قطعا غمگین‌ترین کتابی میشه ک خوندین.. طوری غمگینه داستانش ک با تک تک جملاتش گریه می‌کنین..  ولی بااین‌حال من ب‌شخصه عاشقشم و داستانش پر از جمله های قشنگ بود و چیزای زیادی و از زندگی بهتون یاد می‌ده..  مطمئن باشین ارزش حداقل ی بار خوندن و داره.. 
و از بدترین قسمتاش می‌رسه ب موقعی ک تقریبا دو سوم کتاب تموم شده بود ولی کارکترا یکی یکی مردن و همونموقع غم رو تو داستان از عمق وجودتون درک می‌کنین...  این‌که چنصد صفحه رو با تک تک شخصیتای داستان زندگی کردین..  با ناراحتیاشون ناراحت شدین، با درداشون گریه کردین، با خوشحالی هایی ک شاید کوچیک بودن ولی برای اونا همه چیز بود کلی خوشحال شدین..  ولی بعد یه مدت ک انگار خودتون هم جز اکیپ اونا شده بودین و توی داستان غرق شده بودین یهو همه چیز خراب می‌شه و بالاخره می‌میرن..  از بدترین حساییه ک میشه داشت..  و شاید حتی اندازه مرگ ادمای واقعی براشون گریه می‌کنین.. :)))  
غم این داستان و نمیشه تحمل کرد...!