یادداشت‌های Alireza Rohani (34)

          دردناک ترین کتابی هست که به عمرم مطالعه کردم و به قول همه خوانندگان این کتاب ( کاش این داستان واقعی نبود ) ، فقط سوال اصلی من اینجاست با تمام احترامی که برای زحمات گرد آورنده این کتاب دارم اما در توصیفات و شرح وقایع داستان هیچ اثری از قلم قدرتمند یک ( نویسنده  ) نمی‌بینم ! ‌
        

          شاهکاری تاثیر گذار و خواندنی ...
این کتاب خیلی خوب تونست تنهایی انسان رو به تصویر بکشه ، محتضر تنها کسی هست که رنج رو تحمل میکنه و دیگران این موضوع رو نه میتونند درک کنند و نه خیلی نگران او باشند ، هرچقدرم فرد دوستان زیادی داشته باشه  .
ناگهانی بودن مرگ و سیر جان دادن ایوان ایلیچ به اندازه ای زیبا نوشته شده بود که تمام وجود خواننده رو درگیر خودش میکرد .

        

          کتابی که خواندنش دو سال طول کشید ...
همیشه سعی میکردم این کتاب رو با وسواس و دقت زیادی بخونم چون  مطالبی که تو این کتاب گفته شده واقعا مفید و کاربردی هستش ، بعد خوندن این کتاب سعی میکنید بهتر به حرف های آدم های مهم زندگیتون گوش بدید . علاوه بر اون توصیه های جالبی راجب زندگی مشترک و مسائل فرزند پروری رو هم ارائه میده .
کتابی کامل و خواندنی
        

          بنظرم کتابی قوی به اندازه کتاب های واتسلاف هاول یا جورج اورول نبود ، اما بازم خواندنش کار بیهوده ای نیست و میتونه نگرش های مفیدی رو توی ذهنتون ایجاد کنه .

        

          اگه از کتاب هایی خوشتون میاد که بهتون امید های پوچ میدن و علاقه مند به حرف های غیر منطقی ولی عامه پسند هستید این کتاب میتونه برای شما جذاب باشه .

        

          جالب بود ولی خیلی مشتاق نیستم که جلد دومش رو بخونم ، شاید یه روزی تمومش کردم
        

          تو کمتر از یک ساعت تموم میشه و کلا شامل دو بخشه ، بخش اولش میتونه به زور هیجانی و جذاب باشه اما بخش دوم کتاب تعریف خاصی نداره 
        

          امیدوارم کسی با نوشته های این کتاب نتونه ارتباط بگیره و در سوگ عزیز ترین فرد زندگیش نباشه 
        

          غمگین و شوکه کننده 
عشقی از جنس داستان ها و شاید پایانی از جنس واقعیت :)

        

          قطعا میتونه جزو کتاب هایی باشه که پیش از ازدواج باید خوانده بشه تا اون فانتزی های بیش از حد جذاب و زندگی آروم و بدون مشکل رو حداقل از ذهن افراد تا حدی کنار بذاره .
        

          کتابی قابل قبول از نویسنده ای بسیار محترم
کتاب روان و جالبی بود که نهایتا تو دو سه ساعت میتونید تمومش کنید ، روایتی جالب و طنز از یک جزیره  فرضی و اتفاقات داخل آن .
البته که نویسنده قصد داشت برخی از رفتار های سیاسی حاکمان رو برای بقای یک کشور و نحوه فریب مردم رو به خوانندگان نشان دهد .
که هم به زبانی ساده و هم قابل تأمل تونسته بیان کنه .
        

          کتابی بود که خیلی از افراد تحسینش کردند ، اما متاسفانه من نتونستم ارتباط چندانی باهاش بگیرم .
چون انتظار داشتم به جای اینکه خواننده رو درگیر زندگی نامه و گذشته ی این زوج کنه بیشتر باید به توضیحاتی درباره ازدواج و فلسفه اون پرداخته میشد .
علاوه بر این برای درک بهتری از متن باید اطلاعات قابل قبولی درباره فلسفه و جامعه شناسی داشته باشید و گرنه کتاب اون جذابیتی که باید رو برای شما نداره .
        

          کتابی هستش که مطمئنا شما رو به فکر فرو می بره ... 

        

          نمیشه نیچه رو با این کتاب قضاوت کرد ، ولی  توصیه میکنم این کتاب رو نخونید
        

          برای من خواننده مبتدی اول کتاب یکم لغات و الفاظ سخت داشت ولی از همون ابتدای کتاب قشنگ و گیرا بودنش شما رو جذب میکنه ، اما تو ادامه این مسئله لغات سخت بر طرف میشه اما همچنان خواننده مجاب میکنه که به خوندنش ادامه بده .
        

          دو تا داستان بود و انقدر جذاب بودن که خیلی سخت میتونستم کتاب رو زمین بزارم ، مخصوصا داستان اول که واقعا اون ویژگی های هیجانی و رفتاری کاراکتر رو خیلی خوب میتونست به خواننده انتقال بده و واقعا جالب بود .
بنظرم داستایفسکی رو با همین داستان های کوتاهش شروع کنین خیلی خوبه
        

          اول کتاب خیلی از نویسنده و آثارش تعریف میکنه جوری که توقع شما از این کتاب رو بی نهایت بالا میبره ، بماند که بعد خواندن چند تا داستان از این کتاب امیدتون از زیبا بودن این کتاب با سر به زمین میخوره  . نمیدونم شاید من توقعم رو خیلی بالا برده بودم 
        

          بعد از خواندن کتاب بیدها در باد نسبت به شعر هایکو یکم علاقه پیدا کردم و سبکشو پسندیدم . با اینکه  نویسنده ها گرد آورنده بودند و شعر ها رو گلچین کردند باز هم نتونست توقعات من رو برآورده کنه ، البته که بینشون شعر خوب هم پیدا میشد ولی من بیشتر انتظار داشتم .