یادداشت‌های تارا تیموری (16)

          این کتاب را تموم کردم و باید بگم که شاهکار بود.
اوایلش فکر کردم قراره یک کتاب روانشناسی مثل همه چیز خوب است باشه اما این طوری نبود و کل کتاب پر از تعلیق و هیجان و سوپرایز بود.
کلا باید بگم که خیلی قشنگ بود. حتما حتما بخونیدش
        

          این کتاب محشر و حتی شاهکار بود.(متاسفانه بیشتر از کتاب پیکارگسل)
باهاش می‌شه گفت زندگی کردم. وقتی یکی می‌مرد ناراحت می‌شدم با خنده هاشون می‌خندیدم و هر کسی که اقدام به خیانت می‌کرد را در دلم لعن و نفرین می‌کردم.
فضا سازی داستان بسیار زیبا و کارآمد بود بر خلاف بقیه که مثلا می‌گفتن این اینجا بود و اون اونجا این کتاب مثلا می‌گفت کوه بر دریا خیمه زده بود.
با هر جمله احساساتشون توضیح داده می‌شد بدون اینکه در کتاب وقفه ای ایجاد کند.
کلا می‌تونم بگم محشر بود. خود داستان که اصن شاهکار
و با متن آخر نویسنده واقعا دلم درد گرفت و خوش حال شدم که این دنیا دیگه به سیاه پوست ها ظلم نمی‌کنه.
درواقع در این داستان هر کسی که پوستش خیلی سیاه باشه مورد لعن و نفرین قرار می‌گیره و چون کل داستان در آفریقا رخ می‌ده کسایی که کمتر سیاه هستن اشراف زاده حساب می‌شن. برای همین این کتاب خیلی به دلم نشست چون واقعا تشبیه خیلی خوبی به کار برده بود.
        

          این کتاب رو تموم کردم و می‌تونم بگم محشر بود. روند داستان معرکه بود و اتفاقات هیجان انگیز. پایان داستان شوکه کننده بود و جالب‌.
با این حال شخصیت ها در این جلد اقرارآمیز بودن پایان داستان بشدت باز و سد اند بود( خودم طرفدار پایان سد اند هستم اما خب بعضی پایان بی مفهومن اکثر پایان های غمگین آخرش باید طرف یک چیزی بدست بیاره. مثلا خودش و فک و فامیلش همه بمیرن اما به هدفش برسه یا مثلا با مرگ خودش دشمنش هم بمیره اینکه طرف اینقدر ماجراجویی بکنه و تهش به هیچ و پوچ واقعا مسخره است‌. مثل این می‌مونه که طرف از دست هزاران قاتل فرار کرده بعد داره از خیابون رد می شه ماشین بهش می‌زنه میمیره یا مثلا غذا می‌افته تو گلوش خفه می‌شه) کلا پایان داستان اینطوری بود که به نظرم آنچنان دلچسب نبود. برای همین یک ستاره به این دلیل و نیم ستاره برای شخصیت های  اقرارآمیز  یعنی کلا تعادل نداشتند.
        

          کتاب کشش خاص خودش را داشت.
می‌خواستم به خاطر صحنه های زیاد این کتاب(الکیه یک چند تا فصل بیشتر نبود) نظر منفی بدم که خب به خاطر اتفاق آخریه واجب بود و کل کتاب اتفاقات مهمی میفته اما خب یکمی با شخصیت ویولت مشکل داشتم شخصیتش هم ضعیف و هم قوی بود یعنی می‌خواست به همه کمک کنه در عین حال خیلی هم لوس بود.
با اینحال داستان از آنجایی که خیلی شبیه کتاب سرگذشت ندیمه بود و اون حلقه های تو در تو و بنیانگذاران من را یاد اتک ان تایتان می‌انداخت(کاملا مشخص بود نویسنده این ایده را از آنها گرفته) باعث شد کمی حس کنم یک اثر ضعیفه.
        

          کتاب هیجان انگیز بود. شخصیت ها باور پذیر و قصه گویی رولینگ زیبا.
اما اگر رولینگ بیشتر ماجراجویی ها را با آب و تاب تعریف می‌کرد بهتر بود. 
        

          اگر به دید کتاب بخوانید افتضاح ترین کتاب ممکن است گرچه واقعا کتابه اما به نظرم اگه نویسنده میومد و فقط فیلمنامه اش می‌کرد واقعا شاهکار می‌شد.
آخرش زیبا بود. شروع خوبی داشت اما نمی‌فهمیدی چه می‌گوید فضا ی داستان کاملا متفاوت بود اما خوب نتونسته بود شرح بده . ادامه ی داستان حوصله سر بر بود چون هزار بار فلش بک می‌خوره. اگه این فلش بک ها کمی اون ور و اون ور تر بودن و خب فیلمنامه بود واقعا زیبایی می بخشید.
یا اگر مصور بود.
از طرفی اسم ها سخت و غیر قابل فهم همه ی شان هم شبیه به هم و خب این کتاب واقعا حکم مقدمه را داشت و همون طور که قبلا گفتم باید کمی بیشتر و قابل فهم توضیح می داد در نتیجه به شدت نیاز به شاخ و برگ داشت.
اگر نویسنده ی عزیز همین را فقط به فیلمنامه تغییر بدهد و خب اسامی را هم بهتر کند و چیزای اضافی مثل اینکه فلان شاهزاده با فلان شاهزاده ازدواج کرد را حذف کند واقعا می‌گم فیلم خوبی از آب در میاد. اگر هم انیمیشنش کند که بهتر.

        

          این کتاب رو تموم کردم و می تونم بگم محشر بود.
واقعا شخصیت ها واقعی بودن و مفهومی عمیق برای من داشت.
پیشنهاد می کنم حتما بخوندیش.
شاید مثل من هم به این فکر بیفتید که فیلمنامه بنویسید.
مثلا به شخصه خودم فکر می‌کردم فیلمنامه نویسی کاری بیخود و چرته اما الان فهمیدم چه کار زیبایی.
فیلمنامه می‌تونه از یک چیز سطحی یک اثر هنری بسازه.
گرچه این کتاب مفهوم های بیشتری داشت.
مفهوم هایی مثل متفاوت بودن.
مثل خارجی بودن.
مثل دوست داشتن.
        

          کتاب زیبایی بود برای وقتایی که حوصله ی یک کتاب سنگین و اعصاب خورد کن نداری ولی ماجراجویی باشه انتخاب خیلی مناسبیه.
نحوه ی نوشتارش ساده اما خوب بود.
با این حال یک سری سوالات مثل اینکه جان اصلی کیه برام گذاشت که فکر کنم تو جلد بعدی بهش پرداخته بشه.
اما شخصیت امی برام قابل درک نبود. دختری که از دست بعضیا تونست جان سالم ببره و کسی که به دنبال ماجرا جوییه اینقدر راحت به خاطر هر چیزی گریه اش بگیره یا راحت حواسش پرت بشه اونم به اندازه ی دو هفته! با این حال شاگرد نمونه بشه.
توی مدرسه ی من که حالا به اندازه ی این مدرسه درس توش نیست اگه حواست پرت بشه و یا تکالیفت رو دیر بنویسی واقعا بدبخت می‌شی و این یک اشتباه بزرگ نویسنده بود.

        

          این کتاب واقعا خیلی خفن بود. قلم برندون سندرسون در اینجا شاهکار بود و می‌تونم بگم از همون اول وارد یک دنیای هیجان انگیز می‌شی با کلی سوپرایز و پلات توئیست.
بر خلاف کتاب پیکارگسل که آخر هاش سوپرایز داشت این کتاب از اول تا آخرش سوپرایز و البته پلات توییست و اتفاقات محشر داشت. می‌تونم بگم همه ی اینا در طی داستان پخش شده بودند و در نتیجه کتاب یکنواخت نبود درواقع یک جورایی مثل قلعه های کردیک شاو بود.
و آخرش هم که اصلا نمی دونم چی بگم دیگه کسایی که خوندن می‌دونن.
و اینکه دوستان جلد دوم مثل جلد اول قشنگ هست؟ پشت جلدش که به نظر نمی‌اومد چیز خاصی باشه قشنگ و به خوبی جلد اول هست؟

        

          کتاب زیبایی بود شروع و پایان خوبی داشت گرچه نقطه عطف داستان خیلی مزخرف بود.
عاشقانه اش هم چنگی به دل نمی‌زد چون کارکتر ها یکهو عاشق می‌شوند درنتیجه زیاد خوشم نیومد.
پایانش به شدت باز بود به طوری که داستان این جلد واقعا تموم  نشده بود که با کلمه ی پایان مواجه می‌شید.
انتظار داشتم که توی ۴۰۰ صفحه اتفاقات زیادی بیوفته که در واقع چندتا اتفاق بیشتر نیفتاده بود اما به خوبی بود و به زیبایی.
لازم به ذکر است که این چندتا هم در پایان اتفاق افتادند نه در نقطه ی عطف داستان.
اما پلات توییست خوبی داشت.
        

          کتاب معرکه ای بود. علی رغم ماجرا جویی که داشت یک عاشقانه ی آرامی هم داشت که برای منی که علاقه ای به کتابای عاشقانه ندارم جذاب بود.
شخصیت پردازی معرکه ای داشت و مثل کتاب شش درنای سرخ این نویسنده واقعا جذاب و ستودنی بود.
اما یک امتیاز کم می‌کنم چون بعضی جاها ساختار اشتباهی داشت. مثلا آن زمان نمی‌دانستند که رعد و برق به دلیل وجود ابر های بارداره که اشاره شده بود یا یک جایی گفته بود که صدای باران رو نشنیدم در صورتی که اگر نشنیده بود و ندیده بود چطور متوجه باران شده بود؟ یا صدای ناقوس ها؟
        

          فقط آخرش و جوری که تمام احساسات و خاطرات در هم آمیخته شده بود.
        

          این جلد بسیار بسیار زیبا بود. صحنه سازی خیلی دقیق و پر جزئیات بود و البته خود ماموریت هم که نگو
می‌شه گفت اگه به خاطر جلد یک که خیلی افتضاح بود نبود این کتاب، کتاب مورد علاقه ام می شد.
        

          این کتاب خیلی زیبا بود و تا آخرش یک ریز خوندمش.
دوست دارم بقیه جلد ها را هم بخوانم و برخلاف بقیه ی کتاب های توی این سبک که خیلی کلیشه ای هستند این کتاب بسیار بسیار زیبا بود.
اما یک امتیاز کم می کنم چون فضا سازی درست و به جایی نکرده بود و به مخاطب دقیق نمی گفت که الان کجاند.
درواقع خوب محیط رو توصیف نمی کرد.