یادداشت‌های علی خزائی (33)

          من خودم خواندن این کتب تاریخی اصیل را بیشتر از کتب تحیلی تاریخ مثل کتب آقای شهیدی یا دیگر بزرگواران می پسندم. چرا که میزان را به دست شما و خود شما را تحلیل گر می کنند.
مزیت ویژه این کتب اصالت و دقت در جمع آوری آن است. که دانشمند بزرگ اسلام جناب ابن طاووس آن را جمع آوری کردند. که این اثر را بیش از پیش با ارزش تر میسازد.
همین جا فرصت رو غنیمت میشمارم و توصیه میکنم به جای خواندن کتب دسته چندم مثل کتب مرحوم صفایی یا شهید مطهری یا آثار مرحوم شریعتی و دیگر عزیزانی که همین کتب اصیل را تحلیل می کنند، اگر در میانه راه هستید و مقدار از شکل‌گیری اندیشه فکری شما میگذرد بهتر است به کتب اصیل تر اندیشمندان مسلمان که کم هم نیستند مراجعه کنید. کتب مرحوم بن طاووس یا علامه حلی ،شهید ثانی و خواجه طوسی و.... که باعث عمق بیشتر نگاه شما میشود.
البته که کتب تحلیلی برای شروع شکل گیری مناسب و مهم‌اند. اما نه آنقدر که تا آخر عمر از کتب اصیل تر محروم بمانید.
لازم بذکر است که من در کتب تحلیلی تاریخ عاشورا کتب مرحوم صفایی را بیشتر می پسندم. چرا که از همه اینها واقع بینانه تر و دقیق تر هست.
        

0

0

          کتاب برایم خیلی روشن کننده بود.
همیشه شهید آوینی برایم شخصیتی خط شکن و لازم در جامعه بوده و هست. حقا وقتی فصل اول و دوم کتاب را خواندم حظ بردم، اماهرچه به انتهای کتاب می‌رسید عمق تفاوت مبنایی خود با شهید بزرگوار را متوجه میشدم.
انصافا آقای یامین پور را در انتقال اندیشه شهید امانت دار میدانم اما در جای جای کتاب مقدمات ناصحیح با قالب استدلالی صحیح میدیدم. جای جای کتاب فکر متعصبانه را میدیدم. برای مثال

در قسمتی از کتاب داستانی از کتاب آسیا در برابر غربِ داریوش شایگان می آورد که اروپایی در سفرش به چین دید پیرمردی با دلوی از چاهی آب می کیشید و با زحمت کشاورزی می کرد و او به پیرمرد میگفت که چرا خود را شکنجه می کند. یک کانال بکشد و اهرمی بگذارد و کشاورزی کند، در جواب پیرمرد به او می خندد و می گوید که به عقل خودش هم رسیده اما هفتاد سال است که همینطور دارد کشاورزی می کند و این عبادتش است.

شخصا این عقیده را کوته فکری و عدم شناخت کافی و دید متعصبانه نسبت به مدرنیته و برای ضربه به آن میدانم.
البته مدرنيته قابل دفاع نیست اما این نوع نگرش ضربه به عقلانیت اسلام و دینداری است.

در جای جای کتاب نقل قول های غرض دار و با عینک مخصوص شخصی میدیدم حتی در بعضی گفته ها بعضی اشخاص را در اندیشه خود معرفی میکردند. در این نوع اندیشه فقط شکاف بین جامعه و اسلام و عقلانیت پدید می‌آید.
خلط بین اصل و فرع، بین مباحث و استدلالات‌ را به وضوح احساس میکردم به حدی که کتاب مرا با این نوع موضع گیری متعصبانه دل زده‌ کرد.
        

1

1

0