این کتاب به درد این روزا میخوره...
اینکه بعضی افراد به اشتباه فک میکنن همه چی خیلی ساده اس... نه، مطمئنا سیاست به این سادگی ها نیست...
اونم توی کشوری که تاریخش نشون دهنده این مسئله است...
          

            باوجود تمام انتقادهایی که به کتاب‌های جهرمی هست ولی من کتاب‌هاشو دنبال میکنم به چند علت؛ اولا کمتر از کسی‌ست که سراغ این موضوعات امنیتی برود و درباره‌اش کتاب بنویسه درحالی که به شدت به بالابردن سواد اطلاعاتی و امنیتی مردم در این برحه زمان نیاز داریم و خوندن این کتاب‌ها دید عمیق‌تری راجع به خیلی از مسائل میده. دلیل بعدی اینه که کتاب‌های ایشون براساس واقعیته و این برای من جذابه. البته هیچ استنادی درباره واقعی بودن وجود نداره ولی حتی اگه مخاطبی به اسم داستان تخیلی هم کتاب رو بخونه بازم نکته‌های مهمی رو یاد میگیره.
درباره مسائل جنسی که مطرح میشه شخصا معتقدم نویسنده میتونه مسائل رو انقدر باز نکنه و ولی منظور رو برسونه و آنقدر توضیح جزئیات واقعا ضرورتی ندارد
درباره نقدهایی که درباره ضعف داستان نویسی وجود داره از شخصیت‌پردازی تا صحنه‌پردازی و ... تقریبا همه رو قبول دارم ولی باوجود تمام این ضعف‌ها کتاب رو همیشه به همه پیشنهاد کردم چون به موضوعاتی پرداخته که به شدت جامعه ما نیاز داره بشه مخصوصا ما جوونا
          

            من با محمد در این کتاب به ماموریت رفتم و مانور رو به خوبی پشت سر گذاشتم و خاطرات شهید شاهرودی را خواندم و برای مظلومیتش اشک ریختم و با یک خدا رحمتش کند گذشتم و رفتم سراغ النازو باز جویی اش کردم و بعد در کنار ابوالفضل با موتور زمین خوردم و آن نامرد ها حسابی با چوب و چماق نوازشم کردند و بعد با 233 برای نجات برادر جانم رو فدا کردم و در کنار خانم عبداللهی  به مرکز کهریزک رفتم و دست فائزه که قصد سیاه نمایی داشت رو برای همه گان رو کردم و بعد به سختی با محمد همراه شدم و به دو بچه کوچک ۲۳۳ خبر یتیم شدنشان را دادم. 
و در آخر این حقیر از نویسنده خبره کتاب تشکر میکند که کتابی نوشت که در کتابخوان کردن امثال من بسیار موفق بود.
و العاقبة للمتقین؛ )
          

            فضای جنسی کمتر
فکر کنم بعضی اسم ها با شیطنت انتخاب شده بود
اواخرش به شدت حالم را منقلب کرد تا دو سه روز حالم بد بود
          

            وقتی داشتم میخواندمش انگشت به دهان مانده بودم ، خیلی وقت ها شده است که به خاطر کتابی انگشت به دهان مانده باشم ولی این کتاب به خاطر واقعی بودن اتفاقاتش فرق داشت ، از اینکه همه چی را جلوی نگاهمان بد جلوه می‌دهند فرق داشت.
هم شهید بشوی  و هم درباره ات بد بگویند دردآور است ، واقعا شهادت مقام والایی می‌خواهد.
ممکن است در جریانات شهریور به بعد چه چیزهایی را باور کرده باشیم و غلط از آب دربیاید.

از لحاظ نوشتاری ایرادات چشمگیری داشت اعم از اینکه مانند چت با یک دوست بود و شبیه به کتاب نبود و این چت هارا جمع کرده بودند در قالب یک کتاب ، تاکیدات به خاطر اینکه چیزی را فاش نکند زیاد بود ، ۴ امتیاز می‌دهم به همین دلیل .
          

            برای شرایط الان و درک این موضوع که دشمن بیکار ننشسته و رسانه ها چطور برنامه ریزی شده پیش میرن این کتاب و جلدهای بعدیش عالیه
 کتاب از لحاظ محتوا و اطلاعاتش خوب بود
اطلاعات مستند و واقعی از فتنه ۸۸ بهمون میده 
دشمنی برنامه ریزی شده که متاسفانه ذهن مردم را همراه خودشون کردن با دروغ هاشون 
تصمیم دارم دو جلد دیگر که ادامه این کتاب هستند رو بخونم تا به داستان انلاین و جلد چهارمش برسم
به خاطرمسائل جنسی که نقد شده شده بود در فضای مجازی شک داشتم کتاب رو بخونم یا نه 
ولی دیدم فقط اشاره هایی شده ازش و کتاب اروتیک اصلا حساب نمیشه
کما اینکه این مسائل واقعا هست و مخصوصا در قضیه های امنیتی زنان و دختران ما رو دارن درگیر این مسائل میکنن متاسفانه
          

            بسم الله ...
گزارش خوبی از
 اغتشاشات سال ۸۸ 
و برنامه‌هایی که دشمنان برای براندازی نظام طراحی کردن
و همچنین رشادت‌های نیروهای امنیتی و نظامی و ..‌‌.
ارائه شد.
لحظه شهادت ۲۳۳ دلم آتیش گرفت ...
          

            چرا باید کتاب «کف خیابون» را بخوانیم؟
یا چرا نباید بخوانیم؟ مدت¬ها پیش درباره کتاب¬های محمدرضا حدادپور جهرمی شنیده بودم. کتاب¬هایی که هم مخالفان سرسختی دارد و هم طرفداران پر و پا قرص.  هر دو گروه هم اعتراف می¬کردند که در این کتاب¬ها یک نوع ساختارشکنی رخ داده است. عده¬ای موافق این ساختارشکنی بودند و عده¬ای مخالف. من از میان کتاب¬های این نویسنده فقط « کف خیابون» را خواندم و تحلیلم فقط معطوف به همین کتاب است. سوژه اصلی کتاب درباره اتفاقات سال 88 است. اما داستان چند ماه قبل از انتخابات شروع می¬شود و سلسه حوادثی شخصیت¬ها را به کف خیابان و اتفاقات بعد قبل و بعد از انتخابات می¬رساند. نوع ارائه اطلاعات به صورتی است که مخاطب مجاب می¬شود نویسنده به اطلاعات دستگاه¬های امنیتی مرتبط بوده و  از اطلاعات دسته اول استفاده کرده است. این به این معنی نیست که صحت اطلاعات را تأیید می¬کنم به این معنی است که نویسنده از پس کار اطلاعاتی برآمده. چه دروغ و چه راست. حسن بعدی کتاب ریتم تند و نفس¬گیر کتاب است. یه کتاب کاملاً پلیسی پر هیجان که مخاطب را پای اتفاقات نگه می¬دارد. 
زبان نویسنده ساده و صمیمی است. اما بلاتکلیف. نثر بین زبان معیار و زبان محاوره معلق است. 
ریتم تند کتاب باعث شده نویسنده برای توصیفات هم همان ریتم تند را انتخاب کند. اما این توصیفات پویا نیستند و باعث ایستایی متن می¬شوند
نمی¬دانم چقدر با کتاب¬های محمدرضا حدادپور جهرمی و پیشینه آنها آشنا هستید. این داستان¬ها قبل از اینکه تبدیل به کتاب بشوند، در دنیای مجازی منتشر شده¬اند. یعنی اینکه نویسنده کتاب¬هایش را به صورت سریالی در کانال تلگرامی¬اش منتشر می¬کرده. همه ما می¬دانیم که فصل¬بندی کتاب با فصل¬بندی کانال¬های تلگرامی متفاوت است. فصل¬بندی مجازی بر اساس تعداد کلمه صورت می¬گیرد و فصل¬بندی کتاب بر اساس صحنه و زمان. که ممکن است تعداد صفحات دو فصل با هم اختلاف فاحشی داشته باشند. اما نویسنده زمان تبدیل این داستان¬ها به کتاب برای فصل¬بندی کتاب هیچ تمهیدی نیندیشیده.  ادامه یک صحنه در فصل دیگر ادامه پیدا می¬کند. 
کتاب محتوای قابل دفاعی هم ندارد. منظور من محتوای اطلاعاتی و ... نیست. منظور من پاکی و طهارت قلم است. سرتاسر کتاب سرشار است از اشاره¬های جنسی. نقطه آغاز ماجراهای کتاب کشف یک باند فحشا بود. در لایه¬های پنهان کتاب به طور ضمنی همه کسانی که فعالیت سیاسی می¬کنند به فحشا متهم شده¬اند. آیا این اتهام از لحاظ شرع و عرف مستحق مجازات نیست؟ فارغ از این مسئله این کتاب¬ها در دسترس نوجوان¬ها است و با توجه به محتوای مستهجن مناسب نیست. عده¬ای از دوستان این نقد را رد کردند و گفتند که نوجوان¬ها کتاب¬هایی به مراتب مستهجن¬تر از این کتاب¬ها می¬خوانند. سؤال من این است. آیا آن کتاب¬ها هم توسط یک روحانی و به اسم کتاب مذهبی و انقلابی نگاشته شده؟ 
راوی اصلی داستان یک مأمور اطلاعات و امنیت به نام محمد است. یک شخصیت به شدت مذهبی و انقلابی. همین شخصیت مذهبی و انقلابی تمام طول داستان در حال فحش دادن است. عجیب¬ترین قسمت داستان مربوط به اسامی حقیقی در داستان هستند. اسامی دو زن که در جریانات سیاسی سال 88 دخالت داشتند. با همان نام¬های حقیقی اما بدون اشاره به نام خانوادگی. نقش این زنان در ماجراهای سال 88 غیرقابل انکار است، اما دادن نسبت¬ها و ارتباطات با نوع خاصی از افراد و... در صورت اثبات نشدن آیا مستحق حدود شرعی نیست؟  یا اگر اثبات شده چرا خود نویسنده عنوان کرده که این نام¬ها هیچ ربطی به افراد حقیقی ندارد. اما اگر هدفی جز معطوف کردن ذهن¬ها و دادن نسبت¬های ناروای شرعی به این افراد را داشته به چه دلیل از اسم¬های دیگری استفاده نکرده است؟
برخی  این کتاب و کتاب¬های مشابه را  به عنوان کتاب¬های زرد مذهبی معرفی می¬کنند. اما به نظر من این کتاب یک کتاب سیاه ضد مذهب و انقلاب است. آیا هدف نویسنده از این نوع نوشتار جذب مخاطب عام و ارائه اطلاعات امنیتی و سیاسی به آنها است یا اینکه به اسم اسلام و انقلاب برای ذهن¬های بیمار خوراک تهیه می¬کند؟

          

            ﷽
همه به خون نیاز دارند !
چه حق چه باطل
باطل برای بهونه جویی
حق برای بیداری 
باطل برای بهره وریِ خود
حق برای بالندگیِ خلق خدا
هر دو به خون نیاز دارند
برای پیشبرد اهدافشان
اما باطل به جان بی گناه 
و با گناه می افتد ؛
ولی حق حاضر است خود را
برای بیداریِ بقیه فدا کند.
خونِ حق حتی اگر در خفا
ریخته شود طنینِ آن در طول 
تاریخ گوش باطل را کر خواهد کرد...

این کتاب رو که خوندم فوری یاد 
کتاب زنان عنکبوتی افتادم با این تفاوت
که خیلی سریعتر وارد روند پرونده و 
جریان اون قرار گرفتم ...
با این که ایرادات کوچیکی به کتاب وارد هست
اما خوندنش لازمه..
          

            کتاب داستانی بسیار مفیدی بود. بعد از سالها که از فتنه ۸۸ میگذره، تازه میبینم چطور یک انقلاب قلابی رو شبیه‌سازی کرده بودن و آنتی‌تز انقلاب رو در قم ایجاد کرده بودن. خدا به این مردم برکت بده که ۹ دی هرچی این انگلیسیا و دنباله‌هاشون و مزدوراشون رشته بودن رو پنبه کردن. لا حول و لا قوة الا بالله
          

            به نظرم قشنگ ترین کتاب امنیتیه...
ممکنه بعضی ها با دیدن کلمه مستند فکر کنند خسته کنندس ولی برعکس واقعی بودن و اینکه ما این روزها رو زندگی کردیم و هیچ کدوم از این اتفاقات رو نفهمیدیم جذابیتش رو دو چندان میکنه!
و پایان داستان...شدیداً قشنگ و غمگین💔