یادداشت‌های جولی (13)

          بعد از یه هفته خوندن،بالاخره تمومش کردم.اولش برام خیلی خسته کننده بود ولی کم کم برام جون گرفت....
اخرای کتاب با هر صفحه گریه می کردم....
آقای جان گرین عادت به در آوردن اشک مخاطب هاشون دارن....
ولی این یکی قلبم رو خیلی خیلی فشرده تر کرد....
من دوسش داشتم....و اگر خیلی وقته گریه نکردین،حتما بخونیدش
        

          من واقعا دوستش داشتم...کتاب های جنایی زیادی خوندم که اینم میره توی دسته ای که من عاشقشونم
تریلر های جذاب با پایان باور نکردنی و غافلگیر کننده....
آلیس فینی از جمله های قشنگش توی کتاب استفاده کرد و من خیلی دوستش داشتم....
حتما بخونیدش
        

          کتاب خوبی بود ولی به خوبی مجموعه‌ی راهنمای کشف قتل نبود...
آخرش از استرس و ترس نفسام یکی درمیون بالا میومد...
کتاب خوبی بود....
        

          راستش اصلا باورم نمیشه که داستان چجوری پیش رفت و در آخر دهانم تا ۳ متر باز موند... و دوباره فریدا رو تحسین کردم که همیشه غافلگیرم می کنه...
با اینکه کلیت داستان واسم یکم چندش آور و غیر قابل درک بود ولی می تونم بگم باز هم از آثار قوی فریدا مک فادن حساب میشه...
می تونم توصیه کنم اگر دوست دارین آثار فریدا رو و جنایات دنیای غرب رو بخونیدش...

        

          بنظرم داستان خوبی بود...
با قتل شروع شد و بنظرم همین داستان رو خوب کرده بود...
وقتی مقصود شخصیت اصلی رو میدونی وفقط دنبال این می گردی که کی کار مورد نظرش رو انجام میده...
یکی از چیزایی که خیلی آزارم می داد...زیاد درباره ی لباساش حرف می زد...این کتاب برای دانش آموزان طراحی دوخت خوبه....اگه خواستین جای یه قاتل باشین که با چاشنی عشق هم تزئین شده راضی نگهتون می داره
        

          چند ثانیه است که این کتاب رو تموم کردم...و اصلا نمیدونم چی بگم...کتابش خیلی غافلگیر کننده نبود...چون خودم به مضنون شک کرده بودم و شکم به حقیقت تبدیل شد...
کتابی بود که بیشتر جاهاش حوصله ام‌رو سر می برد...خیلی خیلی جزئیاتی بود... و من زیاد دوسش نداشتم ولی تجربه ی خوبی بود از نویسنده ی آمریکایی....
 
        

          این کتاب توی ژانر خودش خیلی قشنگ بود...با اینکه پایانش خیلی باز بود...ولی میتونستم قبولش کنم...
مردی که زوال عقل و آلزایمر داره و حتی نمیتونه بشمره چقدر آدم کشته...
اگر میخواین توی مغز یه قاتل زوال عقلی و آلزایمری زندگی کنین حتما بخونیدش
        

          راستش توی انتخاب کردن این کتاب هیچ دلیلی نداشتم...فقط شانسی و به این دلیل انتخابش کردم که رنگ های قشنگی توی جلدش انتخاب شده بود...
اصلا هم پرش داستانی و عوض شدن کاراکتر ها برام مهم نبود...وقتی به آخر کتاب رسیدم...دهنم تا چند ساعت باز بود و به آخرش فکر می کردم...
ای کاش وقتی پیر شدم مثل آقای نامیا حال بقیه رو خوب کنم...
😭💙
        

          من این کتاب رو خیلی وقت پیش امانت گرفتم که مثل بقیه ی کتاب ها توی قلبم جا بگیره...
همیشه خودم‌رو جای جسپر می زاشتم که با کارهاش زخم های لیا رو تسکین میده که منم بتونم زخم های بقیه رو تسکین بدم...بعد از این کتاب همیشه دوست داشتم تابستونی مثل تابستان با جسپر رو تجربه کنم ...
کتاب خیلی خوبیه🎀🤍
        

          انقدر دوسش دارم که حد نداره...
با کل کتاب گریه کردم...و سم‌رو تو وجودم حس کردم...مثل یه غم بزرگ در برابر جولی
        

          شاید بشه با این کتاب زار زد...با خانواده ی سینکلر توی فراز و نشیب زندگی همراه می شیم...
وقتی آخر کتاب رسیدم اشک هایم روی صورتم خشک شده بود:))))