یادداشت‌های فاطمه دل آرامی (34)

           خوندن خاطرات جنگی از نگاه یک افسر عراقی دردناک و تلخ و لازم بود‌. 
        

          خرده روایت های  خیلی کوتاه و زیبا از حاج احمد 

فقط کاش اسامی راوی ها یا جزئیات زمان و مکان رو هم در پاورقی مینوشتن. 
        

          به نظرم وقتی داریم در مورد یک آدم واقعی خاطرات مینویسیم و در اختیار مخاطب میذاریم الزاما باید نام و نشونی از راوی اون خاطره بگیم ، اسم اون مکان و سالی که اتفاق افتاده رو ذکر کنیم و... 
چیزی که تو این کتاب نبود و خیلی زیاد روایت ها رو از اعتبار انداخت. 
        

          به نظرم محاله کسی  ایستاده در غبار رو دیده باشه اما ماجرای دعوای حاج احمد و مجتبی و پرت کردن چنگال رو فراموش کنه... 
روایت زندگی زهرا و مجتبی عالی بود. 
کاش مفصل تر هم این زندگی نوشته بشه  حیف بود انقدر سریع تموم شد. 
خصوصا دوران کردستان و جنگ نیاز به جزئیات بیشتری داشت. 

        

          وقتی داشتم صفحات کتاب رو میخوندم انگار که ماجرا ها رو یه مشاور کار بلد تربیتی روایت میکرد. 
کیف کردم از خوندن روایت های زندگی این زن! 
سرشار از جلوه های ناب تربیتی بود. خصوصا فصل اولش ، من  که  آقاجان این داستان رو خیلی دوست داشتم ... 
هر چه قدر جزئیات بقیه کتاب ها برام خسته کننده بود و چند خط در میون میپریدم تا به حرف اصلی برسم؛ اینجا با اشتیاق کلمات رو دونه دونه میخوندم تا نکته ای جا نیفته. 
***
حکایت "زنی که نه شرقی ماند و نه غربی شد"  
        

          انتظار خیلی بیشتری از کشش کلمات و جذابیت متنی روایت مادر سه شهید و دو جانباز داشتم. 
وقایع سریع و بی جزئیات بود... احساسات مادرانه رو به سختی میشد توش پیدا کرد
خصوصا اینکه از حمید به عنوان فرزند جانباز حرف خاصی زده نشده بود. 
        

          متنش روان بود و زود تمام شد. 
دوستش دارم از این جهت که احساس کردم چه قدر این کتاب  واقعی و بدون سانسور نوشته شده. 
احساسات واقعی یک همسر که گاهی ناراحت میشه کم میاره صبوری میکنه اشک میریزه و در دل تمام این ماجراها یاد میگیره مقاوم باشه. 
من فرایند رشد رو در نسرین قصه دیدم. رشدی که اونو  از غصه ی خونه و طلا و وسایل نو جهازش که زیر آوار مونده بود رسوند به همسر شهید با چهار فرزند و قلبی که باید صبور میشد... 
اگه قصد خاطره خوانی دارید قطعا انتخاب خوبیه 
 
        

          ذهن من مدت ها بود درگیر گل سرخ این کتاب مونده بود. 
بالاخره خوندمش. 
یک نفس؟ نه این کتاب رو نمیشه پی در پی خوند. 
باید به ذهنت فرصت بدی تا اطلاعات ش رو طبقه بندی کنه! 
قدم قدم باید با گل سرخ کتاب بیای جلو. 

🔰خوندن این کتاب رو به سه دسته خیلی جدی توصیه میکنم: 
*۱_ اونایی که میخوان افتخار آشنایی با گل سرخ رو داشته باشن* 
۲_ اونایی که قصد آشنایی اجمالی با تاریخ جنگ تحمیلی هشت ساله رو دارن 
۳_ اونایی که قصد مرور وقایع دفاع مقدس رو دارن
        

          روایت مقاومت یک  زندگی زنانه از قبل انقلاب تا  امدادگری در بيمارستان سوسنگرد ... 
بخش خاطرات خانوادگی و تاثیر تربیتی یک زن در تغییر ۱۸۰ درجه ای شوهرش و همراه کردن با خودش تحسین برانگیز بود. 

        

          این کتاب حاوی یادداشت های روزانه یک مادر طی هشت سال دوری و بی خبری از فرزندش است. 
مثل حکایت مادرانی که مفقودالاثری دارند و راه زندگی شان جز به بهشت زهرا و معراج شهدا و بیمارستان نمیرسد... 

(کاش ویراستاری  و در قالب داستان چاپ میشد. )
        

          محتوای کتاب مثال ها و داستان های جور واجور در ظاهر پراکنده اما مرتبط با نماز. 
برای معلم، مربی و والدین از جهت ایده گرفتن و بسط دادنش خوبه 
برای بچه ها هم حوالی سوم تا ششم  خوبه براشون. 
هر چند میشد ادبیاتش دوست داشتنی تر باشه. 
        

          کوتاه ، ساده، روان و در عین حال دوست داشتنی بود. 
صمیمت متن در کنار نکات زندگی اسلامی ظریف  داستان برای من خیلی دلنشین بود. 
        

          اگه میخواین تو حوالی مفاهیم مستضعفین، مستکبرین،  علت انقلاب و  عدم پذیرش زور و...  برای بچه ها حرف بزنین ایده ی  کتاب خوب و جالب  هست .
+ ششمی ها رو هم میشه داد خودشون بخونن و نتیجه بگیرن بعد باهاشون حرف بزنید. 
        

          پیشنهاد میکنم قبل از خواندن کتاب خوب به جلدش نگاه کنید و سعی کنید حدس بزنید چه ماجرایی را قرار است بخوانید.  
کتاب  عالی بود ، ارزشش رو داشت که یک نفس بخونمش و لذت ببرم. 
برام ترکیبی از عشق ، دین ، ترس ، تردید ، شگفتی و نور بود. 
        

          برای دوره دوم ابتدایی خوبه و شاید با ارفاق برای متوسطه اول 
        

          شاید برای بزرگترها یکم تکراری باشه 
اما بدون شک برای نوجوون ها خصوصا متوسطه اول جذاب هست و اون ها رو به خوبی با فضای انقلاب آشنا می‌کنه‌. 
        

          صریح بود و دلنشین. 
از زاویه ی نگاهی جدید به کار و جهاد در دفاع مقدس پرداخته شده بود. 
این کتاب برای  ما آدم های معمولی خیلی خوب است. ما که همیشه وقتی درگیر کاری هستیم دو دو تا چهارتای معمول زندگی مون راهم داریم.

روایت رو دوست داشتم چون تمام درگیری های فکری یک آدم معمولی رو سر رفتن یا نرفتن و... نوشته بود. 
 ان شاءالله ماهم  سر بزنگاه بتونیم از پس  چرتکه انداختن های  ذهنمون بر بیایم و یه زخم و دردی رو مرهم بشیم. 

        

          حرف ها پیاپی و مثل هم بود.  انتظار  بالاتری داشتم.

 تلفیق این چند جلد کتاب  در یک جلد به صورت تلخیص شده  کار رو خیلی بهتر میکرد. 
        

          زنگ تفکر با بچه های ششم خوندیم سر کلاس و بعد گفت و گو کردیم. 
راضی بودیم ازش 
تو این کتاب بچه‌ها یاد میگیرن: 
 ۱- لزوما نباید راهی رو برن که همه میگن 
۲- نقص های ما نمیتونه یک مانع خیلی بزرگ برای رسیدن به خواسته هامون باشه 
۳- اگه توی یک مسیر جدید از تغییرات ترسیدن و فکر کردن تنها هستند ، ادامه بدن و مطمئن باشن که ارزشش رو داره. 
        

          جمله ی روی کتاب خیلی معنا دارد ؛ روایتی  از زن بدون هیچ پسوندی... 

نه می‌گوید همسر شهید ، نه مادر شهید و نه خواهر شهید !
در عین حال که همه ی این عناوین مورد احترام و ارزش مند است ؛ اما در نهایت آن چه که از یک زن قهرمان میسازد خود عمل و بینش اوست که در عمق خانواده رسوخ میکند و به مردان و زنان خانواده اش قدرتی مضاعف می‌دهد برای ادامه دادن ... 
مثل «خانوم ماه » که از دل یک روایت عاشقانه قهرمانی برایمان میسازد از جنس صبر و لبخند و رضایت.