یک مثلث عشقی تین ایجری
با چاشنی مرگ عزیزان
و هنرمندی کتابفروشی و عشاق کتاب :)
و من دوباره در دام "این کتاب در مورد کتابفروشیه" گرفتار شدم!

+ایده‌ی لتر لایبری رو دوست داشتم. اینکه کتاب‌هایی باشن که فروخته نشن و مشتری‌ها اجازه داشته باشن قسمت‌های مورد علاقه‌شون رو مشخص کنن یا داخل کتاب یادداشت بنویسن.
-ترجمه زهرا جهانفریان قوی نیست اما قابل تحمله. 
          

            منتظر کتابی بودم که بتونه مجبورم کنه تا بی‌وقفه بخونمش و توقع نداشتم که این کتاب همون باشه. لذت بخش بود و مهم تر از اون -لااقل برای من- کلیشه نبود و باعث شد گاردی که بی‌دلیل (یا حداقل با دلایل ناکافی) نسبت به ژانر عاشقانه داشتم رو کنار بذارم.
با شخصیت‌ها ارتباط خوبی گرفتم اما بیشتر با کتابفروشی انس گرفتم؛ طوری که از سرنوشتِ ناخوشایندی که به نظرم داره احساس ناراحتی دارم و دلم برای لتر لایبرری تنگ شده و  باقی می‌مونه.


خیلی‌ها قوانین جهان هستی را سرهم‌بندی کرده‌اند و تو هم کورکورانه داری با آن می‌چرخی.
- صفحه ۳۱۹

از این فکر به فکری دیگر می‌رسم: اینکه او در تمام زندگی‌اش تناسخ داشته. او خود را در افرادی که دوستشان داشته به‌جا گذاشته؛ و همچنین در چیزهایی که دوست داشته.
- صفحه ۳۲۱
          

            اگه یکی از عزیزانتون رو از دست دادید و هنوز باهاش کنار نیومدید
پیشنهاد میکنم حتماااا این کتاب رو بخونید
خیلی چیزها ازش یاد گرفتم و خیلی کمکم کرد
یه داستان قشنگ و ساده اما روندی آموزنده داشت
دوسش داشتم💙
          

            اگر دلتون یک عاشقانه خوب می‌خواد که در عین حال فقط عاشقانه نباشه و حوصلتون رو سر نبره و همچنین عاشق کتاب‌ها هستید، قطعا این کتاب برای شماست. 
به شدت از خوندنش لذت بردم و حس خوبی بهم داد.

          

            این کتاب یک داستان عاشقانه ساده و کم گره با مخاطب ۱۶ سال به بالاست. 
این داستان پیرامون عشق و سوگ می‌چرخد. شاید دو نکته قشنگ این داستان، نخست تاثیر شدید سوگ روی قهرمان زن داستان است و دیگری شخصیت نسبتا جدید قهرمان مرد داستان، و یک ایده جذاب و آن نامه نگاری و حاشیه نویسی در بخش کتابخانه گونه یک کتاب دست دوم فروشی توسط مشتری‌ها. این که نامه‌ای بنویسی برای کسی که دوستش داری، و امید داشته باشی آن را در همین کتاب بخواند، یا برای غریبه‌ای که شاید آن کتاب را بخواند و جوابی برای فکر و نظرت بنویسد.
اسم کتاب (در انگلیسی) بسیار جذاب و مرتبط است، هرچند در ترجمه فارسی ابهام کلمه deep blue از دست می رود(دو ترجمه موجود « واژه‌هایی در اعماق آبی دریا » و « کلمه‌های آبی تیره » هر کدام وجهی از معنای این عبارت را برداشتند).
داستان پایان خوش است و پیچیدگی‌های عجیب و آزاردهنده ندارد. خواندن آن روح را خراش نمی‌دهد. شاید کاملا مناسب حال آدمی باشد که دنبال داستانی سبک، نسبتا خوش و روان است. داستانی که در پایانش شاید حال خواننده خیلی بهتر نشود، اما قطعا حالش بدتر از قبل نخواهد بود.
ترجمه‌ای که من خواندم، ترجمه زهرا جهانفریان بود که خوشخوان و قابل قبول بود. چون نسخه الکترونیک کتاب را در طاقچه خواندم در مورد چاپ و صحافی نظری ندارم.
          

            کلمه‌های آبی تیره، داستانیه که از دید ریچل و هنری روایت میشه. دوستان قدیمی که چندسالی از هم خبر نداشته‌ان و حالا بعد یه سری اتفاقات باهم روبرو شدن و مجبورن باهم توی کتابفروشی خانوادگی هنری کار کنن. 
حقیقتش اینه که بار کتابیش کمه. شاید هم من از اول اشتباه کرده بودم که فکر می‌کردم کتابی درباره‌ی کتابهاست. خیلی تم نوجوانانه‌ای داره و شاید همین باعث شده مقدار خوبی کاراکترها و روابط و دیالوگ‌ها و اتفاقات در سطح باقی بمونن.
قصه واقعا خیلی کشش خاصی نداره اما روونه و آسان خوان. ترجمه نفیسه حسن‌زاده قطعا در این تاثیرگذاره. ترجمه خوبیه.
یک نسخه دیگه هم کوله پشتی منتشر کرده و داستان دقیقا همینه. اسمش «واژه‌هایی در اعماق آبی دریا»ست. اون رو نخوندم و ایده‌ای ندارم که کدومشون نسخه بهتری هستن.
آیا خریدش رو پیشنهاد می‌کنم؟نه! توی این وضعیت گرونی واقعا ارزش خریدن نداره.
و جمله آخر هم برای دوستانم که این کتاب رو می‌خوام بذارم تو گردش و اگر خواستید میتونید به شرط امانتداری قرض بگیریدش:)

          

            این کتابو تموم کردم و واقعا دلم نمی‌خواست تموم بشه
می‌تونم بگم از بهترین کتاب‌های بود که تا حالا خوندم و خیلی دوستش داشتم
اگه بخوام این کتابو توصیف کنم اینجوری می‌گم: اقیانوس، آبی، اندوه، عشق، کتاب‌ها، کتابخانه، لتر لایبرری، آرامش ..
بعضی از دیالوگاش جوری بود که همون قدر که ذوق می‌کنی دلت می‌خواد گریه کنی :)
و کال، کال عزیزم، چه اشک‌هایی که برای این کاراکتر نریختم :)
و آرامشی که توی همه‌ی صفحاتش موج می‌زد ..
و پایان زیباش ..
نمی‌دونم چجوری این کتابو اون‌جوری که هست توصیفش کنم 
یکی از کتاب‌های مورد علاقم شد و دلم می‌خواد دوباره برم بخونمش.
          

            حدود شاید یک ماه طول کشید که این کتاب و بخونم
امتحانات دانشگاه مزاحم مطالعم شد 😂
اما نظرم : 
خیللللی تجربه‌ی فوق العاده ای نبود برام...
اسامی و نامه ها رو خیلی قاطی میکردم🫠
جزئیات و کش دادن زیاد داستان اذیتم کرد ولی مجبور بودم تمومش کنم...
و خب ، حوصلم سر رفت
ولی
حقیقتا کال و با اعماق وجودم دوست داشتم و تنهایی ریچل و بعد برادرش عمیقا درک میکردم...❤️‍🩹
و این کتاب
خیلی بوی اقیانوس میداد...🌊
          

            اقیانوس  ،کتاب ها ،کتابخانه ،لترلابرری، عشق،  شور و شوق جوانی ، رفاقت و ...
ترکیب تمام این کلمات میشه این کتاب ؛یه داستان جذاب با شخصیت های جالب و پیامد های ارزشمندی که بهمون یاد میده زندگی غیرقابل پیش‌بینی هستش و ارزش جنگیدن رو داره 🐬
مطالعه کنید و لذت ببرید 

          

            شبیه سریال‌های کره‌ای بود:) حتی از آن مدل‌های آبکی‌شان با هپی اندینگ‌های خاص خودشان و گره‌های داستانی قابل پیش‌بینی که به هر حال می تواند آدم را شب تا صبح بیدار نگه دارد و تا تمامش نکنی از دستت جدا نشود.

در کل داستان شام خوردن دسته جمعی‌شان شب‌های جمعه (؟) را دوست داشتم که هر کس باید در حداکثر ۲۵ کلمه خلاصه کتابی را که آن هفته خوانده بود، تعریف می کرد و بعد تا بی نهایت کلمه می‌توانست نظر خودش را راجع به کتاب و نویسنده و شخصیت ها و .. بگوید و این که همیشه همه‌شان کتابی داشتند که راجع به‌ آن صحبت کنند.
بقیه‌اش خیلی ارزش خواندن نداشت. مگر برای صرفا گذراندن یک روز بی حوصله.
          

            این کتاب یک داستان عاشقانه ساده و کم گره با مخاطب ۱۶ سال به بالاست. 
این داستان پیرامون عشق و سوگ می‌چرخد. شاید دو نکته قشنگ این داستان، نخست تاثیر شدید سوگ روی قهرمان زن داستان است و دیگری شخصیت نسبتا جدید قهرمان مرد داستان، و یک ایده جذاب و آن نامه نگاری و حاشیه نویسی در بخش کتابخانه گونه یک کتاب دست دوم فروشی توسط مشتری‌ها. این که نامه‌ای بنویسی برای کسی که دوستش داری، و امید داشته باشی آن را در همین کتاب بخواند، یا برای غریبه‌ای که شاید آن کتاب را بخواند و جوابی برای فکر و نظرت بنویسد.
اسم کتاب (در انگلیسی) بسیار جذاب و مرتبط است، هرچند در ترجمه فارسی ابهام کلمه deep blue از دست می رود(دو ترجمه موجود « واژه‌هایی در اعماق آبی دریا » و « کلمه‌های آبی تیره » هر کدام وجهی از معنای این عبارت را برداشتند).
داستان پایان خوش است و پیچیدگی‌های عجیب و آزاردهنده ندارد. خواندن آن روح را خراش نمی‌دهد. شاید کاملا مناسب حال آدمی باشد که دنبال داستانی سبک، نسبتا خوش و روان است. داستانی که در پایانش شاید حال خواننده خیلی بهتر نشود، اما قطعا حالش بدتر از قبل نخواهد بود.
ترجمه‌ای که من خواندم، ترجمه زهرا جهانفریان بود که خوشخوان و قابل قبول بود. چون نسخه الکترونیک کتاب را در طاقچه خواندم در مورد چاپ و صحافی نظری ندارم.
          

            واژه‌هایی در اعماق آبی دریا 
اثر کت کرولی 
نامه بین صفحات ۳۱۲ و ۳۱۳ قرار داده شده.
۱۰ خرداد ۱۴۰۱




هنری، ریچل، کال، جرجی و همه اهالی کتابفروشی "هاولینگ بوکس" عزیز

تقریبا سه‌شب است که از آشنایی من با شما می‌گذرد ولی احساس می‌کنم که سال‌هاست با شما آشنا هستم. وقتی که ریچل در حال فهرست‌بندی کتاب‌ها بود؛ من از قفسه‌های لتر لایبرری، با کمک هنری کتابی را انتخاب می‌کنم و همینطور که به سمت باغچه مطالعه می‌روم از قهوه‌ای که از مغازه فردریک گرفتم، مزه می‌کنم. 

راستی کال، واقعا در مورد میمون‌های دریایی که به جرجی داده بودی کنجکاو شدم پس در اینترنت در موردشان کمی خواندم. ولی واقعا هر چه نگاه کردم دلیل این نامگذاری را متوجه نشدم. هیچ شبیه میمونی که می‌شناسم نیستند. اگر کمی بیشتر برایم توضیح دهی خوشحال می‌شوم. 


ریچل عزیز باید بگویم بر عکس تو من کاملا به روح اعتقاد دارم و البته معتقدم همه ما روح‌هایی هستیم که زمین‌گیر شده‌ایم. و البته با نظرت هم رای هستم که ما همان کتاب‌هایی هستیم که خوانده‌ایم و چیزهایی که دوستشان داریم. 
روح همه ما در چیزهایی‌ست که از خود به‌جا می‌گذاریم. 
تجربه مرگ یکی از عزیزانت می‌تواند یکی از سخت‌ترین مراحل زندگی باشد. من خوشبختانه تجربه مشابهی را نداشتم ولی به قول هنری دیر یا زود همه ما باهاش مواجه خواهیم شد. 
آخرین باری که هنری، کال را دیده بود یک روز کاملا معمولی با اتفاق‌های کاملا معمولی بود. نه قارقار کلاغی نه هوهو جغدی و نه حتی بارش شهاب سنگی خبر نمی‌دادن که امروز قرار است  آخرین دیدارتان باشد. 
آن‌ها در مورد کتاب جدید کال صحبت کردد به نام "گزارشی از دریای کورتز" اثر جان اشتاین‌بک. 

اکنون که در حال نوشتن این نامه هستم، این فکر از سرم می‌گذرد که اگر هنری آن روز می‌دانست آخرین باری‌ست که کال را می‌بیند، چه حرف‌هایی با هم می‌زدند؟ 

و نمی‌دانم این خوب است یا بد که هیچ‌وقت از آخرین‌‌بارها، باخبر نمی‌شویم. 

هنری باید بگویم به‌عنوان عضوی از  کتابخونه لتر لایبرری، از تصمیم تو در مورد فروش کتابفروشی عصبانی هستم. و امیدوارم در آینده‌ای نزدیک تو را در کتابفروشی دست دوم جدید خودت  ملاقات کنم. 

و همه اهالی کتابِ "واژه‌هایی در اعماق آبی دریا" شما برای همیشه در گوشه‌ای از قلب من جا خواهید داشت. 



یاس