کتابی مناسب و هیجان انگیز برای نوجوان ایرانی، چنان که با کتاب خواندن و خیال کردن آشنا شود و لذت ببرد از دنیای دانستن. لکن پایه های قوی ای ندارد، آنگونه که من که روزهای میانی جوانی را طی می کنم با آن همراه شوم.
        

          سیر تکاملی قلم آرمان آرین در اشوزدنگه نسبت به آثار قبلی به چشم می خورد . نکته جالب در آثار آرین سفر در زمان است. در پارسیان من  جوانانی از حال به گذشته می رفتند اما در اشوزدنگهه اسطوره  ای از زمان گذشته تا به حال پاسبان این مرز و بوم است.  مانند دیگر آثار آرین این کتاب نیز قابلیت تبدیل به انیمیشن و فیلم را دارد اما ...
        

          همراه با جوان‌ترین پیرمرد تاریخ، اَشْوَزدَنگهه، قدمتی به درازای تاریخ را می‌پیماییم در رمان سه جلدی آرمان آرین...!
داستان جوانکی مغ، که به حسب اتفاق، به معجون جاودانگی می‌رسد و خواسته یا ناخواسته ( نامیرا ) می‌شود. اما همیشه در مقابل نیروی خیر، شرّی هم وجود دارد... چه بسا آن شر، شخص اهریمن باشد!
اشوزدنگهه فوق‌العاده است! یک رمان تاریخی نه، یک رمان در تاریخ است. رمانی ذوب شده در دل شش هزار سال فرهنگ و تمدن پارسی. از قدم زدن در کنار بزرگمهر وزیر، تا سرک کشیدن به کاروانسرایی مقدس، در راه مرو...
اشوزدنگهه در سه جلد ( چهار! ) تدوین و منتشر شده ‌‌‌است. رمانی جذاب و هیجان انگیز، که تجربه شخصی ثابت کرده است به بیش از یکبار خواندنش، هزاران هزار بار می‌ارزد! 
از لحاظ محتوایی، رمان قابلیت تبدیل شدن به اثری سینمایی حتا بالاتر و جذاب تر از ارباب حلقه هارا دارد. اما، امان از صنعت سینمایی مبتذل و پوچ.
* پرش های زمانی فصل های کتاب، گاهی صفویه و گاه هخامنشی، گاهی عباسیان و گاه سلجوقی، گاه قاجار و گاه معاصر... رمان را تا انتهای کار، تازه نفس، نگه می‌دارد...
        

          با تجربه لذت بردن از ۳ گانه پارسیان و من آقای آرمان آرین سراغ اشوزدنگهه شون رفتم ولی حقیقتش اصلا جذاب نبود برام.
اولا نحوه قرار دادن فصل‌ها  که نوع خوندن رو تعیین می‌کرد (به ترتیب سلسه‌های حکومتی)  بسیار کسالت بار بود و فوق العاده اذیت کننده.

همچنین بر خلاف پارسیان و من تعلیق خاصی نداشت و اتفاقات بسیار کسل کننده رقم میخورد.
سر گردونی شخصیت داستانی تو زمان هم اصلا جذاب نبود و چیز خاصی رو به خواننده نمی‌داد.
اساسا نمیفهمم چرا آقای آرین این اثر روخلق کردن.
خوندنش رو به هیچکس پیشنهاد نمی‌کنم ... 🤷🏻‍♂️
        

          داستان یک مغ، که اتفاقی جاودانه میشه و وقایع چند هزار سال قبل تا امروز رو روایت میکنه. موزه اشوزدنگهه که بسیاری از اشیای تاریخی رو جمع کرده بود برای من خیلی جذاب بود :) 
        

          ایده داستان واقعا خفنه 
روند داستان خیلی خوبه و اینکه درباره تاریخ ایرانه برای من خیلی خیلی کتابو خفن تر میکنه 


        

          اولین رمانی که خوندم و عشق و علاقم به کتاب رو تو وجودم زنده کرد.
یه فانتزی بسیار زیبا و ناب از دل تاریخ چندهزارساله سرزمین عزیزمون ایران...
        

          من سالها پیش این رمان رو خوندم و یادمه حسابی هیجان زدم کرده بود. یه رمان خوندنی برای سنین نوجوان با یه داستان قهرمانی و شمشیر و جادو
        

          خوب این کتاب رو همین الان تمومش کردم 
[البته دومین باری بود که میخوندمش ] از بس که دوست داشتنیه 
.
اوایلش با خودم فکر میکردم چقدر خوبه که یه آدم بتونه جاودانه بشه و ۶۰۰۰ سال رو به چشم ببینه اما بعدش با خودم گفتم این میتونه یه اتفاق وحشتناک باشه 
اینکه تو ۶۰۰۰ سال هر اتفاقی که افتاده هر جنگی که شده و هر زخمی که وطنت دیده رو به چشم ببینی !
اشوزدنگهه  رمانیه که سعی کرده در کنار داستان مستقلی که خودش داره وقایع تاریخی رو هم کم و بیش بگه و تقریبا از تمام سلسله ها سخن گفته هر چند کم ..
به نظر من که نمونه یک رمان بی نَظیر بود که می طلبه چندین بار خونده بشه 🌿
.
.
پی نوشت ؛ حتما سعی کنید ترتیب خوندنتون طبق سلسله ها باشه که اوایل کتاب مشخص شده  چون فصل ها در هم ریخته است  و ممکنه گیج بشید سر روند داستان 
        

          آرمان آرین واقعا عالیه
داستان اسطوره ای از دل تاریخ
یکی از هفت جاویدان اوستا
به شدت جالب و تاثیر گذار