یادداشت‌های مهشید مددی (19)

          طرحواره ها همون چاله هایین که تو بزرگسالی مارو زمین میزنن
شناختشون برای تک تکمون واجبه!
        

          برای آشنایی با رویکرد ACT فوق العادست
        

          واکنش آدم ها به فقدان  متفاوته .
اما واکنش شخصیت این قصه خیلی جالب و قشنگه 
        

          اگر بخوایم کتابی رو معرفی کنیم به دیگران ،کوری بی شک میتونه جزئی از لیستمون باشه.
        

          میشه تو لحظه به لحظه کتاب زندگی کرد.
        

          اگر قصه مرگ براتون جالبه بخونیدش.

از کتاب
تو فکر میکنی چرا برای من شنیدن مشکلات دیگران تا این حد مهم است؟ مگر من به حد کافی درد و رنج ندارم؟ مگر من به درد خودم گرفتار نیستم؟ البته که به درد خودم گرفتارم. اما سهیم شدن با دیگران من را مجبور می‌کند احساس کنم زنده هستم، نه اتومبیل یا خانه‌ام. نه قیافه‌ام در آینه. 

وقتی برای کسی وقت می‌گذارم، وقتی مجبورش میکنم که پس از حس کردن غم و غصه‌اش بخندد، سلامتی فوق‌العاده‌ای را احساس میکنم.

        

          فکر کن داری تو خیابون قدم میزنی و یهو چشمت میخوره به تابلوی یه مغازه که روش نوشته
"اگر تو زندگیت شکست خوردی،حداقل تو مرگت موفق باش"
قصه این کتاب تو یه مغاره ی خودکشی سپری میشه.
اعضای خانواده توآچ تموم تلاششون رو میکنن که مشتری هاشون مرگ دلخواهشون رو تجربه کنن ، اما قصه اینجور نمیمونه
وسط اون همه سیاهی بلاخره ، امید پیدا میشه !
پی نوشت
زندگی همه ما یه آلن داره
اگر کتاب رو خونده باشید خوب میفهمید من چی میگم !

        

          داستان های واقعی یه جور جدایی از بقیه قصه ها برای من جذابن !
فکر اینکه آدم این قصه پروز تک به تک نوشته های کتابشو زندگی کرده به من احساس عجیب و خوبی میده..
قصه با گم شدن انگشت شست جیمز کوچولو شروع میشه و میرسه به روزی که جیمز قصه ما یه جراح موفقه !
همه اینارو مدیون یه مغازه جادوییه
مغازه ای که تو داستان میفهمی چه جادویی داره .
از متن کتاب
زندگی همینه که هست.
اگه سخت بگیری، اونم بهت سخت میگذرونه. این ماییم که بهش ارزش میدیم.
با همه کمبودهایی که این دنیا داره، زیباییهای خودش رو هم داره.
نباید از زندگی زیاد انتظار داشته باشیم.
نمیشه باهاش جنگید!
بهتر اینه که نیمه پر لیوان رو ببینیم.
        

          
کتابها مارو به جاهایی می برن که تو هیچ موقعیت دیگه ایی نمی تونستیم به اونجا بریم،اعترافات افرادی رو با ما به اشتراک میزارن که هیچ وقت نمیبینیمشون.
احساساتی که ما هیچ وقت قادر به درکشون نیستیم و حوادثی که احتمالا هیچ وقت تجربه شون نمیکنیم.
این قصه بیشتر از هر قصه ای شمارو وارد دنیایی میکنه که ممکن نیست به نظرتون وجودداشته باشه !
پسر قصه ما هیچ احساسی رو تجربه نمیکنه،اون معمولی نیست اما با همه وجود تلاش میکنه معمولی باشه !
با همه وجود زندگی میکنه ، رفاقت میکنه حتی عاشق میشه .
        

          تجربه ثابت کرده اکثر کتاب هایی که وایرال میشن آنچنان داستان دندون گیری نیستن!
موضوع اصلی داستان جهان های موازیه که به خودی خود جالبه !
قصه هم روند خوبی رو طی میکنه
اما واقعیت اینه قرار نیست این کتاب چیز خاصی رو ب شما اضافه کنه!
محور داستان همون جمله همیشگیه که صبر کن دنیا قصه های قشنگ تری هم داره و تو با انتخابات سرنوشتت رو میسازی!
در کل میتونه کتاب خوبی باشه اما نه به اندازه ای که وایرال شده و خب ارزش یکبار خونده شدن رو داره .
اما اگر اولین باریه که کتاب میخونید ، اگر اوضاع روحی خوبی ندارید، احساس میکنید افسرده هستید احتمالا این کتاب حالتون رو بهتر کنه !
از متن کتاب
زندگی میلیونها تصمیم رو شامل میشه، بعضی از این تصمیمها بزرگن بعضی ها کوچک!
هر تصمیمی که گرفته میشه نتیجه تغییر میکنه، تغییری جبران ناپذیر که به نوبه خودش میتونه باعث تغییرات دیگه بشه ، یادت باشه اگر فقط یک کار و متفاوت انجام بدی ،احتمالا داستان زندگیت متفاوت میشه.
        

          يادمه یجایی خوندم کتابی خوبه که زمان تموم شدنش حس کنی یه دوست رو از دست دادی !
اگر بخوام لیستی از کتابهای مورد علاقم به کسی معرفی کنم حتما هر چه باداباد جزئی جدانشدنی از اون لیسته !
قصه تو دنیای بعد از مرگ میگذره ، دنیایی که خیلی متفاوت از دنیای زندگی نیست.
آدم هایی که با وحشت مرگ روبرو شدن ، هنوز درگیر حسرت هاشون تو زندگین و نمیدونن با مردگیشون چکار کنن!
سر تا سر کتاب پر از سوال هایی که جوابش تو ذهن خودماست
خالق کجاست؟
ما چی هستیم؟
چرا خاطرات و احساسات رو همراه خودمون به دنیای جدید آوردیم؟
واقعیت مرگ و زندگی چیه؟
ما ذره کوچیکی از چی هستیم؟
چرا همه چیز تکرار میشه؟
و از همه مهم تر
این چرخه قراره چندبار تکرار بشه!؟
قسمتی از متن
بعضی وقتا پیش خودم فکر میکردم چرا مردم به خود زحمت می دهند که بروند حمام و رویشان را اصلاح کند یا لباس های شیک بپوشند. وقتی اصرار دارند با حرفاشان خودشان را انقدر زشت ترسیم کنند!
        

          
رابطه از هر سبک و نوعی همیشه برای من موضوع جالبی بوده.
از ازل تا ابد با هر سطح سواد و دیدگاهی با هر سطح دغدقه ای میشه طومار طولانی ازروابط مختلف نوشت.
سرنوشت آدمی از لحظه بسته شدن نطفه گره میخوره به آدم ها ،ارتباط باشون و چالشهاش.
اینارو گفتم که بگم کتاب هایی که راجب روابطن برای من جذابن !
هر رابطه داستانی داره و هر عشق قصه ی خاص خودش .
روایت هر آدم از داستانی که تجربه کرده مارو وارد دنیای جدیدی میکنه و دید نویی به روابط خودمون میده.

اما "تصرف عدوانی"
قصه ی دختری به نام استر که با وجود اینکه رابطه آرومی رو پیش میبره احساس میکنه عاشق شده !
و این عشق چنان اون رو وارد چالش میکنه که جایی بین جمله ها میگه روزهایی بود جهان برام اهمیت داشت اما امروز فقط درگیرم ببینم اون به من علاقه داره یا نه !
سرتاسر کتاب پیش میریم تا ببینیم سرنوشت این علاقه چیه !
به عقیده من کتاب پر از جملاتیه که مارو به فکر فرو میبره و قصه پر کششه پس کتاب بی شک خوندنیه!
برشی از متن
فکر می کنم مشکل اساسی این است که ما کنش های دیگران را رفتار باورانه تفسیر میکنیم از بیرون و عینی!
اما کنش های خودمان را پدیدارشناسانه، از درون آگاهیمان میفهمیم.
این معضل بشر است برای همین ما برای فهم رفتار خودمان چنین گشوده و فراخ دلیم اما برای فهم دیگران چنین بسته و تنگ نظر...
        

          من "يالوم" رو با کتاب "درمان شوپنهاور" شناختم
کتابی که هنوز جمله هاش تو ذهنم هست ,اون کتاب اونقدر قوی بود که منو وادار به شناخت بهتر یالوم کرد.
من چگونه اروین یالوم شدم "یکی از بهترین سبک های زندگی نامه نویسیه
یالوم تو سن هشتاد و چندسالگی تو جای جای کتاب دست به خودافشایی هایی میزنه کهخوانندرو وادار به خوندن ادامه کتاب میکنه.
فرآیند رشد و شکوفایی یه پسر بچه یهودی و تبدیل شدنش به اروین یالوم بی شکخوندنیه !
پی نوشت : شاید زیبا ترین بخش از نظر من اون قسمت هایی از کتابه که یالوم تصور میکنه،اروین جوون برای تراپی بهش مراجعه میکنه و جملات اون قسمت واقعا جذابه ...
        

          ما بین صفحات کتاب ، جایی نوشته شده ،چیز های قشنگ تکرار نمیشوند ...
خیلی راست میگه خیلی!

        

          تا زمانی که ریشه ها خشک نشدند ، همه چیز درست است و ختم به خیر میشود !
        

            
ما آن‌قدر فرصت و قدرت و انرژی نداریم  که به همه چیز اهمیت بدهیم .
 باید بی‌خیال خیلی چیزها بشویم ، تا بتوانیم تمام فکر و ذهن و انتخاب‌ها و تصمیم‌های خود را ، روی گزینه‌ی محدود و مشخص،متمرکز کنیم . 
بنابراین کتاب هنر ظریف بی خیالی ، درباره‌ی بی خیالی نیست ، بلکه اتفاقاً درباره‌ی توجهِ بیش از حد به اهداف و ارزش های کلیدی و بی‌خیالی و بی‌توجهی نسبت به حاشیه‌های دیگر است ( حتی اگر دیگران، آن حاشیه‌ها را ، اصل بدانند) 


        

          سخت است ...
اما تمام میشود و دوباره میخندید .

برای پیدا کردن خودت این کتابو ورق بزن!
        

          باید یاد بگیریم که از امور اجتناب ناپذیر رنج نکشیم. 
زندگی ما، مثل هارمونی جهان، مرکب از ناهماهنگی ها و الحان متفاوت، زیر وبم ، آرام و گوشخراش، کوتاه و بلند است. 
 اگر موسیقی دانی فقط برخی از آنها را دوست داشته باشد، چه می تواند بسراید؟
 او باید بداند که چگونه از همه آنها استفاده و آنها را با هم ترکیب کند. ما نیز باید در سلوک با خوب و بد همین طور باشیم، خوبی و بدی که جوهر آنها با جوهر زندگی ما یکی است. 

یادمه آشنایی من با دنیای فلسفه از کتاب دنیای سوفی شروع شد !
کتابی که خوندن هر سطرش برام خیلی سخت بود اما آشنایی با این کتاب منو به دنیای فلسفه علاقه مند کرد.
        

          آدم‌ها رازهایشان را جایی غیر از صورت پنهان می‌کنند؛ چهره جایگاه درد است؛ اگر هم جایی باقی بماند؛ نااُمیدی...!
- جز از کل

میشه گفت اگر نخونیش خیلی چیزهارو از دست دادی.