کل کتاب رو می‌خونی با اون همه توصیف زیادی و اطاله‌ی بیخودِ کلام به امید آخرش، آخرش هم اصلا جالب تموم نمی‌شه:/
        

          هر انسانی هم خوبه هم بد، این بخشی از انسان بودنه. 
        

          ديزي داركر با يك قلب مريض به دنيا آمده. حالا كل اعضای خانواده ديزی بعد از سال‌ها دوري از هم قراره براي جشن تولد هشتاد‌سالگي نانا-مادربزرگ ديزي- تو خانه عجيب و قديمی گوتيك اون تو يك جزيره جزر و مدي جمع بشن. همه از راه مي‌رسند؛ هر کدام رازی كه در دل دارد. وقتي بالاخره جزرومد می‌شود، گذرگاه دريایی زير آب فرو می ‌رود و ارتباط آن‌ها برای هشت ساعت با دنيا قطع میشه؛ ولی هم‌زمان با فرا رسيدن نيمه‌شب نانا به قتل میرسه و راس هر ساعت يكي ديگر از اعضاي خانواده هم كشته میشه. حالا عمارت سيگلاس به زندان شده است،  با قاتلی كه قصد جان تك‌تكشان رو داره. اعضاي خانواده قبل از اينكه آب دريا پايين بره و همه چيز معلوم بشه، بايد هم راز قتل‌ها و هم رازهای گذشته را كشف بكنند...
__________________________________________
بنظرم روند داستان کُند و اتفاقات خیلی ساده هستند. حتی بعضی از حدسیاتم درست بود.
سنگ کاغذ قیچی از همین نویسنده بهتر بود🤏📚 و این کتاب ارزش خوندن نداره❌️
پلاتی که داشت کاملا غیر منطقی بود🤏😐
        

          یعنی واقعا؟ 🗿
خیلی ببخشیدا ولی چرا انقدر مزخرف تموم شد؟ اصلا هر وقت میشینم فکر میکنم به این نتیجه میرسم که چقدر مزخرف بود😀🙏🏻
یجوری معروف شد میگفتن وااااای خیلی خوبه گفتم حالا چی هست🗿
به نظرم وقتتونو سرش هدر ندید.😀🙏🏻
        

          کتاب خوبی بود 
ولی روندش یکم کسل کننده بود ولی وقتی به آخرای داستان می‌رسی واقعاااا اتفاق های جالبی می‌افته پیشنهاد میکنم بخونید ؛)
        

          پنجاه صفحه اول یکم کسل کننده بود.. ولی جلوتر که میری هیجانش شروع میشه و تازه میفهمی اطلاعات اون پنجاه صفحه اول چقدر مهم بودن.. یکی از بهترین جنایی معمایی هایی که خوندم بود.. الیس فینی فوقالعاده تونسته بود ایده کلی ذهنش رو مطرح کنه.. و اخرش رسما دو ساعت به سقف زل زده بودم😭😂
        

          کتاب و دوست داشتم و واقعا باهاش ارتباط گرفتم 
پر از جمله های  دلنشین بود 
و مهم تر از همه اخرش شوکه کننده بود و غیر قابل پیشبینی بود و این کتاب اینقدر جذاب و گیرا بود که تو ۳ ۴ روز تمومش کردم:)
        

          عالی بودد
بهترین اثر آلیس فینی:) 
        

          "اگه نتونی راه برگشتت رو به خوشحالی پیدا کنی،
راه رسیدنت رو به جایی پیدا کن که اونجا کمتر غمگین باشی."
        

          میتونم بگم بهترین کتابیه که تاحالا خوندم و جذاب ترینشون 
خیلی کتاب خوبیه به همه پیشنهاد میکنم 
اگر جنایی می‌خونید این رمان واقعا جذبتون می‌کنه :)
        

          کتابش یه جنایی قوی بود ؛ تو هر صفحه شما رو شوکه می‌کرد و همین خاصش می‌کرد
اگه دنبال یه کتاب جنایی خوب می‌گردید میتونه انتخاب خوبی باشه پیشنهاد میکنم.

        

          این کتاب فوقالعاده بود 
پایانش شگفت انگیز و تعجب اور 
وقتی تمومش کردم باورم نمیشد 
میتونستم فقط به یک جا خیره بشم 
ارزش ترند شدن رو داره 
پیشنهاد میشه🤝🏻
        

          من واقعا از نقد بعضی ها درمورد این کتاب متعجبم!
این کتاب واقعا از نظر جنابی کتاب قوی ای بود و من واقعا خوندنش رو پیشنهاد میکنم.
داستان کاملا مبهم و بعد از خوندن این کتاب متوجه می‌شوید که کل داستان بر چه اساس بوده.
این امتیازی که دادم واقعا حق این کتاب بوده و بنظرم یکی از بهترین کتاب های معمایی ای بوده که خوندم.  
        

          به طرز غیر قابل پیش بینی ای غیر قابل پیش بینی بود😂✨️
        

          یه کتاب جنایی معمایی فوق قوی که تا لحظه ی آخر سورپرایزت می کنه نویسنده.فضاسازی عالی.شخصیت پردازی عالی.روایت عالی.توصیفات عالی.همه چیز عالییییییی.حتمااااااا بخونیدش.💞😍
        

          تا لحظه آخر نتونستم حدس بزنم که قاتل واقعی کیه از نظر معماری و جنایی واقعا به نظرم قوی بود 
مدام میخواستم بدونم در ادامه چه اتفاقی میوفته به نظرم کشش داشت
این کتاب بوی دریا میداد 
خوندنش رو پیشنهاد میکنم
        

          پایانی بر یک کتاب هیجان انگیز.
دیزی دارکر اقتباس نسبتا خوبی از رمان معروف «و‌آنگاه هیچ‌کس نماند یا ده بچه‌ی زنگی» اثر آگاتا کریستی است. کلا این دست اقتباس های امروزی که‌تحت تاثیر یک رمان بزرگ هستند  رو دوست دارم، اگر چه اغلب نصف شاهکار اصلی خوب از آب درنمی‌آیند ،اما خاطره بازی با آنها هیجان انگیز‌است.
روند داستان عالی است و غافلگیری ها فراوان، هر لحظه مشتاقانه در جست‌و جوی قاتل و مقتول بودم، از آنجا که در همان آغاز داستان رفتم فصل اخر را خواندم، حدس قاتل دیگر لحظه ی طلایی نبود، این مسیر منتهی به قتل بود که داستان را برای من جذاب میکرد.
پایان ماورایی خاصی دارد، همه پسند نیست و احتمالا ناامیدتان کند، اما مسیری که شما را به سرانجام رسانده انقدر خوب هست که از پایان چشم پوشی کرد...
خب البته  آلیس فینی مثل رمان سنگ، کاغذ، قیچی باز هم حقه سوار کرده اما این بار کمتر ناراحتم کرد.اگر نشانه ها را  کنار هم بگذارید میفهمید فینی چه حقه ای زده تا دستش تا لحظه ی آخر رو نشود و در عین حال سرنخ بزرگ را به دست مخاطب داده است.
دوستش داشتم...
        

          خوب بود هر چند آخرای کتاب اینجوری بودم که چرا!؟
از لیلی متنفر بودم.
اما بابای کانر. وای خدای من. فقط میتونستم سه روز برای بابای کانر گریه کنم😢💔😂 چرا اینقدر بدبخت بود این مرد . دوست دارم توضیحات بدم اما اسپویل میشه🚶🏻‍♂️
با این که کتابو یکی از دوستان بهم داد و نشر فیک بود (هر دومون گول خورده بودیم😂) باز هم بنظرم عالی بود.👍