این کتاب و قلم نویسنده را خیلی دوست داشتم. شخصیت متفاوت عباس و فضایی که ترسیم شده بود ما را با دنیایی جدید آشنا می کرد
        

          پرداختن به اصناف مختلف در جنگ کار لازمی است.
صنف تعمیرکاران و اتومبیل سازان (که نمیدونم دقیقا اسم صنفشون چیه) حضور جالبی در دفاع مقدس داشته اند که مورد توجه قرار گرفته است؛ خدا را شکر.
تصور میکنم بجز پرستاران و پزشکان، بقیه اصناف سهم چندانی از ادبیات دفاع مقدس را به خود اختصاص نداده اند
        

          کتاب صوتی آن را شنیدم. خدا برای انجام کارهاش به دل آدمها یک فکری رو می اندازه . مثل حاج عباسعلی باقری که تعمیرکار ماشین بوده و در آبان ماه ۵۹ که در مسجد اعلام میکرده اند باید به جبهه نیرو برود ، با و جود ترس ، برای اینکه جلوی وجدان خودش و شوهر خواهرش کم نیاورد می‌رود آنجا و بعد پاگیر و دلبسته می‌شود و تا ۸ سال خودش داوطلبانه می‌رفته و تعمیرکار هم می برده حتی پسرانش حسین و رضا را‌ . تا جایی که پسرش حسین در ۱۵ سالگی مصرانه درخواست می‌کند که به عنوان بسیجی تنها  برود نه تعمیرکار همراه پدر. می‌رود و در عملیات کربلای ۵ شلمچه شهید می‌شود.
همیشه وقتی در اردوهای راهیان نور می گفتند بچه های رزمی مهندسی فلان کار را کردند، تصورم مهندسان فکور دانشگاه شریف بود. نمی‌دانستم همین مکانیکهای ساده ، می‌توانند با تجربه خودشان ، ابتکارات خارق العاده ای بزنند که شاید تحصیل کرده ها به ذهنشان نرسد. 
        

          از جمله کتاب‌های متفاوت در زمینه دفاع مقدس بود. اینکه به یک صنف خاصی در جبهه ها پرداخته بود برایم تازگی داشت و جذابیت قلم که در کنار این اختصاص به صنف خاص وجود داشت، کتاب را دوبرابر جذاب کرده بود.
بر عکس خیلی از کتاب‌های خاطره‌ شهدا، داستان تقریبا پیوسته‌ای داشتو بریده بریده نبود.، هرچند یک خط سیری ثابت نداشت.
وقتی این کتاب تمام شد، دلم خواست کتاب های دیگری هم از حضور صنف‌های مختلف در دفاع مقدس بخوانم، مثلا پزشکان یا پرستاران و یا راننده‌ها یا پستچی‌ها و ... شما چیزی در این زمینه چیزی می‌شناسید؟
        

          دوست داشتم
فضای تعمیرکاری باحالی داشت.
( یکی از چیزهایی که از این کتاب یاد گرفتم این بود که اگر قراره توی رشته‌های عملی تحصیل کنید، حتما برید توی محل کار و تجربه کسب کنید. )
        

          روایت پشتیبانی جنگ در قسمت تعمیرات هر نوع ماشینی که به جبهه ها رفت و امد داشته توسط حاج عباس علی باقری که تعمیرگاه بزرگی در خاوران داشته و دستش به دهانش می رسیده، اما وقتی نیاز دیده  همه را رها کرد و تعمیرکار خبره و وسایل به اهواز و سر پل ذهاب برد و مشغول کار شد ، و کارهای شش ماهه را ده روزه و تیمی انجام داد تا دفاع لنگ نماند
ناگفته هایی که کمتر شنیدیم و شغل هایی که به ضرورت حضورشون در جنگ کمتر فکر کردیم...  و یاداوری اینکه برای پیشبرد اهداف چقدر نیاز به از خودگذشتگی ها و کارهای بی منت داریم اون هم در همه حوزه ها

https://taaghche.com/book/3211/%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D8%AF%D8%B3%D8%AA-%D8%B7%D9%84%D8%A7-%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D9%82%D8%B1%DB%8C