یادداشت‌های مبینا احمدپور (10)

          ...واقعیتش یکی از بی نظیرترین کتاب هایی بود که تا حالا خوندم ..
چی میشه که یه نفر به خودکشی فکر میکنه ؟ 
تا حالا اینقدر دقیق این موضوع برام باز نشده بود 
غرق شدن در حسرت های زیاد ..حسرت هایی که فکر میکنی شاید اگه اون روز اون اتفاق افتاده بود همه چیز یه طور دیگه ای بود 
احساس تنهایی کردن ...یا احساس مفید نبودن  در حالی که آدمی که قلب مهربونی داره بعضا بدون اینکه خودش متوجه بشه در حال خوبی کردن و مفید بودن برای بقیه است ..
یا اصلا اینکه آدم کلا دنبال شادی باشه و فکر کن غمی نباید وجود داشته باشه و یا شاید خودش رو مقصر اتفاق هایی که برای اطرافیانش میوفته بدونه 
یه وقتا همه ی این قضایا جمع میشن یه جا و یه اتفاق باعث میشه که دیگه آدما به ته خط زندگی برسن 
مثل مرگ گربه ی نورا که آخرین امیدش برای زندگی رو ازش گرفت ..
این کتاب نگاه به زندگی رو تغییر میده ..
نگاه به حسرت ها رو تغییر میده ...واقعا شاید خیلی از حسرت ها دری وری هایی بیشتر نبوده باشن ..
عمیقا با خودم میگفتم کاش برای هر کسی که قصد پایان دادن به جونش رو داره یه کتابخونه مخصوص وجود داشت 
کتابخونه ای که ثابت میکرد بهش که تو لایق زندگی کردنی 
فقط باید صبر داشته باشی قوی باشی و کم نیاری! 
.
پی نوشت : ترجمه ی نشر ثالث بی نظیر بود ✨️

        

          خوب خوب خوب 
جلد اول از این مجموعه پنج جلدی رو همین الان تموم کردم و از پایانش احساس خوشایندی دارم البته با توجه اسپویل هایی که شده  برام مثل اینکه قرار نیست در ادامه همین روند ادامه پیدا کنه و این یکم ناراحتم میکنه ...البته شاید بعد ها خوشم اومد نمیدونم و باید جلد های بعدی رو بخونم ...
اما فعلا از این کاپل و جلد اول و پایانش راضی ام..
پنجاه شصت درصد اول داستان خیلی کنده و یه جاهایی واقعا حرص آدم در میاد ...
مثلا رفتاری که خانواده ی فیرا باهاش داشتن و اینکه فقط اون بود که مجبور بود کار کنه و رفتار بدی که باهاش داشتن و همه ی اینا اذیت کننده بود ..
تا زمانی که دلیل رفتن فیرا به پریتیان مشخص نشه و نویسنده توضیح نده اتفاقایی که میوفته غیرقابل باورن و همش از خودمون میپرسیم که دلیل این رفتارها چیه دقیقا؟ 
فضاسازی داستان واقعا قشنگ بود 
اما متاسفانه من ترجمه ای که خوندم رو دوست نداشتم 
یکم سنگین بود و روون نبود و حذفیات واقعا زیاد بود 
در آخر اینکه نمیدونم قراره جلدای بعدی چجور باشه  ..اما امیدوارم ناراحتم نکنه چون در حال حاضر اصلا از ریسند خوشم نمیاد 🫠😂
        

          زمانی که حجم زیاد این دو جلدی رو دیدم فکر کردم که قراره با یه شاهکارِ عاشقانه رو به رو باشم 
از اون رمانایی که جملات نابی داره و مدت ها توی ذهن آدم میمونه 
اما خوب از نظر من نمیشه به این رمان ژانرِ عاشقانه داد 
این رمان بیشتر سعی داشت معمایی که توش نهفته رو فاش کنه 
یعنی حدودا ۷۰۰ صفحه مخاطب درگیر این بود که نسبت دو کارکتر با هم دیگه چیه 
قصه ی عشقی هم که بین دو کارکتر اصلی به وجود اومد خیلی واقعی طوری نبود 
کارکتر خانمِ این داستان هم بیش از حد از خود گذشتگی می‌کرد و این حرصم رو در می‌آورد  
بیشتر تخیلی بود داستان به جورایی 
بعضی از قسمت ها توضیحات واقعاا زیادی بود 
مثلا یه واقعه از نظر چندین نفر بیان میشد 
و بعضی جاهاشم خیلی سریع عبور می‌کرد و در حالی که نیاز به باز کردن موضوع داشت نویسنده هیچ اشاره ای نکرده بود 
در کل این رمان جزو رمانایی که قراره گوشه ذهنم هک بشه و همیشه ازش یاد کنم نبود 
        

          ...یک داستان و روایت کاملا معمولی از یک خانم ارمنی تبار ساکن شهرک نفتِ آبادان ، دهه چهل خورشیدی 
داستان قلم خیلی قوی داشت یعنی با اینکه هیچ اتفاق خاص و غیر منتظره ای قرار نبود توش بیوفته اما جاذبه ی عجیبی داشت و باعث می‌شد نشه کتاب رو کنار گذاشت 
جذاب ترین نقطه ی داستان برای من سفر به اون روزهای آبادان بود 
و همچنین دنیای یک مسیحیِ ساکن ایران رو میشد باهاش دید 

        

          ...خوب اول اینکه پایان داستان حدودا ۵۰ صفحه مونده بود که تموم بشه احساس ناامیدی میکردم که چرا اونطور که دوست دارم تموم نمیشه !
به حدی که میگفتم چرا خوندمش چرااا 
اما داستان واقعا جالب تموم شد 
جوری که تعجب کردم 
قلم نویسنده واقعا قوی بود 
توصیفات اونقدر دقیق بود که احساس میکردم اونجا حضور دارم 
کاملا میشد توی ذهن تصویر سازی کرد 
مرگ هلن برای من خیلی غم انگیز بود ..نویسنده دردناک نوشته بودتش و باعث شد اشک بریزم ..اما فیلمش نتونست همچین تاثیری روم بزاره و این دقیقا یعنی قلم قوی 
و در آخر اینکه خوشحالم بهانه ای شد که این کتاب رو بخونم 
.
.
پی نوشت ؛ تا ۲۰۰ صفحه ی اول حدودا ممکنه خیلی جذبش نشید اما از این صفحه به بعد دیگه نمی‌تونید زمین بزاریدش 🌿... 
        

          این جلد واقعا دوست داشتنی بود ..
        

          خوب این کتاب رو همین الان تمومش کردم 
[البته دومین باری بود که میخوندمش ] از بس که دوست داشتنیه 
.
اوایلش با خودم فکر میکردم چقدر خوبه که یه آدم بتونه جاودانه بشه و ۶۰۰۰ سال رو به چشم ببینه اما بعدش با خودم گفتم این میتونه یه اتفاق وحشتناک باشه 
اینکه تو ۶۰۰۰ سال هر اتفاقی که افتاده هر جنگی که شده و هر زخمی که وطنت دیده رو به چشم ببینی !
اشوزدنگهه  رمانیه که سعی کرده در کنار داستان مستقلی که خودش داره وقایع تاریخی رو هم کم و بیش بگه و تقریبا از تمام سلسله ها سخن گفته هر چند کم ..
به نظر من که نمونه یک رمان بی نَظیر بود که می طلبه چندین بار خونده بشه 🌿
.
.
پی نوشت ؛ حتما سعی کنید ترتیب خوندنتون طبق سلسله ها باشه که اوایل کتاب مشخص شده  چون فصل ها در هم ریخته است  و ممکنه گیج بشید سر روند داستان 
        

          راستش به اندازه ی جلد اول دوستش نداشتم اما دلیل نمیشه که قشنگ نبوده باشه !
این جلد هم مثل جلد اول پر بود از جملات نابی که آدم رو فکر فرو می‌برد 
        

          من با این کتاب  زندگی کردم !
باهاش خندیدم ..باهاش گریه کردم ، احساس غرور کردم ..عاشق شخصیت باوقار سولماز و عاشق پیشگیِ گالان شدم 
این کتاب پر بود از حس های خوب  و جملات ناب