نمی‌دونم براش چی بنویسم. بی نهایت دوستش داشتم و از سطر به سطرش لذت بردم. غم و احساس کاراکترا ملموس و قابل درک بود. جمله های خیلی قشنگی داشت. با وجود اروم بودنش برای من کشش بالایی داشت. به نظرم اسم کتاب به بهترین شکل محتواش رو توصیف میکنه. دقیقا همین: کلمه های آبی تیره...
