کتاب بسیار زیبا و آرامش بخشی بود. از خواندش لذت بردم و در این روزهای سخت برای لحظاتی منو از واقعیت دور کرد... سبکش مثل کتاب "برف در تابستان" هست اگه اونو دوست داشتید این کتاب رو هم دوست خواهید داشت. خاطرات یک اقتصاددان سوئدیه که شغل خوبش رو رها کرد و چندین سال راهب بود و در جنگل های تایلند زندگی می‌کرد.
      

        اولین اثری بود که از جین آستین خوندم و خیلی دوستش داشتم. ازش یاد گرفتم که غرور و پیش داوری باعث میشه موقعیت های خوب زندگی و سعادت رو از دست بدیم‌. عشق از غرور مهم تره.
      

        چهلمین کتاب سال ۱۴۰۳ رو هم خوندم🙋🏻‍♀️ یه کتاب کم حجمِ که می‌تونین تو یک نشست بخونین. همچین کوچولو موچولو و خوش دست و خوشرنگه‌. من گول جلد و متن پشت جلدش رو خوردم (نوشته بود درباره دختری که عاشق کتاب خوندنه و  تنهاست و .‌..) ، ولی وقتی خوندم دیدم فقط چند صفحه اول در این مورد نوشته و خیلی سریع داستان وارد فاز دیگه ای میشه( توضیح نمیدم که اسپویل نشه)، یه جاهایی با سونیچکا همدردی می‌کردم ولی یه جاهایی اصلا درکش نمی‌کردم و رفتاراش حرصم می‌داد! موضوع کلی داستان رو دوست نداشتم و به جانم ننشست. 
اگه دوست دارین یه نصف روز کتابی بخونین که روان‌ باشه و  البته به ادبیات روسیه هم علاقه دارین، سونیچکا میتونه گزینه مناسبی  براتون باشه.
      

        اون چیزی که انتظار داشتم نبود. و اون‌قدری که بوک بلاگرا ازش تعریف می‌کردن عالی نبود. حوصله‌م سر رفت و فقط بخاطر نویسنده‌ش تا آخر خوندم. و  صفحه آخرش اینجوری بودم که: وقتی میشه کلی رمان دیگه خوند چرا این؟!

      

        اصلا از داستانش خوشم نیومد، کسل کننده بود و موقع خوندن چند صفحه رو می‌زدم جلو تا زودتر تموم بشه فقط. می‌خواستم ببینم آخرش چی میشه، که خب خیلی پایان بندی آبکی‌ای داشت.
پیشنهادش نمی‌کنم
امتیاز : نیم از پنج! نیم هم بخاطر اینکه ایده اولیه‌ش خوب و جدید بود (ولی داستان هیچ کشش و جذابیتی نداشت)
      

        خانم مونتگمری تو چه کردی با دلِ من؟!❤️
یه دخترِ کلاسیک نخوان رو کلاسیک خوان کردی مونتگمریِ عزیزم! داستان جذاب، تاثیرگذار، گیرا، پرکشش و زیبا بود. سه روزه تمومش کردم و حتی روز آخر تا ساعت ۱ شب بیدار موندم تا تموم بشه. قلم مونتگمری شیرین و زیباست، پر از توصیفات دقیق از فضای داستان و طبیعت. گویی هنگام خواندن، خود را در آنجا می‌بینی🌿 شخصیت پردازی ها عالی بود.
ولنسی دختریِ که از مطیع بودن و حفظ ظاهر خسته شده و از سنت های جامعه ی اون زمان به تنگ اومده و تصمیم میگیره از این به بعد به جای راضی نگه داشتن دیگران، برای رضایت و خوشحالی خودش زندگی کنه.
میگه: " تمام عمرم داشتم حفظ ظاهر می‌کردم، حالا می‌خواهم سراغ دنیای واقعی بروم... دارم می‌روم قصر آبی‌ام را پیدا کنم."
اگه یه دختری ازم بخواد بهش کتاب معرفی کنم اولین کتابی که پیشنهاد میکنم حتما بخونه این کتابه💥
امیدوارم همه قصر آبی‌شون رو پیدا کنند.

(من از نشر قدیانی خوندم. ترجمه خوب بود، فونت درشت بود و تنها مشکلش این بود که کتاب " آسان بازشو" نبود و تو دست راحت نبود)
      

        در حین خوندنش مدام حدست درباره اینکه قاتل کیه تغییر میکنه ولی سه چهار صفحه آخر کتاب تازه میفهمی هیچکدوم از گزینه هات درست نبود! و اونجاست که میفهمی قاتل کیه. این غیرقابل پیش‌بینی بودنش رو دوست داشتم ولی در کل پلات توئیستش یکم مریض گونه بود. تا نصف شب بیدار موندم تا کتاب‌و تموم کنم ولی آخرش اینجوری شدم:😐
ارزش شب بیداری رو نداشت.
.
*****ادامه حاوی اسپویل******
.
اینکه روان‌درمانگر خودش آدم امنی نبود و کلی مشکلات روحی و روانی داشت واقعا داستان رو مریض گونه کرد، خوشم نیومد. اوایل داستان فکر می‌کردم شخصیت تئو (تراپیست) خیلی فهمیده و داناست و از جاهایی که درباره مسائل روانشناسی می‌گفت خوشم اومد ولی هر چی داستان جلوتر می‌رفت پشیمون می‌شدم ، می‌گفتم چرا این شخص باید تراپیست باشه وقتی فاقد صلاحیته؟! تئو خودش به روان‌درمانی نیاز داشت... چرا آخرش اونجوری شد؟؟؟ کتاب ناامیدم کرد.

      

        این کتاب رو اولین بار ۶ سال پیش خریدم و خوندم و عاشقش شدم. تو سخت ترین روزهای زندگیم بودم و نوشته های نسیم مرعشی آرومم کرد.
با تک تک شخصیتاش ارتباط گرفتم انگار خودم تو داستان بودم.
حسی که موقع خوندنش داشتم رو می‌تونم با نقل قولی از کتاب "خاطرات کتابی احمد اخوت" بیان کنم:
"" واژه هایت تنهاییِ بی قرار مرا نشانه می گرفتند و من می خواستم تو را ذره ذره و آهسته بخوانم، مبادا لذت تازگیِ عبارت هایت را از دست بدهم. واقعا دوست داشتم همه ی هجاها و صامت هایت را ببلعم. ""
 همون سال یه نفر ازم قرض گرفت تا بخونه، اون آدم رفت و کتاب موردعلاقه ی من هم باهاش رفت و دیگه بهم پس نداد... بارها خواستم دوباره یه نسخه دیگه شو بخرم ولی هیچی برام همون نسخه ای که اولین بار خوندم نمی‌شد.
اما الان بعد از ۶ سال دوباره خریدمش چون دلم براش تنگ شده بود و انگار یه چیزی تو کتابخونه‌م کم بود.
الان پاییزِ من (کتابِ عزیزم) به خونه برگشته🧡
      

        یک هفته با این کتاب واقعا بهم خوش گذشت!
 آقای اخوت بابت نوشتن این کتاب ازتون ممنونم. مایه ی مباهاته که یه نویسنده ی عشقِ کتاب، خاطرات کتابیش رو نوشته تا ما بخونیم و لذت ببریم. برای یه عشق کتاب مثل من، این کتاب یه هدیه بزرگ بود. به قول آقای اخوت " تبدیل شد به کتابِ دلی-عمری ام، که قراره بارها بهش سر بزنم."
این کتاب رو فقط به افراد کتابخوار پیشنهاد میکنم.
      

        کتابی سرشار از عشق و امید به زندگی و آینده. از خوندنش لذت بردم. از بس داستانش پرکشش بود دو روزه تموم شد. عشق اليزابت و تریستن خیلی قشنگ بود. این دومین کتابی بود که از بریتنی سی چری خوندم، قلمش توی رمانتیک نویسی حرف نداره.