به نظرم خیلی شبیه کتاب ده بچه زنگی آگاتا کریستی بود...
در مقایسه با ده بچه زنگی این کتاب روان تر و فهمیدنش راحتتره و پایان این کتاب «برای من» خیلی جالب تر و غیر قابل پیش‌بینی تر بود.
        

                خوندن بخشی از خاطرات و زندگی پربار حضرت آقا نمیتونه غیر از عالی باشه!
چی بهتر از اینکه شناخت آدم نسبت به کسی که دوسشون داره و بهشون ارادت داره بیشتر بشه...
        

                شاید با دیدن اسم «بزرگ علوی» روی کتاب توقعم رو بالا برد...
به نظرم معمولی بود ؛ نه جذاب و نه بد
        

                این کتاب چیزهایی برای یاد دادن داشت و جملاتی داشت که آدم رو به فکر فرو میبرد و این امتیاز فقط به خاطر همون چند جمله ی خوبش بود!
مگرنه برای من داستان خسته کننده بود و خیلی طول کشید تا تونستم تمومش کنم.
        

                پیشنهاد من اینه که این کتاب رو زمانی که حالتون خوب نیست و دلتون گرفته بخونید...شبیه دلداری «گرفتن» میمونه! این که نویسنده با چنین وضعی تونسته دووم بیاره غم شما هم امروز نه ، فردا رفتنیه...
به نظرم وقتی شاد و خندونید زیاد نمیتونید باهاش ارتباط بگیرید.
        

                واقعا از اینکه به خاطر «پرفروش بودن» ؛ این کتاب رو خوندم پشیمونم...
متاسفانه هیچ دلیلی برای معروفیت نداشت و صد صفحه رو به زور تموم کردم.
        

                من نتونستم اتفاقات کتاب رو هضم کنم...
در بد بودن قذافی شکی نیست ولی بعضی وقتها حس میکردم که اغراق داره...شایدم نمی خواستم قبول کنم این همه بدی رو...
اگر روحیه حساسی دارید اصلا سراغش نرید؛ من بعد از گذشت تقریبا یک سال از خوندنش هنوز بعضی اتفاقاتی که تو ذهنم مجسم شده بود رو یادمه و از یادآوریش اذیت میشم.
        

                کتاب تقریباً روند کند و خسته کننده ای داره...
ولی آخرش خیلی شوکه شدم! اصلا همچین پایانی به ذهنم نرسیده بود.
این سه تا ستاره هم فقط برای پایان غیرمنتظره ش بود مگرنه کتاب چنگی به دل نمی زد.
        

                اگر میخواید به پهنای صورت اشک بریزید این کتابو بخونید...
به نظرم بهترین کتاب خاطرات شهدا با فاصله زیااد...
        

                به نظرم قشنگ ترین کتاب امنیتیه...
ممکنه بعضی ها با دیدن کلمه مستند فکر کنند خسته کنندس ولی برعکس واقعی بودن و اینکه ما این روزها رو زندگی کردیم و هیچ کدوم از این اتفاقات رو نفهمیدیم جذابیتش رو دو چندان میکنه!
و پایان داستان...شدیداً قشنگ و غمگین💔
        

                من به شخصه بیشتر با رمان های ایرانی میتونم ارتباط بگیرم تا خارجی!(البته که بعضی وقتها مشکل از ترجمه‌ی کتابه)
ولی تا الان این کتاب برام از همه ی رمان های خارجی جذاب تر بود...
شخصیت ها واقعی بود و مشکلاتش ملموس و قابل درک.


        

                به نظرم جذابیت این کتاب به پایانشه...
ممکنه موقع خوندنش خسته بشید و فکرکنید چرا این کتاب معمولی این همه سر و صدا به پا کرده ؛ ولی تا تهش برید میفهمید!