یادداشت‌های ویولت (14)

          کتاب خوبی بود قلم فوق العاده جذاب و توصیفات بی نظیری که داشت کتاب رو به شدت خواندنی می کرد.
این که کتاب یه حالت روزمره داشت باعث میشد قشنگ تر بشه.
توضیح هایی که راجب لباس ها داده شده بود واقعا برام خوشایند بود.
با شخصیت اصلی خیلی حال نکردم ولی واقعا از شخصیت پردازی بالاش تعجب کردم.
در کل با اینکه یه کمی کلیشه ای بود کتاب لذت بخش و قشنگی بود و توی یه روز تمومش کردم با اینکه شب بود و از چشمام کم کم داشت آب میومد.
        

          از قشنگ ترین رمان هاییه که میتونین بخونینش 
فوق العاده لذت بخشه
پسر عزیز سیزده ساله ی ما پری توی زندان به دنیا اومده و  بزرگ شده.
مادرش به خاطر قتل غیر عمد توی زندان افتاده و سیزده ساله که به همراه مادرش اونجا زندگی می‌کنه،همه چیز برای اون دوست داشتنیه (جز قلدرا)مدرسه می‌ره بازی می‌کنه با زندانیا دوسته و حتی با یه دختر خیلی مهربون و پررو هم دوسته تا اینکه متوجه میشه یه فردی داره یه کاری می‌کنه که پری دیگه توی زندان نباشه ، داره اونو از مادرش دور می‌کنه.
این داستان واقعا قشنگیه که ارزش چندبار خوندنو داره 
شخصیت پردازی فوق العاده ش شما رو کاملا جذب کتاب می‌کنه.
پر از حس فوق العاده ست.
        

          کتاب خیلی خیلی قشنگی بود.حتی یکی از دوستام با این کتاب کتابخون شد.
اولای نوجوونیم اینو گرفتم و موقع خوندش میترسیدم،احمقانه ست چون خیلی بزرگ تر از اونی بودم که ازش بترسم ولی خب.
اما بزرگتر که شدم فهمیدم خیلی دوستش دارم و یه حس خیلی خوبی بهم میده.
تموم چهار جلدشو با عشق خوندم و کاش بیشتر هم بود.
تا ابد هم عاشق دوستی جول و مارکوس میمونم‌.
(کتاب اول فکر میکردم جول دختره اما دوستم بهم گفت پسره ....)
        

          شخصیت های کتاب عملا روانی بودند.مرد داستان از همان ابتدا فکر میکرد مسابقه ایست و باید آن را از دختر برنده شود.دخترک مشکل روانی  داشت . به او مدت طولانی توجه نمیشد اما یکباره مورد حمله ی محبت فراوانی می شد و این بیماری اش را تشدید میکرد.
داستان بدی نبود اما شاید اعصابتان را به هم می‌ریخت.
جملات کتاب را دوست داشتم خصوصا سه صفحه ی اخر.
آتش به تنم انداختند جوری که چندین بریده ی کتاب منتشر کردم..
        

          میتوان گفت داستان این کتاب خیلی خیلی کم کلیشه ایست ولی ارزش خواندن را دارد.  قلم و ترجمه بسیار عالی و خواندنی ای دارد.شروع داستان با کیفیت است و باعث ایجاد علاقه برای خواندن باقی کتاب می شود.توصیفات کتاب واقعا لذت بخش بود،از توصیف ظاهر شخصیت ها تا توصیف خانه به زبان خوب و ساده بود.نکته ی اولی که راجع به کتاب خیلی دوست داشتم این بود که قسمتی از کتاب،داستان از زبان شخصیت دیگری روایت شد.نکته ی دوم پایان بندی مجذوب کننده اش بود که باعث شد واقعا به خواندن جلد بعدی علاقه مند شوم.در کل کتاب خوشایند و خوبی بود.
        

          تمام کتاب اسم معشوقش را فریاد میزد اما اسم خودش را نفهمیدیم.
سه شب روشن برایش کافی بود.کافی بود تا یک عمر حسرت بخورد.
هیچکس تقصیری نداشت.این عشق است که بی پروا میان زندگی ساده ی ما می رقصد و برایش مهم نیست که چه چیزهایی را می شکند.
        

          شاید اسپویل-؟
کتاب واقعا خوبی بود.
عالی بود. 
توصیفات فوق العاده بودن انگار که همونجا بودی و جلوی چشمات اتفاق افتاده بودن.
نشون دادن تغییر شخصیت یه آدم توی کتاب بنظر کار دشواریه ولی خیلی خوب انجام داده شده بود.
یه چیز  غیر منطقی ای داشت اما خوب اوکی بود‌(پروژه ای که کریس نوشته بود)
تا میخواستی به مجرم برسی یه اتفاقی می افتاد که فکرت بره سمت دیگه.
عاشق این جور کتابام.
باورم نمیشه تو دو ساعت و خورده ای تمومش کردم.
این ماجراهای مختلفی که داشت برای به یاد آوردن گذشته و حل کردن پرونده ش واقعا حس خوبی میداد.
        

          با ترجمه ی نشر کتابخوان نخونید خیلی افتضاحه و هیچی از داستان متوجه نمی‌شید 
        

          واقعا غیر منتظره بود.تک‌تک لحظات درست مثل کیدی احساس سردرگمی میکردم و در پایان به شدت متعجب شدم.البته حدس هایی هم زده بودم اما توقع نداشتم اینگونه پایان بیاید .تشخیص آن همه شخصیت کمی سخت بود اما تا پایان کتاب موفق به شناختشان شدم و به شدت به آن ها علاقه پیدا کردم .
پایان بندی بسیار سریع بود و البته فکر میکنم این برای داستان بهتر بود.
واقعا دردناک بود و شاید ارزش چند قطره اشک رو هم داشت.
        

          داستان جذابی داشت با اینکه برای کلی از سوالاتم جوابی پیدا نکردم .بیشتر از موضوع شخصیت ها نظر من رو جلب کردند.یک دنیای فوق العاده از یک سری شخصیت به شدت جالب بود که واقعا دوست داشتنی بود. دوست داشتم روی دوستی نیما و پاشا بیشتر کار میشد من روی یاد تاد و نیل توی انجمن شاعران مرده می انداختند.
حس عالی ای بود که راجب چندتا نوجوان ایرانی مطالعه کنم.
        

          چیز زیادی نمیشه راجبش گفت ولی میتونست روی جزئیات و واقعی بودن کتاب بیشتر کار کنه چون بنظرم من فشار زیاد تری باید روی کاراکتر ها میومد 
یه قسمتی از این داستان اصلا از لحاظ منطقی بنظرم درست نبود 
داستان کوپر واقعا غیر منتظره بود و البته کلیشه ای 
در مورد پایان بندی  خداوکیلی عجیب بود ولی خب فکر میکنم ارزش خواندن رو داشت 
تورو مجبور میکرد ادامش بدی و تقریبا توی چهار پنج ساعت تمومش کردم و بعدش حس خوبی بهت میداد 
اینکه میدیدی شخصیت ها فکر های مختلفی دارن و چیزای متفاوتی توی ذهنشون میگذره واقعا جالب بود 
        

          نیوت واقعا بهترین شخصیت این کتاب بود