یادداشت سارا کرمانی

        نویسنده ی کتاب را سالهاست که در اینستاگرام دنبال می‌کنم و بسیار آدم هنرمندی می‌دانمش.
این کتاب اولین کتاب منتشر شده ش است و انتظار یک شاهکار ادبی نداشتم. 
اما حتا وقتی با انتظار یک نثر معمولی هم سراغش رفتم توی ذوقم خورد. غلط املایی هم که داشت آخرین تیر ترکش بود که به قلب ذوقم فرو رفت! 
ای کاش کتاب قبل از چاپ چند باری بازنویسی شده بود.
البته اگر باز کتاب دیگری از همین نویسنده چاپ شود حتمن خواهم خواند و از خواندن همین کتاب هم خوشحالم و اگر دوباره به عقب برگردم باز هم از دکه ی کتاب فروشی بغل باب الجواد می‌خرمش و توی صحن جامع رضوی می‌نشینم و زیر آسمان آبی و ابری و نسیم خنک آخرین اسفند قرن، می‌خوانمش و اشک می‌ریزم. 
جدای از قالب که به اندازه ی کافی در موردش نوشتم، در مورد محتوا باید بگویم هر چه بیشتر در مورد اتفاقات معاصر و نزدیکمان (از هر منبعی) بخوانیم بهتر است. این کتاب یک رمان است از زبان یک مامور لباس شخصی در جریان اغتشاشات تهران