فعلا نظر نمیدم چون دارم میخونم فقط برای آشنایی شما حتما بخونید من هل دار را فقط خوندم


          

            من جلد اول و سوم این مجموعه رو یکی دو سال پیش خوندم، و اون موقع نظرم راجع بهش این بود که «بامزه است؛ ولی فقط همین». به هر حال یا جلد دوم بی‌مزه‌تر از دو تای دیگه است، یا من بزرگتر شده‌م و دیگه اون شوخی‌ها به نظرم خنده‌دار نمی‌آن. فکر می‌کنم فقط به یه دلیل تمومش کردم، اون هم این که این سه جلد رو عملاً می‌شه پژوهشی در تاریخ اجتماعی ایرانِ دهه‌ی شصت و هفتاد دونست. من می‌دونستم موسیقی و فیلم و کراوات ممنوع بوده‌ن، ولی همیشه این چیزا رو تو داستان دیدن یه چیز دیگه است. بدتر از ممنوعیت نوار موسیقی و کراوات هم زن‌ستیزی داغون بخش عمده‌ی شوخیای هر سه تا کتابه، که برعکس ممنوعیت کراوات هنوز با قدرت و سرِ بالا همه جای جامعه به شکل‌های متنوع وجود داره. ما لذت می‌بریم از این که بگیم همه‌ی بدبختیامون تقصیر حکومته ولی بعضی وقتا همون حکومت از ما سریع‌تر پیشرفت می‌کنه. =))
پی‌نوشت: کتاب پر از شوخی جنسیه. :/
          

            داستانِ جذاب و مهیج پسری به اسم محسن که هم باوجدان و دلسوز و خویشتن دار ه، هم شر و شیطون و شیکمو. 

*
📚آقای صدقی با استفاده از لهجه ی بومی بجنوردی، باعث ایجاد صمیمیت دوچندان خواننده با کتاب شده اند.
📚روایت ها روان و بدون پراکندگی هستند.
📚بعد زمانی قصه، مسیر پیشرفت داستان را به نحو عالی فراهم کرده است.
📚اگرچه کتاب جلد اول دارد، اما داستان ها وابستگی ندارند و نخواندن جلد قبل، تاثیر منفی ندارد.
          

            در نوع و ژانر خودش واقعا بی نظیره . خیلی هم عالیه . یه کتاب حال خوب کن . وقتی حس و حال ندارید ، دنیا بهتون سخت گرفته و حالتون از دوره زمونه بهم می خوره برید سراغش . دهه ۷۰ و از چشم محسن ببینید تا یادتون بیاد خیلی نباید زندگی و سخت بگیرید . به یاد بیآرید آدم هرچی بچه ست چقدر آسون تر زندگی می کنه . 
کاراکترهاش انصافا خیلی شیرین و دلچسب هستن . از همه بیشتر من بی بی و دوست دارم . اصلا فوق العاده ست . 
یه خبر هم چند روز پیش شنیدم که آقای صدقی کتاب سوم از این مجموعه رو رسونده به سوره مهر و به زودی بیرون میآد با نام آبنبات دارچینی . جای بسی خوشحالی داره . من به شخصه خوشحال می شم دنیا رو هرچه بیشتر از چشم محسن ببینم . 
اون قسمتی هم که محمد تلاش می کرد یه نماینده مجلس انقلابی برای شهر جور کنه و .... خیلی طنز تلخی داشت . واقعا اذیت شدم چون عین واقعیت بود . 
در کل به همه توصیه می شه .
          

            محسن با خانواده‌اش توی کوچه‌ی سیدی شهر بجنورد زندگی می‌کنه. آب‌نبات پسته‌ای رابطه‌ی بامزه‌ی محسن با خواستگارهای خواهرش ملیحه، فضای طنزآمیز و خنده‌دار داستان رو تشکیل می‌ده. داستان‌های کتاب توی بازه‌ی زمانی سال 1370 تا 1372 می‌گذره که در کنار نوستالژیک بودن خاطرات، بخشی از اتقاق‌های تاریخی اون دوره که روی زندگی خانواده‌ی محسن و همسایه‌هایشان اثر می‌ذاره رو به تصویر می‌کشه.
          

            جلد اول رو نسبت به این جلد بیشتر دوست داشتم...
خنده ها ،خاطرات و شخصیت ها در امتداد جلد یک قرار داشت [با این تفاوت که مقدار طنز اندکی سیرِ نزولی داشت ]
 تو این فصل شوخی های جنسی بیشتر به چشم میومد که نویسنده برای افزایش میزان نمکِ کتاب دست به دامن شوخی های جنسی شدند 
برای نویسنده ای که توانایی طرحِ لبخند ایده آل و استاندارد رو دارند ، توسل به این چنین مسائل از عیوبِ کتاب تلقی میشه...
با این حال قلم نویسنده؛ خاطرات ندیده و زندگی نکرده رو برای مایی که دهه های گذشته رو ندیدیم زنده میکنه ^^🍃
          

            این کتاب هم باز به خاطر نوستالژیک بودن و روایتهاش ای ابتدای دهه 70 از زبون یه پسر بجنوردی جالب بود. کلا روایتهای ساده و صمیمانه اش می‌تونه جالب باشه برای مخاطب.
«آب‌نبات پسته‌ای» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/15842