یادداشت‌های مانی فارسی (59)

I Wish My Teacher Knew: How One Question Can Change Everything for Our Kids
          اول از همه بگم که کتاب خیلی خوبی بوددد اما بخاطر دو موضوع مجبور شدم که یک ستاره رو در کمال تاسف بهش ندم: ۱. یک سری بخش‌ها میشه گفت قابل تعمیم به ایران نبود و مخصوص امریکا بود. و ۲. خیلی از آمار استفاده کرده و این باعث کش دادن کتاب و بعضا حوصله‌سربر شدنش شده!
اما ایده کلی کتاب و مخصوصا طرح سوال اینکه «دوست دارید معلم‌تون چه چیزی رو می‌دونست؟» جذاب‌ترین ایده ممکن برای ارتباطی قوی بین دانش‌آموزان و معلما هست و از همین جهت شدیدا به معلم‌ها این کتاب رو و طرح سوال رو در کلاس‌هاشون شدیدا پیشنهاد می‌کنم.
در کتاب جدا از مواردی که خیلی خاص در مورد امریکا حرف زده شده و شاید در ایران وجود نداشته باشه و یا کم باشه، مطالب خیلی جالبی مثل اینکه چطور با دانش‌آموزان ارتباط بگیریم، حامی‌‌شون باشیم و علاوه بر مطالب درسی چجور بهشون زندگی کردن و درس‌های زندگی رو بهشون یاد بدیم وجود داشت.
حتی در این حین به ما نکات ریز و درشتی رو نشون میده که ما می‌تونیم با اجرا کردن‌شون داخل کلاس هم انگیزه هم خلاقیت و فعالیت دانش‌آموزان رو کلی بالا ببریم و باعث بشیم انسان‌هایی رو تربیت کنیم که فقط داخل ریاضی و فیزیک و شیمی خو نباشن!
انشالله که این کتاب بتونه شروع خوبی باشه برای اینکه من بتونم معلم خوبی برای دانش‌آموزای آینده‌ام باشم، همونطور که کایل میگه:  «از صمیم قلب باور دارم روزی فراخواهد رسید که کارمند یکی از دانش‌آموزانم خواهم شد یا حتی به یکی از آن‌ها رای می‌دهم.»
———
پ.ن: یکی از دوستان هم دو فیلم رو در همین موضوع بهم معرفی کردن که برای علاقمندان این حوزه می‌تونه جالب باشه، «مشق شب» با کارگردانی کیا رستمی و «گسیختگی» (Detachment) با کارگردانی تونی کای (Tony Kaye).
———
[اگر دوست دارین بیشتر از کتابایی که می‌خونم ببینید تلگرام می‌تونید به نشونی @ReadByMani دنبالم کنید.
        

7

دور دنیا در هشتاد روز
          از وقتی که شاید ۱۲ ۱۳ سالم بود این کتاب رو خریده بودم که بخوام بخونم، چون جلدش برام خیلی قشنگ بود، اسمش.. دور دنیا در ۸۰ روز بالاخره… اما خب چون کلا تو فاز کتاب نبودم، نخوندم و موند تا اینکه امروز…
از سر چالش اینکه سه کتاب تا آخر امرداد بخونم، تصمیم گرفتم بخونمش. چرا؟ نمی‌دونم.. این اولین انتخابم بود و از این انتخاب راضیم. چونکه بیش از حد قشنگ بود، اما خب ضعف‌هایی هم داشت.
مهم‌تر از همه از آقای فاگ دوباره این برام مهم شد که چقدر وقت ‌شناسی مهمه و ارزش باید قائل شد براش و از همراهش پاسپارتو شجاعت و وفاداری! مهم نیست که یه شخصی رو چقدرِ می‌شناسی، مهم اینه که وفاداریت رو با چند میتونن بخرن؟ :)
یه نقطه ضعف که من حس می‌کنم اینه که می‌تونست بعضی جاها بیشتر پرداخته بشه به یه سری چیزا که نشده بود.. تازه اینکه ژول ورن این رو فقط با مطالعه نوشته و این همه نکات فرهنگی بهمون گوشزد میکنه تو این کتاب هم واقعا جالب و قشنگه.
مرسی آقای فاگ. مرسی ژول.

———
[اگر دوست دارین بیشتر از کتابایی که می‌خونم ببینید تلگرام می‌تونید به نشونی @ReadByMani دنبالم کنید.
        

0

دروغ هایی که به خود می گوییم

0