یادداشت‌های Mahyar_brp (19)

          اگر مثل من از مغازه خودکشی ژان تولی راضی نبودید،مرد بالشی شمارو با این سبک کتاب آشتی میده
        

          این کتاب سلیقه من نبود.البته ارزش این اثر خیلی بالاست و توی همه ی لیست های کتاب های مهم اسمش هست.برای کتاب چند سبک گفته شده پست مدرن،فانتزی،رئالیسم جادویی.این سبک ها خاصن و همه پسند نیستن.البته پیام کلی کتاب خیلی خوبه و یکی از واقعیت های جامعه هست.
        

          کتاب در سبک نامه نگاریه و قابل قبوله.از کتاب های کوتاه خوب داستایفسکیه.
        

          سلیقه من نبود.شاید چون این کتاب رو بعد از جنایات و مکافات خوندم و اون خیلی انتظارمو بالا برد.
        

          خیلی کتابهای بهتری میتونید ازین نویسنده بخونید.این کتاب رو بذارید آخره آخره آخر.البته پیام کلی کتاب خوبه.
        

          میتونیم نصف کتاب رو صوتی گوش بدیم یا اصلا نخونیم.هیچ ضرری به کتاب نمیخوره.از ۱۷ فصلش حدود هفت فصلش مفید بود که شامل دوفصل آخر و چند فصل اول  بود.اینکه نویسنده زیاده گویی کنه و از حذف مطالب اضافی بترسه یک ضعفه برای کتاب.هم کاغذ هدر میره هم وقت خواننده.
        

          کتابهای جیمز کلییر کاربردیه ولی خیلی مطالب تکراری هم توی خود کتاب هست و هم با کتابای دیگش مطالب تکراری داره.ترجیحا فقط یک کتابش که خرده عادت هاست(اسمش دیگش عادت های اتمی)بخونید.بقیه کتاباش هم همینه.
        

          اگر تابحال کتابی درباره این موضوع را نخوانده اید برای شما کاملا جدید است.اما اگر خوانده باشید برای شما کاملا تکراریه.این جمله درباره همه کتاب های موفقیت و خودسازی صدق میکنه.
        

          توصیه به دیدن مینی سریال میکنم.این کتاب برای کسایی که درباره بازی شطرنج اطلاعات زیاد و تخصصی ندارن میتونه خیلی گیج کننده باشه.اگه هنوز مینی سریال را ندیده اید شاید برای شما کمی جذاب باشه ولی برای کسی که سریال رو دیده خیلی حوصله سر بر هست.
        

          داستان خوبی داره.ولی اگه وقت ندارید بخونیدش قانون بیست بیست بیست رو توی اینترنت سرچ کنید کافیه.
        

          کتاب شوکه کننده با داستان خوب.معمایی و جذاب.پایان جالبی هم داره نسبت به خیلی از کتابا.
        

          یک کتاب مختصر و مفید درباره موفقیت و ثروتمند شدن.اینکتاب ۶ ماه پیش خوندم.چون حجمش کم بود و مطالبش هم داستانی بود همه کتاب رو یادم میاد هنوز.
        

          کتاب حوصله سر بر.خوب نبود.شاید بشه از صد و پنجاه صفحه ده تا اسلاید درست کرد و همونا کاربردی باشه.ترجیحا خلاصه پیدا کنید بخونید.البته اولش که شروع میکنید خوب پیش میره.بعدش خسته کننده تر و خسته کننده تر میشه.
        

          نصف این کتاب کاربردی و نصف دیگش کاملا حاشیه ای.من کتاب جی آر اسمیت هم درباره روانشناسی تاریک خوندم. اون هم مطالبش مثل این بود.وسواس و کمال گرایی برای خواندن کل کتاب های این موضوع نداشته باشید.این اشتباهی بود که من کردم چندین منبع درباره این موضوع خوندم.کتاب  صوتی و دو کتاب چاپی هم خوندم دربارش.همشون یک مطلبو میگن.تو یوتوب میتونید به کتاب صوتی با گوینده خوب دسترسی داشته باشید به نام خانم پریسا مهدوی.میتونم بگم اگه کتاب هم نخریدید و همون پادکست رو گوش بدید اوکیه. 
        

          موقع خوندن کتاب با اینکه حجمش خیلی کم بود و کلا سه ساعت طول کشید،دعا دعا میکردم زودتر تموم بشه.پایان بندی در حد سریال های امروز ایران.کاملا مشخصه نویسنده هم مثل ما میخواسته این کتاب زودتر تموم شه.هیچ منطقی در پایان بندی نیست.روند داستان هم خیلی کنده و خیلی موضوعات تکرار شده.
        

          شخصیت پردازی به یاد ماندنی و درست.یک کتاب خیلی مهم و عالی
        

          بخاطر حجم کمش میتونیم بگیم خوب بود.کلا دوسه ساعت طول کشید و برخلاف کتاب های موفقیت دیگه که سیصد صفحه هستن ،این کتاب مختصر و مفید بود.
        

          کتاب کم حجم.خوب و مفید.توی یک و نیم ساعت تموم شد ولی خاطره خوبی برام درست کرد.
        

          شخصیت اصلی این کتاب ترکیبی بود از کتاب های شب های روشن و جنایات و مکافات و یک اتفاق مسخره.مرد زیرزمینی یک آدم زیادی بود(که در مقدمه کتاب توضیحش داده شده و یک اصطلاح در ادبیات قرن نوزدهم روسیه بوده).البته بین حرف هاش میتونستیم ایده و حرف های کاملا عاقلانه پیدا کنیم.این کتاب را باید در سال های مختلف زندگیمان بخوانیم و هر دفعه یک برداشت و احساس جدیدی از آن دریافت کنیم.به شدت کتاب جذابیه.البته باید با قلم نویسنده از قبل آشنا باشید.از همه کتاب های نویسنده بیشتر دوست دارمش البته داستان جنایات و مکافات و برادران کارامازوف بهتر بود و طرفدار بیشتری داره.