بسیار عالی بود 
 کتابی ارزشمند و فوق العاده
در حین مطالعه ، گاهی مکث میکردم و به فکر فرو‌ میرفتم ....
آنچه خوبان همه دارند ، ام اعلای عزیر یک جا دارد.... بزرگی ، صبوری، مهربانی، خردمندی 
و به معنای واقعی کلمه، بانو ام اعلا عارف است و عابد است و زاهد ...
خدایش رحمت کند
        

          زیبایی کتاب ناشی از شخصیت بزرگ و دوست داشتنی ام علا  است  ام علا واقعا یک انسان به تمام معنا و یک اسوه است  خداوند او را و تمام مجاهدان راه حق را رحمت کند از کتاب‌هایی است که  با وجود سختی هایی که بیان شده آرامش به انسان تزریق می شود 
خداوند این مادر بزرگ را بیامرزد و به نویسنده محترم هم توفیقات بیشتر نصیب کند 
        

          تجربه سفر تو دنیای ام علا  از حیث اون تجربه هایی بود که فقط تو زندگی‌نامه زنان موثر دفاع مقدس دیده بودم :)
میزان صبر و تحملشون نسبت به سختی ها و مواجهه با اون ها در نوع خودش بینظیر بود، حسرتی که وجود داره اینه که با وجود مسافرت های بسیار به شهر قم و زیارت حرم بی بی حضرت معصومه هیچ اطلاعاتی راجع به این بانو که کنار پروین جان اعتصامی دفن هستند نداشتیم و سعادت زیارتش نبوده.
بخوام ام علا رو تو چند واژه خلاصه کنم ، 
شیعه، صبور ، ام البنین معاصر....
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
این کتاب، دومین کتابی هست که در مورد شهدا و مبارزین عراقی خواندم. واقعا مظلوم و گمنام هستند. در اولین کتاب با شهیده میسون قاضی آشنا شدم. آشنا که نه، شیفه و دلباخته شدم. 
و در این کتاب با فخرسادات طباطبایی آشنا شدم. زنی که تمام زندگی‌اش را وقف اسلام کرده. ۴پسر. همسر و برادرش و دامادش را نیز در این راه تقدیم کرده. حین مطالعه‌ی کتاب، مدام از خدا می‌خواستم کمک کند مانند او شوم❤️🌿
اما چرا ۴ستاره؟ به خاطر ضعف انتشارات. واقعا از انتشارات شهید کاظمی انتظار بیشتری دارم. نویسنده تلاش خود را کرده ولی ایرادات ویرایشی و نگارشی و... از کم کاری انتشارات است.
        

          اگر دوست دارید با ام علا آشنا شوید
پیشنهاد می‌کنم گزارش وضعیت این کتاب را 
در صفحه بهخوان من ببینید...

کتاب را در همان ایام فاطمیه به صورت تصادفی شروع کردم و در همان حال و هوا هم به پایان رساندم، حیفم آمد قبل از زیارت مزار شریف این بانوی بزرگوار یادداشت این کتاب را ثبت کنم

اگر در چند کلمه بخواهم ام علا را توصیف کنم می گویم:
صبور در برابر مصائب و بلایا، مهربان و دلسوز، همراه و غمخوار دیگران، عاشق واقعی اهل بیت علیهم السلام(زبانی و عملی) و...
پیشنهاد می کنم این کتاب را مطالعه کنید.

راستی مزار شریف این بانوی بزرگوار در صحن حضرت معصومه سلام ا... علیها در حجره پروین اعتصامی می باشد

        

          🙂... حرف‌های خاله بیدارمان کرد. همان امید‌های همیشگی. خاله از یَاس و ناامیدی بدش می‌آمد. اعتقاد زیادی به دعا داشت و همیشه می‌گفت دعا صخره را سوراخ می‌کند. سوالی توی چشم بعضی از زنان فامیل و همسایه بود. آن هم اینکه با این همه دعا، چرا عماد و عزالدین را از دست دادید؟ خاله اُم عَلاء می‌دانست فامیل و همسایه این حرف‌ها را پشت سرش می‌زنند، اما همیشه سرش را بالا می‌گرفت و می‌گفت: "خوشحالم که پسرم مرگ با عزت داشت و فدای دین شد. وظیفه‌ی ما دعا کردن بود که انجام دادیم. ولی خدای متعال تقدیر بهتری براشون رقم زد. حالا هم شاکرم. مطمئن باشید اگر همه‌ی پسر‌هام شهید بشن، باز هم شاکرم و افتخار می‌کنم." حالا که احساس مادر بودن را چشیده بودم، هضم این حرف‌ها برایم سخت تر بود. می‌دانستم قلب مادر به قلب اولادش گره می‌خورد و جدایی مادر و فرزند خصوصاً برای همیشه، دل بزرگی می‌خواهد و ایمانی راسخ که خاله اُم عَلاء داشت. ...

🔸متنی که خواندید بخشی از کتاب "اُم عَلاء"، روایت زندگی اُمُّ الشُهداء فخرالسادات طباطبایی بود. مادری که نه تنها برای فرزندانش مادری کرد بلکه استاد دین، علم، اخلاق و ادب آن‌ها بود. مادری که در سخت ترین شرایط، به بهترین نحو فرزندانش را تربیت کرد و پرورش داد. بانویی که با تمام سختی‌ها، دردها و غم‌هایی که داشت، جز صبر و شُکر خدا در وجودش نمی‌گُنجید. او همواره برای عزیزانش تکیه‌گاه و پشتیبان، و با آن‌ها هم‌درد و هم‌دل بود.

📝در این کتاب نویسنده، خاطرات نزدیکان "اُم عَلاء" را جمع آوری کرده و به رشته تحریر درآورده بود. به منظور درک نسبت‌های فامیلی راویان کتاب با "اُم عَلاء" توسط مخاطب، جدولی در انتهای کتاب قرار داده شده بود. اما به نظر من نیاز است که این جدول کامل‌تر شود، و به عنوان مثال تاریخ تولد و وفات شهدا و نحوه شهادت آنها، تعداد فرزندان هر شخص و اسامی آنها و... در این جدول اضافه شود؛ چون تعدادی اسامی مشابه در شخصیت‌های کتاب وجود دارد و این کمی گیج کننده است.

📖در آخر اینکه کتاب خوبی بود و خواندن درباره زندگیِ این بانوی صبور بسیار لذت بخش بود. حتی دوست داشتم که خاطرات بیشتری در کتاب بیان می‌شد.

🌷قطعا بانوانی این چنین صبور همچون "اُم عَلاء"، در دنیا بسیار هستند. کاش می‌شد که از زندگی همه آن‌ها کتاب نوشت تا مطالعه کنیم و درس بگیریم.


#اُم_عَلاء#معرفی_کتاب 
#اُم_عَلاء
"روایت زندگی اُمُّ الشُهداء فخرالسادات طباطبایی"
نوشته #سمیه_خردمند
#انتشارات_شهید_کاظمی
        

          خیلی کتاب جذابی بود، یک روزه آن را مطالعه کردم. 

مواردی که خیلی برایم جالب بود

1. آشنا شدن با وضعیت زندگی و شیعیان عراقی که در زمان دفاع مقدس در عراق بودند و دیدگاه آن‌ها نسبت به این جنگ. 

2. استقامت و پایداری یک بانو و چتر حمایتی بودن برای همه اعضا خانواده حتی چند پله آنطرف‌تر. 

3. واقعا ایجاد تفکر می‌کند که چرا با اینهمه درهم پیچیدگی که این دو کشور (ایران، عراق) با هم داشتند این جنگ اتفاق افتاد. 

4. مشکل دشمنان ما یک کشور یا یک شخص نیست، آنها با شیعه و مسلمانی مشکل دارند. 

5. نقش مادر و زن در یک خانواده
        

          تعریف ام علاء رو زیاد شنیده بودم.
وقتی به دستم رسید و خوندمش ؛ از متن قشنگش لذت بردم ولی بیشتر از شخصیت بانو ام علاء مادر چهار شهید بزرگوار لذت بردم.
بنظرم این کتاب ارزش چند بار خواندن رو داره.
هر بخشی از داستان یه درس زندگی بود برای من .
الان که با شخصیت بانو فخرالسادات آشنا شدم ؛ هر موقع برم حرم به مزار ایشون هم سر می‌زنم.
        

          ✨ بِسـمِه رَبِّ المَهدیــ✿ـے
وقتی کتاب را می‌خواندم، با خود گفتم: تو را به‌جای "ام‌علا" باید "جبل‌الصبر" بنامم. صبوری‌ات تلنگری بود بر بی‌صبری من.
چه زیبا توانستی اکبرت را، همانند مولایت، فدای این راه کنی و برادر رشیدی را که هیبتش زبانزد همه بود، در این مسیر قربانی کنی!
راستی، این دو داغ سنگین را چگونه هم‌زمان تحمل کردی؟
وقتی بین دو قبر نشستی، چطور توانستی به رشیدانت بی‌توجه باشی و با تمام وجود، روضه حضرت ابوالفضل (ع) بخوانی و اشک بریزی؟ به‌راستی، عجب صبری داشتی، ام‌علا!
زمانی که دیگران با دل‌شکسته برای تسلیت فرزندت می‌آمدند، تو، همانند کوهی استوار، ایستاده بودی و با صلابت می‌گفتی: «تمام فرزندانم فدای امام حسین (ع).»
شجاعت بی‌نهایتت ستودنی است؛ آن زمان که در زندان، آن شرطه، عکس صدام را به دیوار میخکوب کرد و تو با قاطعیت، عکس را چنان برداشتی که میخ پرتاب شد و نشان دادی این تصویر، جایی در این دیوار ندارد.
صبوری، صبوری را از تو یاد گرفت، در آن صبح عید فطری که قصد داشتی رخت عزا از تن درآوری، اما با شنیدن خبر شهادت چهارمین فرزندت، لباس عزایت ماندگار شد.
امتحان صبرت را آن‌جا خوب پس دادی که وقتی ابوعلاء گفت: «علویه! حالا مثل ام‌البنین چهار پسر فدا کردی.» دستی به صورتت کشیدی و میان هق‌هق گریه‌هایت گفتی: «من کجا، ام‌البنین کجا، ابوعلاء؟ ام‌البنین تمام پسرانش را تقدیم کرد، اما من هنوز چند فرزند دیگر دارم!»
تو، با یاد مصائب اهل‌بیت (ع)، تمام سختی‌هایت را به شیرینی تبدیل کردی.
به قول مادربزرگ ام‌عماد: «صبر تلخ است، ولی میوه‌اش شیرین.»
راست می‌گفت؛ تو در برابر همه سختی‌ها صبر کردی و شکرگزار بودی. حالا، شیرینی‌اش را می‌چشی.
خوش به حالت! حالا در جوار بی‌بی حضرت معصومه (س) آرام گرفته‌ای، جایی که نسیم حرمش، بوی صبر و شجاعتت را به آسمان می‌برد. بهشت زیر قدم‌های زنی چون تو، کمترین پاداشی است که خداوند می‌تواند عطا کند.
📚#ام_علاء
✍🏼سمیه خردمند 
انتشارات شهید کاظمی
        

          سوژه واقعا هدر رفت، حق خانم طباطبایی یا ام علاء ادا نشد
یه مشت مصاحبه تکه تکه سرهم شده بودن
یه ماجرای طولانی هم از علت انگیزه نویسنده برای پیگیری زندگی مادر شهید که میشد آخر کتاب هم آورده بشه
خانم طباطبایی بسیار صبور و مهربان بوده به حدی که خلق انگشت به دهان می موند از اینهمه صبر و اینهمه درایت اما علت و نحوه سلوک به این ویژگی‌ها کنکاش نشده بود
در مورد ام الشهدا شدن ِ ایشون یا نحوه تربیت فرزندان من صبر در زندگی و ذکر مصیبت ائمه رو فهمیدم ولی میشد همین رو به صورت داستانی و جذاب نقل کرد
خلاصه مثل کتاب امام موسی صدر ( ۷ روایت) نویسنده اقوام و خویشان ِ سوژه رو دیده و به نجف سفر کرده ولی عمیق نشده و صرفا روایت ها رو ذکر کرده
        

          این کتاب فوق العاده بود🥹🤌
میشه گفت یکی از بهترین کتابایی ک تا حالا خوندم داستان بانو فخرالسادات طباطبایی مادر چهار شهید هست که بسیار صبور  بودن و همواره شاکر بودن با وجود سختی های زیادی ک متحمل شدن .. ارادت خاصی ب امام حسین و ائمه داشتن و فرزندانشون رو هم اینطور بار اوردند  ...کتاب  خیلی روان و گیرا بود،اگه این کتاب رو مطالعه نکردین حتما مطالعه کنید....برا نسل  پر ادعا و کم صبر ما کلی درس داره..
        

          ام علاء منو یاد خانه ای برای همه انداخت
خیلی شبیه هم بودن این دو مادر
 ایشون هم بسیار برجسته و عجیب بود و صد حیف که من احساس کردم بخاطر عرب بودن نشده بود به جنبه های بیشتری از شخصیتشون  پی ببرن و به کتاب اضافه کنن
و خیلی سوال ها هنوز تو ذهنم هست و هنوز هم برام مبهم و گنگه 
و صد حیف که عکسی هم از ایشون نیست که البته از تقوای ایشون هست 
        

          کاش هممون یه ام علاء تو زندگیمون داشتیم؛
هر وقت خسته و غصه‌دار می‌شدیم با حرفاش آروممون می‌کرد:)
        

          به نظرم همه چیز این کتاب در نگاه خلاصه می‌شود، چه از نگاه اول که باعث شروع نوشتن کتاب شد و چه نگاه‌های نگران ام‌علاء هر زمان که فرزندانش و همسرش اسیر صدا می‌شدند یا نگاه‌هایش به گنبد مولا.
در کتاب ام‌علاء نویسنده رفته سراغ زنی که همسر، مادر و خواهر شهید هست و الان مدفنش در حرم  حضرت معصومه(س)اس،نویسنده برای دسترسی به  اطلاعات و روایت‌های اطراف ایشان به عراق سفر کرده و روزها برای نوشتن وقت گذاشته،روایت کتاب روایت بکری هست از حال و هوای عراق و نجف در ایام حکومت‌صدام و مجاهدین عراقی، روایتی که خواننده را با سطرهای خود همراه می‌کند تا در خانه‌ای ۶۰ متری نزدیک حرم امیرالمومنین(ع) و کوچه‌های نجف قدم بزند و از زندگی خانم فخرالسادات طباطبایی درس بگیرد.
        

          حتما بخونید و لذت ببرید
        

          قسمت هایی از کتاب ام علا (لذت متن)
 نشست روبه‌روی مامه و هر دو با هم گریه می‌کردند و روضه می‌خواندند. پدر با گریه گفت: «علویه! حالا مثل ام‌البنین چهار پسر فدا کردی.» شاید می‌خواست با این کلمات، دل مادر داغ‌دیده‌ام را آرام کند. مامه دستی به صورتش کشید و میان هق‌هق گریه‌هایش گفت: «من کجا، ام‌البنین کجا ابوعلاء؟ ام‌البنین تمام فرزندانش را تقدیم کرد؛ اما من هنوز چند پسر دیگر هم دارم.»

هر وقت در  دنیای زنانگی ام ،مادری ام،همسری ام گم می شوم  یک همچنین انسان هایی سرراهم  ظهور می کنند!
نمیدانم می شود ام علا را تکه تکه کرد و یک تکه از وجودش را که با من سنخیت دارد بردارم ؟!یا نمی‌شود.
ام علا یک انسان  الگوست برای هر شخصیتی و این برای من جذاب بود.
تا به حال به رنج  شیعیان عراقی که در زمان جنگ صدام با ایران  در عراق زندگی می کردند فکر نکرده بودم.چقدر می تواند تلخ باشد البته برای من، نه برای ام علا!که او هم هدفش و هم راهش را مشخص کرده بود..
واقعا اگر کتاب از زبان خود ام علا نوشته می‌شد چه کتابی میشد.
        

          فوق العاده زیبا ودرس اموز،درس صبر و شکرگذاری،نمونه تمام عیار صبارُشکورا.ام علای عزیز،مادرجان،کاش ذره ای قدردان شما باشیم شادی روح عزیزشون صلوات .
        

          . 
کتاب را از یکی از دوستام قرض گرفتم و یک روزه خواندم. 
شخصیت ام اعلا منحصر به فرد بود و حقیقتا رشک برانگیز. 
اما باعث نمی شود نقدش نکنم. دو نکته به نظرم رسید که در ادامه می گویم. 

نقد محتوایی: سالهاست به سختی سمت کتب شهدایی میروم به چند علت.
ام اعلا هم استثنا نبود ولی دلم می خواست بخوانمش. 
سوال اصلی ام این است. 
چرا هیچ نقطه ضعفی برای ام اعلا قائل نشده بود؟ آیا در خاطرات گفته شده هیچ کس حرفی نداشته؟ آیا ام اعلا زنی بود به غایت معصوم و پاک..؟
 کما این که همه ما انسان هستیم و نقظه ضعف داریم. مثلا شاید زود عصبانی می‌شده یا به خرید لباس علاقه داشته یا هر چیز دیگری.. منظورم یک بعد انسانی مباح یا مکروه است. این آفت بیشتر کتاب های شهدایی است.
 مثلا کتاب معروف..... (اسمش را نمی گویم)  در مورد شهیدی بود که طبق گفته مادرش یکی از خصلت هایش علاقه وافر به ماشین بود و تا پولی دستش می رسی عوضش می کرد. در جریانم که ناظر محترم صلاح دید این قسمت از کتاب حذف شود. چرا؟ 
چون برای مخاطب بد آموزی دارد.. در صورتی که این خود انسان است به ماهو انسان با همه ضعف ها و کاستی هایش... بالاخص برای مخاطب امروزی که دنبال نقطه اتصال خود با شهید است هر چند نقطه اتصالی مباح یا مکروه.. بگذریم. 

نقد فرم : من به نویسنده حق می دهم بخاطر زیاد بودن روای ها این قالب را انتخاب کند. ولی نکته اصلی اینجاست، بعضی مصاحبه ها را احساس می کردی در رودربایستی با طرف آورده. یعنی زمان گذاشته به سختی وقتی هماهنگ کرده  ولی چیز بدرد بخوری در صحبت هایش نبوده. مثلا همان مصاحبه با دکترحسنا اگر اشتباه نکنم. کلا یک صفحه و نصفی بود. بود و نبودش در روند کتاب تاثیر نداشت.
و نکته آخر، شاید بهتر بود کتاب در قالب اول شخص یا سوم شخص با یک داستان کششی و عالی شروع می شد چون قابلیت‌ش را داشت.
به هر صورت تلاش نویسنده و شناساندن این سوژه بعد از آن همه سال غربت، دست مریزاد دارد. 

امیدوارم قبل از این که تبدیل شوم به یک منتقد کتاب و داستان خودم داستان نویس شوم تا ببینم چند مرده حلاجم. 🏳

#کتاب_خواندم 
#ام_اعلا

.
        

          با اینکه انتظار داشتم مصائب و روایت های کتاب تلخ باشه ولی بعد از خواندن همان مصائب، اتفاقات، مشکلات و خفقانی که در دوره صدام، گریبان شیعیان و دوستدارن ائمه روگرفت بود، حالم از خواندن کتاب خیلی خوبه..
زندگی ام علا، صبر زینب گونه اش و شهامت زهرا گونه اش برای تک تک مادران می تونه درس باشه.
اینکه در تک تک اتفاقات زندگیت،  ائمه رو در نظر بگیری،. خدا رو شاهد اعمالت بدونی، مهربان باشی و مثل کوه مقاوم..

اینکه همچين زنانی بودن در عصر ما، یعنی می توانیم زنانی باشیم اینگونه، برای عصر فرزندانمان.