نویسنده ی کتاب را سالهاست که در اینستاگرام دنبال می‌کنم و بسیار آدم هنرمندی می‌دانمش.
این کتاب اولین کتاب منتشر شده ش است و انتظار یک شاهکار ادبی نداشتم. 
اما حتا وقتی با انتظار یک نثر معمولی هم سراغش رفتم توی ذوقم خورد. غلط املایی هم که داشت آخرین تیر ترکش بود که به قلب ذوقم فرو رفت! 
ای کاش کتاب قبل از چاپ چند باری بازنویسی شده بود.
البته اگر باز کتاب دیگری از همین نویسنده چاپ شود حتمن خواهم خواند و از خواندن همین کتاب هم خوشحالم و اگر دوباره به عقب برگردم باز هم از دکه ی کتاب فروشی بغل باب الجواد می‌خرمش و توی صحن جامع رضوی می‌نشینم و زیر آسمان آبی و ابری و نسیم خنک آخرین اسفند قرن، می‌خوانمش و اشک می‌ریزم. 
جدای از قالب که به اندازه ی کافی در موردش نوشتم، در مورد محتوا باید بگویم هر چه بیشتر در مورد اتفاقات معاصر و نزدیکمان (از هر منبعی) بخوانیم بهتر است. این کتاب یک رمان است از زبان یک مامور لباس شخصی در جریان اغتشاشات تهران
        

          خوشم نیومد -_-
        

          قلم آقای موسوی رو پیش تر در پیج شون دیده بودم
روایتی از کف خیابون با بیان روان که باعث میشه کتاب خیلی زود خونده بشه...با ظرافت نوشته شده ، اونقدری‌که با پستی و بلندی داستان عمیق همراه میشه مخاطب و تهش یه آه می‌مونه که کاش واقعیت نداشت...
        

          به نظر من نویسنده قلم خیلی خوب و روانی دارن اما خیلی خلاصه شده بود و من حسم این بود که نویسنده تلاشش روی حجیم نشدن کتاب هست و بخاطر همین از گفتن خیلی از جزئیات صرف نظر کردن اما برای من خواندن جزئیات جذاب ترش میکرد 
        

          روایت جالب از نیروهای امنیتی که در جبهه های مختلف  فعالیت می کنند و نمایان شدن ابعادی از شخصیت این سربازان گمنام که در پشت چهره مقتدرانه آنها مخفی مانده است.
        

          عالی
فقط کاش همش دروغ بود
        

          بد نبود.
        

          این کتاب در این حال که غم  داشت ولی هیجان هم داشت... 
و من حتی یه جاهایش اشک ریختم... 
حتما بخونید
        

          یه داستان امنیتی تو فضای اغتشاش .
از نظر تکنیک داستان نویسی و پردازش شخصیت و اتفاقات ب نظرم ضعیف بود. ولی خب خیلی کوتاه بود و مدتها بود میخواستم بخونمش. ارزش یک بار خوندن رو داشت.
البته به من اطلاعات خاصی اضافه نکرد. میدونستم ک اغتشاشگر ها چقدر بی رحم بودن لیدر هاشون و اینها ...

        

          در پایان کتاب به مقدمه رجوع کردم و به خودم گفتم امیدوارم که واقعیت نداشته باشد! 
داستانش جوری بود که کتاب رو زمین نگذاشتم و سه ساعته خوندمش .
        

          همیشه داستان اونطوری نیست که فکر می کنیم گاهی تغییرات آروم اروم اتفاق میفته.
        

          کتاب از وسط اتفاقات شروع میشود و بدون مقدمه خواننده را همراه میکند 
خیلی از تمثیلات شهودی استفاده شده و ذهن خواننده را همراه میکند
        

          باتوجه به مطالبی که قبلا در صفحات مجازی نویسنده خونده بودم این‌که قرار باشه با یک محتوای ایدئولوژیک رو به رو باشیم دور از ذهن نبود. اما به نظرم اتفاقی که افتاده اینه که تمایل نویسنده برای انتقال سریع مطالبی که میخواسته ازش حرف بزنه باعث شده تا از پرداخت‌ها کم بشه و اون‌طور که باید، قصه پردازش نشه. تموم شدن کتاب با یک قصه فرعی از نکات مثبت و عدم پردازش کافی و عدم استفاده‌ی مناسب از توصیف و پرداخت قصه از ضعف‌های کار بود. در نهایت به نظرم با یک پرداخت معمولی از یک قصه محترم رو به رو هستیم.
        

          - جان بها ! کتابی که با جان سر و کار دارد.
مینویسم تا روایت کنم جان را! جانی که برای انسان از هر چیزی مهمتر است؛ اما اما چه میشود که جوانان ما حاضر به گذشتن از جان خود میشوند!
چیست راز رمز آلود جان فدا بودن؟ در یک کلام : عشق!
در دو کلام: عاشق!
عشقی که از اعتقاد به مقاومت و ایثار، ناموس و شام، حضرت زینب و حرم برخواسته است!
حرم ! حرم! حرم! حریم،عمه،سه ساله، ناموس، امام، ظهور ، ولایت، خدا!
رازهایی رمز آلودند اینها که باعث میشود که جوانان از"جان"که  گرانبها ترین چیز برای هرکس هست بگذرند.
روایت جان!
-کتاب جان بها!
        

          حیف جوهره‌ی این قلم که کم نوشت. کتابی پر از «ای کاش اینطور بود». و مهم ترین ای کاشش کم بودنش است. احساس میکردم یک نمایشنامه یا فیلمنامه میخوانم. توصیفاتی گذرا و نه ماندگار در ذهن. من متن هایِ کوتاهِ خوب از ایشان زیاد دیده ام اما این کتابشان مرا به اندازه آن متون جذب و مشتاق به تفکر در عبارات نکرد. البته که تک جملات جالبی دارد. متن کتاب پخته نیست و سریع می‌گذرد و داستانِ امنیتی را تیتروار بیان کرده. امیدوارم کتاب بعدیشان بهتر باشد.
        

          شروعش جذبم نکرد و باعث شد با اینکه حجمش کمه اما طولانی بشه.. ولی نگم از پایانش...  حقیقتا دقایقی توی شوک فرو رفتم! 
با اینکه هیجان داشت اما ایده و موضوع جدید و نابی پشتش نبود، خیلی عام و عادی، توقعم از این نویسنده چیز دیگه ای بود. 
        

          به شدت توی ذوقم خورد. انتظار کتابی با تکنیک قوی تر و البته شخصیت پردازی بهتر بودم.
یک روایت کف خیابانی سطحی با شخصیت هایی که هیچ کدامشان عمق نداشت نه ابراهیم نه اسماعیل نه حسین نه فاطمه و نه محمد  
        

          به عنوان اولین اثرِ نویسنده، کتاب خوبیه و ارزش خوندن رو داره، حجمش هم خیلی کمه.
داستان، شخصیت ها و دیالوگ ها قابلیت جلب توجه و مشغول کردن فکر شما رو دارن، آخر داستان بیشتر!
        

          خوب بود ولی نه اونقد که همچین مقدمه ای براش نوشته بشه! مقدمه خیلی توقع خواننده رو میبره بالا
        

          جان بها از این کتاباس که توش عشق هست ، هیجان هست و در عین حال هم کوتاهه:)
یکی از کتابایی بود که در واقعا احساسمو برانگیخت :) و دوسش داشتم
حتما ارزش خوندن داره!