یادداشت‌های بها (35)

          هدف من برای شروع این کتاب این بود که ببینم چه موردی باعث شده این کتاب آنقدر مورد توجه قرار بگیره ؛ در همون فصل های ابتدایی کتاب بود که فهمیدم با یک اثر هنری طرفم 
باورم نمیشه یه نفر تونسته باشه تفکراتی که نمیتونستم جمله بندی کنم رو آنقدر واضح نوشته باشه 
توصیه میشه خوانده بشه حتمااا
        

          اوایل داستان کسل کننده ، اواخر کتاب مایوس کننده و در اواسط کمی دلنشین و هیجان انگیز بود 
سومین کتابی هست که از جین آستین میخونم با اینکه کتاب های قبلی به مراتب بهتر بود این اثر از آستین باعث شد فکر کنم در نوشتار کتاب دخل و تصرفات خارجی وجود داشته (این اثر  بعد از فوت آستین منتشر شده است ،اینطور احساس میشه که شاید پایان و جمعبندی داستان آنطور که باید به شیوه ی خود نویسنده باشه نبود)
        

          امان از این ادم 
امان از این آدمیزاد که گاها معلوم نیست چه موجودیه 
ولی قطعا انسان نیست 

این کتاب واقعا حال من رو بد کرد 
داستان به شدت گیرا و ناراحت کننده است 
اینکه بر اساس واقعیت هست همه چیز رو دردناک تر میکنه
        

          داستانی از جنس زندگی ای که همه ی ما دچار آن هستیم 
قضاوت هایی که معلوم نیست درست هستن یا نه
«هیچ کس حقیقت رو نمیدونه»  گاهی خودمان هم باور نمیکنم که یک اتفاق ساده چطوری میتونه باعث تغییر در ما بشه 
دیگران چی از وجود هر فرد و واقعیت زندگی اون میدونن؟ 
بازم میگم « هیچ کس حقیقت رو نمیدونه»
        

          مرگ ایوان ایلیچ من رو یاد همان جمله معروف می اندازه  «امیدوارم وقتی مرگ به سراغت می آید ،تو را زنده بیابد»
جملاتی از حدیث مرگ و رستاخیز:
«تالستوی با شیوه مرگ نمایی خویش، به جای اینکه مارا به اختیار کردن زندگی مذهبی وادارد، به برخورداری کامل از لذت های زندگی این جهانی ترغیب می‌کند »
«آنچه تالستوی در ذهن دارد ، زندگی فضیلت بار یا پارسایانه نیست _ منظورش زندگی در قالب هرگونه واقعیت است ، هر گونه زندگی که به راستی به سر برده می‌شود . ندامت ایوان ایلیچ از بابت گناهانی نیست که مرتکب شده ، به خاطر لذت هایی است که از آنها محروم مانده »
        

          کوتاه ، غمناک و البته دردناک این توصیف من از داستان بود
دوست بداریم پیش از آنکه دیر شود 
عشق بورزیم قبل از آنکه تمام شود 


همانطور که گفته شد (توضیحات کتاب) داستایفسکی برای دو شخصیت اصلی داستان نامی تعیین نکرده چون عقیده بر این بوده که این اتفاق برای هر شخص دیگری ممکن است رخ دهد 
و بعد از پایان کتاب ،خواننده درمی یابد که این داستان بسی  آشناست و بار ها روایت این چنین را مشاهده کرده است( در زندگی خودش یا اطرافیان اش) .
        

          کتاب تمام شد اما خاطره  اش برای من هرگز✨
این کتاب باعث شد منم همراه سیرک سفر کنم
زیبا ،
هرچه بیشتر به سمت پایان کتاب پیش میرفتم بیشتر وابسته میشدم
        

          کتاب فلسفه داشت و درک اینکه تو کی هستی محوریت داستان الیس در سرزمین عجایب بود