواندنی کتاب در روند داستان است. اتفاقاتی که برای الا در طول کتاب می‌افتد و تغییراتی که در روابطش با ناپدری و دوستانش رخ می‌دهد. همه این‌ها می‌تواند کتاب را یک انتخاب خوب برای نوجوان کند. نثر روان کتاب و سن پایین شخصیت اصلی حتی می‌تواند کتاب را برای پرخوان‌های دبستان ۲ هم مناسب جلو دهد. اما...

یک امای بزرگ این وسط وجود دارد. آن هم تفاوت فرهنگی بزرگ بین دنیای ما و غربی‌هاست!
اولین قسمتی که باعث شد موقع خواندن کتاب حس کنم با سر توی دیوار رفته‌ام، بیان چگونگی ازدواج مادر و ناپدری در همان فصول اول کتاب است. "مادر که فهمید باردار است، جک و مامان خانه‌هایشان را فروختند تا در یک خانه زندگی کنند و بعد هم ازدواج کردند!"
قسمت بعدی صحبت از مست شدن ناپدری در یک بخش کتاب است و نوشیدنی‌های زیادی که می‌خورد. جالبی قضیه این‌جاست که ارشاد روی اسم مشروب حساس است طوری که در جایی از کتاب شخصیت می‌گوید بگذار برایت نوشیدنی سکنجبین بیاورم!!! و بعد ناپدری با همین سکنجبین مست می‌شود!!! اما هیچ حساسیتی روی مساله بچه‌دار شدن قبل از ازدواج وجود ندارد!
یک بخش دیگر هم صحبت‌های مادر و دختر در همان فصل اول درباره زایمان است. تمرین تنفس موقع زایمان، گفتن از درد زیاد هنگام زایمان و چیزهایی از این قبیل که می‌تواند برای کودک ناآشنا، سوال‌برانگیز باشد.

در نهایت کتاب را به چه سنی می‌شود پیشنهاد داد؟ به نظر من اگر نوجوانی شرایط مشابهی دارد، یعنی بیماری عضو خاصی از خانواده یا داشتن ناپدری و ... و بالای ۱۶ سال سن دارد، می‌شود به عنوان کتاب درمانی پیشنهاد داد. در غیر این صورت به دلیل حجم غم کتاب و موارد ذکرشده در بالا، برای کودک و نوجوان سنین پایین اصلا مناسب نیست.
      

        #یادداشت_کتاب 
#من_اطلاعاتی_بودم
کتاب دو جلدی من اطلاعاتی بودم روایت‌های یکی از ماموران قدیمی وزارت اطلاعات است از ابتدای ورودش به کارهای اطلاعاتی در اوایل انقلاب تا زمان بازنشستگی‌اش و پس از آن.

جلد اول که حجم بسیار کمتری دارد به چگونگی ورود او به اطلاعات سپاه دقیقا پس پیروزی انقلاب می‌پردازد، آن زمان که هرکسی بدون چشم‌داشت فقط می‌خواست یک گوشه از کار انقلاب را دست بگیرد تا کار زمین نماند. شیوه آموزش افراد، محل اسکان، انجام کارهای تعقیب و مراقبت و ... در آن زمان هیچ شباهتی به فیلم‌های جیمز باندی ندارد و دانستن آن‌ها خالی از لطف نیست. این بخش‌ها علاوه بر اینکه به مخاطب جوان نشان می‌دهد این انقلاب از کجا و با زحمات چه کسانی به اینجا رسیده، تفاوت وضع اطلاعاتی ما با غرب و شرق را هم پررنگ می‌کند، چیزی که به درک این مطلب کمک می‌کند که چطور با وجود این همه دشمن حرفه‌ای و کودتا و ... این نظام سرپا ماند.

در بخش‌های ابتدایی، راوی جزو تیم کشف کودتاها بوده و درباره برخی از آن‌ها حرف‌هایی می‌زند که کاملا جدید است. هرچند اگر مخاطب، قبل از آن با تاریخ انقلاب و کودتاهای پس از انقلاب آشنا باشد، می‌تواند بهره بیشتری از این قسمت‌ها ببرد.

سپس راوی جریان انحلال اطلاعات سپاه را پس از تشکیل وزارت اطلاعات در دهه ۶۰ توضیح می‌دهد و اینکه چطور از آن به بعد از یک پاسدار به نیروی وزارتخانه تغییر ماهیت می‌دهد و همان‌جا گریزی می‌زند به چرایی تشکیل دوباره اطلاعات سپاه در دهه ۷۰ و پس از قتل‌های زنجیره‌ای در دولت اصلاحات.

در جلد دوم کتاب که بسیار فصل‌تر از جلد اول است، راوی به عنوان مسئول میز انجمن حجتیه در وزارت اطلاعات از سال ۶۴ تا ۷۶، به صورت بسیار ریز و جزئی، مسائل مربوط به این گروه را باز می‌کند و مخاطب را با لایه‌های پنهان این تشکیلات آشنا می‌کند. بیان اسامی بسیار در این فصل، خصوصا اسامی افراد آشنا و معروف، باعث می‌شود برخی مخاطبین به صحت ادعاهای راوی شک کنند، اما ذکر دو نکته اینجا ضروری است.
اولا مطالبی که راوی بیان می‌کند مربوط به این افراد و اتفاقات، تا سال ۷۶ است و اگر مساله‌ای مربوط به پس از آن باشد، راوی این موضوع را ذکر می‌کند.
ثانیا کتاب فوق یکی دو سال از زمان تولید تا چاپ، در انتظار تایید وزارت اطلاعات بوده و کل محتوای آن پس از خوانده شدن، مورد تایید وزارت قرار گرفته و قسمت‌هایی هم بوده که به دلایل مختلف، نویسنده مجبور به حذف مطالب یا اسامی شده است. پس شبهه غیر واقعی یا غیر قابل اعتماد بودن مطالب، اصلا به کتاب وارد نیست.

در نهایت راوی به توضیح چرایی و چگونگی خروجش از میز انجمن حجتیه در سال شروع دولت اصلاحات می‌پردازد و پس از آن به صورت خیلی خلاصه از مسئولیت‌های بعدی خود در وزارت اطلاعات و مجلس و ... می‌گوید.

خواندن این کتاب هم به کسانی توصیه می‌شود که به دنبال آشنایی با کار اطلاعاتی در ایران هستند و هم افرادی که به دنبال اطلاعات بیشتر از لایه‌های پنهان انجمن حجتیه پس از انقلاب می‌گردند؛ خصوصا که این روزها فعالیت این انجمن در جامعه و لایه‌های مختلف نظام از تربیت کودکان تا مناصب بالای حکومتی، بسیار زیاد شده و این واقعیت که راوی پس از سال‌ها کار اطلاعاتی، آن‌ها را در مساله ضد نظام جمهوری اسلامی بودن و تلاش برای ناکارآمد کردن و براندازی آن، هم‌ردیف بهاییت، سلطنت‌طلبان و ... می‌داند، بسیار مهم و وحشتناک است.
      

        #یادداشت_کتاب 
#پرتگاه_پشت_پاشنه
برای معرفی این کتاب آمدم از عبارت کلیشه‌ای حر فاطمیون استفاده کنم، دیدم فایده ندارد، حق مطلب را ادا نمی‌کند. 
اینکه کسی آدم خلافکاری باشد مثل شاهرخ ضرغام و بعد توبه کند و شهید شود، سوژه تکراری‌ای شده، خصوصا بعد از فیلم اخراجی‌ها. اما عبدالبصیر داستانش متفاوت است. داستان او داستان آتش است. آتشی که وقتی به خرمن زندگی کسی می‌افتد به این راحتی خاموش نمی‌شود.

اگر در اطرافیان خود کسی را بشناسید که درگیر اعتیاد باشد، می‌فهمید منظورم از آتش چیست. من دیده‌ام که چطور این آتش یک انسان را نابود می‌کند. نه فقط زندگی‌اش را، بلکه خودش و انسانیتش را. نمی‌خواهم زیاد درباره اعتیاد داد سخن بدهم، فقط در این حد بگویم که احتمالا تا به حال زندگی یک شهید که قبلا سال‌ها، شاید حدود ۲۰ سال درگیر اعتیاد بوده را نخوانده‌اید. خود این مساله بهترین دلیل است برای خواندن کتاب زیبا و جذاب پرتگاه پشت پاشنه و بعد هم معرفی کردن آن به هرکسی که معتقد است آنقدر که بد بوده، هیچ‌وقت نمی‌تواند برگردد و خوب بشود.

کتاب پرتگاه پشت پاشنه "داستان" زندگی این شهید است، یعنی روایت و زندگینامه نیست ولی نویسنده تلاش کرده هر آنچه از زندگی واقعی شهید پیدا کرده، با چاشنی قلم خوب و کمی خیال ترکیب کند تا کتاب کامل و جامعی ارائه دهد، و به نظر من در این کار موفق بوده است.
البته می‌توان ایرادات فرمی محدودی به کتاب وارد کرد، مثل پرش‌های زمانی زیاد با وجود داشتن فصل‌های کوتاه که ابتدای کتاب، حوصله مخاطب را به چالش می‌کشد، یا جملات شاعرانه ابتدای برخی فصل‌ها که به نظر من زائد می‌آید، اما در کل داستان آنقدر خوب و خواندنی هست که از این‌ها بگذرم و این کتاب را به صورت عمومی پیشنهاد کنم. فقط موقع خواندن آن کمی صبر کنید و به کتاب فرصت دهید تا یک سوم ابتدایی‌اش بگذرد و به سرازیری بیفتد.
      

        #یادداشت_کتاب 
#مایکل_وِی۱
مجموعه مایکل وی که تا به حال ۹ جلد از آن چاپ شده است یک مجموعه جذاب و پرطرفدار غیر فانتزی است. امروزه کم پیش می‌آید یک مجموعه فانتزی نباشد و بتواند اینقدر مخاطب جذب کند، مثل مجموعه اسکارلت و آیووی. 
البته مایکل وی یک مجموعه علمی-تخیلی به حساب می‌آید. این کتاب‌ها داستان تعدادی نوجوان است که ۱۵ سال پیش در اثر آزمایش یک دستگاه جدید در بیمارستان یکی از شهرهای آمریکا، شبیه دستگاه ام آر آی اما مبتنی بر ارسال جریان الکتریسیته، دچار جهش‌هایی در بدنشان شده‌اند. تست آن دستگاه به شکست می‌انجامد ولی نتیجه‌ای که از روشن بودن آن طی ۱۱ روز در بیمارستان حاصل می‌شود، مرگ ۴۲ نوزاد و تولید ۱۷ نوزاد جهش‌یافته در آن ۱۱ روز است. 

حال بعد از ۱۵ سال، شرکت اِلجِن که مخفف یک نام طولانی است، به دنبال آن ۱۷ بچه می‌گردد تا با بررسی آن‌ها بفهمد چه خصوصیت ویژه‌ای داشته‌اند که مثل بقیه ۴۲ کودک نمرده‌اند. در ضمن هر کدام از آن‌ها ویژگی خاصی پیدا کرده‌اند که با دیگری متفاوت است، یکی تولید رعد و برق می‌کند، دیگری تولید شوک الکتریکی، یکی دیگر روی پالس‌های الکتریکی مغز اثر می‌گذارد و خلاصه هرکدام در اثر آن دستگاه دچار خصوصیتی خاص شده‌اند که همه‌گی به الکتریسیته ربط دارد.

در جلد اول داستان به دزدیده شدن مادر مایکل، یکی از بچه‌های الکتریکی، می‌پردازد و تلاش او برای آزادی مادرش که در نهایت به تخریب یکی از پایگاه‌های الجن منتج می‌شود. اما مایکل نمی‌تواند مادرش را پیدا کند. به جای آن تعدادی از بچه‌های مشابه خودش را از دست الجن آزاد می‌کند.


مایکل وی ۱ با توجه به حضور نوجوانان ۱۵ ساله و بیان برخی روابط احساسی بین آن و بحث‌های همیشگی آمریکایی مثل خوشگل‌ترین دختر مدرسه و تیم تشویق‌کننده و ... برای بالای ۱۳ سال یعنی متوسطه اول توصیه می‌شود. 

      

        #یادداشت_کتاب 
#مایکل_وِی۱
#مایکل_وِی۲
مجموعه مایکل وی که تا به حال ۹ جلد از آن چاپ شده است یک مجموعه جذاب و پرطرفدار غیر فانتزی است. امروزه کم پیش می‌آید یک مجموعه فانتزی نباشد و بتواند اینقدر مخاطب جذب کند، مثل مجموعه اسکارلت و آیووی. 
البته مایکل وی یک مجموعه علمی-تخیلی به حساب می‌آید. این کتاب‌ها داستان تعدادی نوجوان است که ۱۵ سال پیش در اثر آزمایش یک دستگاه جدید در بیمارستان یکی از شهرهای آمریکا، شبیه دستگاه ام آر آی اما مبتنی بر ارسال جریان الکتریسیته، دچار جهش‌هایی در بدنشان شده‌اند. تست آن دستگاه به شکست می‌انجامد ولی نتیجه‌ای که از روشن بودن آن طی ۱۱ روز در بیمارستان حاصل می‌شود، مرگ ۴۲ نوزاد و تولید ۱۷ نوزاد جهش‌یافته در آن ۱۱ روز است. 

حال بعد از ۱۵ سال، شرکت اِلجِن که مخفف یک نام طولانی است، به دنبال آن ۱۷ بچه می‌گردد تا با بررسی آن‌ها بفهمد چه خصوصیت ویژه‌ای داشته‌اند که مثل بقیه ۴۲ کودک نمرده‌اند. در ضمن هر کدام از آن‌ها ویژگی خاصی پیدا کرده‌اند که با دیگری متفاوت است، یکی تولید رعد و برق می‌کند، دیگری تولید شوک الکتریکی، یکی دیگر روی پالس‌های الکتریکی مغز اثر می‌گذارد و خلاصه هرکدام در اثر آن دستگاه دچار خصوصیتی خاص شده‌اند که همه‌گی به الکتریسیته ربط دارد.

در جلد اول داستان به دزدیده شدن مادر مایکل، یکی از بچه‌های الکتریکی، می‌پردازد و تلاش او برای آزادی مادرش که در نهایت به تخریب یکی از پایگاه‌های الجن منتج می‌شود. اما مایکل نمی‌تواند مادرش را پیدا کند. به جای آن تعدادی از بچه‌های مشابه خودش را از دست الجن آزاد می‌کند.

در جلد دوم او به همراه تیم جدیدش به پرو می‌رود، تا مادرش را از یکی از بزرگترین پایگاه‌های الجن نجات دهد. در این جلد متوجه می‌شویم که الجن با استفاده از دستگاه مذکور، موش‌ها را دچار همان خاصیت الکتریکی کرده که بچه‌ها به آن دچارند و توانسته از الکتریسیته آزاد شده از بدن آن‌ها در جای جای جهان نیروگاه‌های برق تجدیدپذیر تولید کند. در انتهای این جلد باز هم ماجرا به سرانجام خاصی نمی‌رسد و داستان وسط جنگل‌های آمازون نیمه‌تمام می‌ماند تا در جلد ۳ دنبال شود.

مایکل وی ۱ با توجه به حضور نوجوانان ۱۵ ساله و بیان برخی روابط احساسی بین آن و بحث‌های همیشگی آمریکایی مثل خوشگل‌ترین دختر مدرسه و تیم تشویق‌کننده و ... برای بالای ۱۳ سال یعنی متوسطه اول توصیه می‌شود. 
اما در مایکل وی ۲ دوز این مسائل بیشتر می‌شود، خصوصا حسادت‌ها پسرها بر سر یک دختر و نزدیک شدن برخی شخصیت‌ها به یکدیگر که احتمالا در جلدهای بعدی بیشتر هم خواهد شد. 
علاوه بر این در جلد دوم بیان شکنجه‌های روی برخی افراد، چه شکنجه‌های جسمی و چه روحی، بسیار با جزئیات و دقیق است که با توجه به روحیات مخاطب، باید درباره توصیه آن به خواندن تصمیم‌گیری شود. به نظر من جلد دوم را باید در دسته +۱۵ سال طبقه‌بندی کرد.

      

        #یادداشت_کتاب 
#اسکارلت‌و‌آیوی۳
#رقص_تاریکی
این جلد دخترها بعد از راهی کردن مدیر مدرسه به زندان، دوباره به مدرسه برمی‌گردند. اما باز هم اتفاقات عجیبی در مدرس می‌افتد که مشخص می‌شود مدیر قبلی که فرار کرده بود، یعنی خانم فاکس، دوباره برگشته تا مدرسه را بدنام کند.
حین این جلد دخترها معمای مادرشان را هم حل می‌کنند و می‌فهمند او چه کسی بوده است.

در این جلد به شدت صحنه‌های مجموعه هری پاتر جلوی چشمم می‌آمد. نمی‌دانم این کتاب بسیاری از قسمت‌ها را از آن کتاب الهام گرفته یا برعکس. تنها تفاوت نبودن جادو و فانتزی در این مجموعه است.

این جلد هم بحث‌های معمایی وجود دارد و در نهایت دو قلوها و دوستشان، معماها را حل می‌کنند. نکته منفی‌ای در این جلد هم وجود ندارد و گروه سنی +۱۱ سال می‌تواند از آن لذت ببرد.


      

        #یادداشت_کتاب 
#ابن‌مشغله
ابن مشغله جلد اول از مجموعه دوجلدی روایت‌ها و خاطرات نادر ابراهیمی درباره‌ی شغل‌هایش است. در این جلد که آن را سال ۱۳۵۲ نوشته است، به کارهایی می‌پردازد که از بعد از گرفتن دیپلم وارد آن‌ها شده است‌. البته از یک جایی به بعد، نوشتن هم جزء جدایی ناپذیر زندگی‌اش بوده و کتاب‌هایی هم چاپ کرده ولی به ریز جزئیات آن‌ها در این کتاب پرداخته نمی‌شود.

دو خصوصیت نادر در این کتاب و ماجراهایی که تعریف می‌کند برجسته است. اولا تنوع‌طلبی او که باعث می‌شود در هیچ شغلی بیش از دو سال باقی نماند. یعنی زمانی که حس می‌کند دیگر آن شغل برایش آورده یا تجربه زیسته بیشتری ندارد. و دوم پایبندی نادر به یکسری اخلاقیات، که حالا و در این دوره زمانه شاید ما بیشتر با عنوان دین و مذهب بشناسیمشان. این پایبندی باعث می‌شود که هرجا به او پیشنهاد رشوه، باج و هر نوع خلاف دیگری می‌شده یا در آن شغل خلاف می‌دیده، سریع از آن استعفا دهد. شاید همین دو خصوصیت در کنار تجربه‌های زیاد او از زندگی (مشاغل متنوع و بی‌کاری‌های پی‌در‌پی) باعث شده که نادر ابراهیمی، بشود چیزی که الان هست و چنین داستان‌های پرمغزی بنویسد. و اضافه کنم که مثل همیشه ردپای فرزانه‌ خانم همسر او، در جای جای کتاب بسیار پررنگ است.

روحش شاد و قرین رحمت الهی

      

        #یادداشت_کتاب 
#من_اطلاعاتی_بودم_۱

کتاب من اطلاعاتی بودم یک مجموعه دو جلدی است. این کتاب در دسته خاطرات شفاهی قرار می‌گیرد. درواقع متن کتاب پیاده شده‌ی مصاحبه‌های یک مامور اطلاعاتی است که بدون چاپ سوال‌ها، و با روان کردن متن، انجام شده است. از نوشته روی جلد مشخص است که جلد اول مربوط به شیوه ورود فرد مذکور به واحد اطلاعات، ابتدا اطلاعات سپاه و پس از آن وزارت اطلاعات است. حین صحبت‌ها، راوی به پرونده‌های مختلفی که روی آن‌ها کار کرده اشاره می‌کند و از شیوه زیست یک مامور اطلاعاتی در اوایل انقلاب می‌گوید. هرچه ماجراها جلوتر می‌رود صحبت درباره خود مامورین کمتر می‌شود و بیشتر به پرونده‌ها و اشخاص مرتبط با آن‌ها پرداخته می‌شود. نکته خاص کتاب موضوعی کردن پرونده‌هاست. مثلا جلد دوم، به بحث انجمن حجتیه از ابتدای انقلاب تا زمان حاضر می‌پردازد در حالی که جلد اول موضوعات دیگری را از حدود اوایل انقلاب تا اواسط دهه ۷۰ پیش می‌برد.

در نظرات راجع به کتاب برخی گفته‌اند مشخص نیست چقدر از کتاب واقعیت دارد و هیچ سندی برای راستی آزمایی وجود ندارد. باید در جواب این نظر گفت، اصولا خاصیت تاریخ شفاهی همین است. اینکه خاطرات فلان مسئول مملکتی چاپ می‌شود به این معنی نیست که هرچه گفته راست است یا راستی‌آزمایی شده، بلکه منبعی کتبی تولید شده برای کسانی که قصد خواندن مسائل را از نگاه آن شخص دارند. در مراحل بعدی ممکنه است محققی خودش با مقایسه کتب مختلف، راست و دروغ حرف‌ها را پیدا کنید.
اما ظاهرا این کتاب، تا جایی که من از جاهای دیگری که خوانده‌ام اطلاع دارم، مستند است و راوی حتی درباره بحث شکنجه در بازجویی‌ها، به سفیدشویی واحد اطلاعات نپرداخته و حقیقت را گفته است.

خواندن این کتاب را در روزهای فعلی که مامورین اطلاعات درگیر جنگی همه جانبه در کشور هستند، به همه توصیه می‌کنم.


      

        #یادداشت_کتاب 
#قصه‌های_همیشگی 
#آخرین_نبرد
جلد آخر مجموعه قصه‌های همیشگی، به نبرد نهایی لشکر خوب‌ها و بدها می‌پردازد. مبارزه‌ها زیاد و پر تعداد است ولی اکثرا پایانی ساده و کودکانه دارد. (شاید هدف این است که کتاب خیلی ترسناک نشود و همچنان مخاطب سن پایین خود را حفظ کند. 


      

        #یادداشت_کتاب 
#قصه‌های_همیشگی 
#سفر_به_سرزمین_سرگردانی
نام جلد پنجم از مجموعه قصه‌های همیشگی، سفر به سرزمین سرگردانی است. در این جلد کانر و الکس به قصه‌های کانر می‌روند تا لشکری جمع‌آوری کنند و به جنگ نیروهای مهاجم به دنیای قصه‌ها بروند. 

درواقع در این جلد با تعداد زیادی شخصیت جدید و قصه‌های آن‌ها مواجه می‌شویم. من که زیاد از این قصه‌ها خوشم نیامد خصوصا دوقصه اول و فقط تند می‌خواندم تا این فصل‌ها تمام شود و به ماجراهای اصلی برسم. 
در نهایت هم باز داستان ناتمام ماند تا در جلد آخر تمام شود. 

تنها نکته خاص این جلد وجود یک صحنه زایمان طبیعی است که به صورت ۲، ۳ خط دیالوگ بین شخصیت‌ها جریان می‌یابد. عکس آن قسمت را می‌گذارم تا اگر خواستید کتاب را بخوانید یا به نوجوانی بدهید، از آن آگاه باشید.


      

        #یادداشت_کتاب 
#الیور_تویست
الیور تویست پسر یتیمی است که هزار بلا سرش می‌آید و آخرش می‌فهمند ثروتمند است. این یک خطی داستانی است که تقریبا ماجرای بیشتر کتاب‌های نوشته شده چارلز دیکنز است، حالا در یکی، شخصیت می‌داند پولدار بوده در یکی نمی‌داند. در کل نمی‌دانم چرا با این مدل داستان‌ها زیاد کیف نمی‌کنم ولی چارلز دیکنز انگار جز پولدار شدن شخصیت، راه دیگری برای خوشبختی او نمی‌شناسد. حالا یا مثل آرزوهای بزرگ یک خیر به شخصیت کمک می‌کند پولدار شود، یا مثل داستان دو شهر شغلش آنقدر پردرآمد است که پولدار می‌شود یا مثل الیور تویست از اول بچه مایه‌دار بوده! شاید هم چون من کتاب کوتاه شده را خوانده‌ام به نظرم اینقدر ماجرا لوث شده بود. حتی این کتاب را برای توصیه به نوجوان یا کودک هم مناسب نمی‌بینم. اولا خشونتش برای کودک بالاست و این فانتزی را در ذهنش ایجاد می‌کند که آدم برای خوشبخت شدن باید پولدار باشد یا یک ارثی بهش برسد. برای نوجوان هم احتمالا اتفاقات خیلی مسخره و پیش پا افتاده است. شاید خواندن کتاب کامل، حس بهتری از داستان به مخاطب بدهد ولی با توجه به اینکه خودم نخوانده‌ام، نمی‌دانم چه مقدار مطالب خارج از چارچوب فرهنگی ما دارد و آیا کتاب کامل، برای نوجوان مناسب است یا نه.


      

        #یادداشت_کتاب 
#کیلمنی_بانوی_باغ

این کتاب یک داستان عاشقانه از نویسنده مجموعه‌ی آن شرلی است. قبلا علاوه بر آن شرلی، قصر آبی را هم از این نویسنده خوانده بودم و همین باعث شد ترغیب شوم سایر کتاب‌هایش را هم بخوانم.
این کتاب یک داستان عاشقانه خطی است و مثل قصر آبی، نویسنده آخرش سعی کرده خواننده را غافلگیر کند. ولی آنقدر همه چیز ساده و قابل پیش‌بینی است که بیشتر شبیه تمرین‌های کلاس‌های نویسندگی شده است. در هر حال شاید اگر آن را نخوانید هم چیزی از دست ندهید. برای نوجوانانی که حوصله کتاب قطور ندارند ولی دنبال یک داستان عاشقانه اند می‌تواند یک گزینه مناسب باشد.

      

        #یادداشت_کتاب 
#دلهره‌ها
#کتاب_کمیک

دلهره‌ها جلد سوم از این مجموعه است. در این جلد شخصیت به مسائل مربوط به ۱۰ و ۱۱ سالگی‌اش می‌پردازد؛ اتفاقات مربوط به بلوغ. هرچند کتاب هیچ اشاره مستقیمی به موارد خاص بلوغ جسمی ندارد و اصل ماجرا، تغییرات روانی نوجوانان در این دوران را نشان می‌دهد و به همین دلیل مخاطب آن می‌توانند پسران هم باشند. درواقع اسم کتاب کاملا بیانگر محتوای آن است، ترس‌هایی که نوجوانان در ابتدای دوران بلوغ و حتی کمی پیش از آن تحمل می‌کنند که می‌تواند منجر به دردهای جسمی، بیماری‌های ناشی از اضطراب و نیاز آن‌ها به استفاده از روان‌ درمانگر شود. در کل این کتاب برای مخاطب بالای ۱۰ سال می‌تواند جذاب و مفید باشد.

      

        #یادداشت_کتاب 
#خواهرها
#کتاب_کمیک

خواهرها جلد دوم از مجموعه خاطرات نوجوانی نویسنده است. در این جلد ماجرای سفر خانوادگی به یک ایالت دیگر روایت می‌شود. در همین حین فلش‌بک‌هایی به اتفاقات قدیم، از زمان خواهردارشدن شخصیت تا زمان حال نشان داده می‌شود. تصاویر فلش‌بک‌ها با رنگ مات‌تر کشیده شده‌اند.

کتاب روابط دو خواهر را به زیبایی به تصویر کشیده است. خصوصا وقتی مثل سگ و گربه به جان هم می‌افتند!
حتی در بخشی از ماجرا به شکل غیر مستقیم خراب شدن رابطه میان پدر و مادر نشان داده می‌شود. در کل کتاب جالب و خانوادگی به حساب می‌آید و از ۹ سال به بالا دوستش خواهند داشت، حتی بزرگسال‌ها.

      

        کتاب دلچسب و جذابیه. ولی حس بدی از ارتودنسی بهم داد😅 عذاب وجدان گرفتم که باید بچه مو ببرم ارتودنسی