شخصیت اصلی داستان نوجوانی به نام مایلز هالتر است. او زندگی یکنواختی دارد و از این موضوع خسته شده است و برای همین تصمیم می‌گیرد تغییری در زندگی خود ایجاد کند و به مدرسه‌ی شبانه روزی می‌رود. در همین مدرسه با دختری به نام آلاسکا آشنا می‌شود. آلاسکا دختر عجیبی است و ذهن متفاوتی دارد. این آشنایی برای همیشه زندگی مایلز را تغییر می‌دهد. آلاسکا به این پسر کمک می‌کند تا در مسیر خواسته‌هایش قدم بردارد و مایلز هم به او دل می‌بندد. البته این کتاب صرفاً یک داستان عاشقانه‌ی ساده نیست و در ادامه اتفاق‌هایی رخ می‌دهد و همه‌چیز برای همیشه تغییر می‌کند.
        

          At the beginning I thought I'm just reading some daily notes of a random boy but when move on it just get stranger and when I reached the point I found out I have fallen in love with the characters and I can sympathy with them.
        

          یه حقیقت رو اعتراف کنم ؟ به نظر من خطای ستارگان بخت ما نسبت به بقیه ی کتابای جان گرین که تا الان خوندم کم تر از همه خلاقانه است و این کتاب هم به جرعت از خلاق ترین هاست ...
راجع به پسریه تو اواخر قرن بیستم که ادم خیلی اجتماعی نیست و دوستی نداره و دیوانه حفظ کردن جملات اخر ادمای معروف و بازی های ویدیوییه و تصمیم گرفته تو یه مدرسه شبانه روزی ادامه تحصیل بده چون میخپاد اونجا دنبال شاید بزرگ بگرده
توی مدرسه دوستانی پیدا میکنه مثل کلنل و تاکومی و از همه مهم تر ... آلاسکا دختری به شدت شاد و سرزنده و ریزه میزه که تا سقف اتاقش کتاب چیده و از حل معادلات خوشش میاد (راستش انگیزه اولم واسه خوندن این کتاب این بود ک دوستام بهم گفته بودن شبیه منه:)))
با این کتاب میخندید گریه میکنید و از همه مهم تر به فکر فرو میرید
البته یه جاهایی هم هست که براتون پیش نمیره یا وارد فاز اه و ناله مشد که خدااااا چرا ما چنین مدرسه ا نمی ریم اما خب به نظرم به عنوان یه رمان بعد خوندنش خیلی چیزا یاد گرفتید
https://taaghche.com/book/39920/%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D8%B3%D8%AA-%D9%88%D8%AC%D9%88%DB%8C-%D8%A2%D9%84%D8%A7%D8%B3%DA%A9%D8%A7
        

          این کتاب واقعا مورد علاقه‌ست.
سریالش خیلی جذاب نبود، من قبل از خوندن کتابش قصد دیدن سریالش رو داشتم.
همون قسمت اول هم زیاد برام جالب نبود و ادامه ندادم و شروع کردم به خوندن کتابش.
کتابش رو توی کمتر از دو روز تموم کردم؛ با خوندن درمورد آلاسکا واقعا احساس کردم یکی رو پیدا کردم خیلی نزدیکتر از شبیه به من.
”هرشب پیش از آنکه به خواب بروم، مایل های بسیاری پیش‌رو دارم”
        

          واقعا خیلی قشنگ بود. خیلی خوب تونستم شخصیتهارو درک کنم. مخصوصا آلاسکا و راستش خیلی زیاد براش گریه کردم. فیلمشم بعد از کتابش دیدم و واقعا فوق العاده بود و تقریبا شبیه کتابش بود.
جان گرین عزیزم،همیشه تو قلبم جا داری:))))
        

          خیلی دوسش داشتم:))
واقعا حال کردم باهاش.
        

          با نخوندش چیز خاصی رو از دست نمی‌دید ولی خب وایب خوبی میده و دوست داشتنیه .. کلا پیشنهاد میکنم تو این سبک " ما دروغگو بودیم" رو بخونید..خیلی قشنگ تره
        

          اصلا پیشنهاد نمیشه، محتوای خاصی نداره و به نظرم وقت آدم تلف میشه با خوندنش. 

        

          نظر خاصی ندارم
به نظرم کتاب به شدت ضعیفی بود و حداقل برای من اینطوری بود
اصلا با کتاب ارتباط نگرفتم و بنظرم کتابو میتونست توی ۵۰ صفحه جمعش کنه.
البته سلیقه ها متفاوته اگر دوست دارید میتونید بخونید شاید برای شما جذاب باشه که امیدوارم همین طور باشه
شاید بعدا یه فرصت دیگه بهش بدم 
        

          تعریف قشنگی این کتاب رو خیلی شنیده بودم واسه همین خوندمش. ولی از نظرم نمیشه گفت به اندازه تعریف هایی که ازش میشد خوبه. طبق اون همه تعریق حس میکردم خیلی کتاب هیجان انگیزی باشه اما واسه من اصلا اینطوری نبود. اواخر کتاب خیلی کسل کننده و یکنواخت شده بود. هرچند ویژگی های مثبتی هم داشت.  توصیفات دقیقی داشت و وجود الاسکا اون اولا، کتاب رو قشنگ تر کرده بود و باعث میشد از کتاب خسته نشی و واسه خوندنش کشش داشته باشی. کتابی نیست که بخوام بگم پیشنهادش میکنم. کتابای خیلی قشنگ تری هست که میتونید اونا رو اولویت قرار بدید و بخونید
        

          از نظر من فیلمش خیلی بهتر از کتابشه ولی در کل قشنگه
        

          بالاخره به این نتیجه رسیدم که مردم به زندگی پس از مرگ اعتقاد دارند؛ چون تاب تحمل ایده مخالف آن را ندارند
        

           قشنگ بود. عاشقانه ای غمیگن با کمی چاشنی طنز بود.
        

          اهم.
درجستجوی آلاسکا؟
خیلی میگفتن که شبیه ما دروغگو بودیمه ولی من اصلا وایبشو نگرفتم . و با اینکه از ما دروغگو بودیم خوشم اومد از این خیلی حس خوبی نگرفتم.
از الاسکا خوشم نیومد.
از تاکومی خوشم اومد. خیلی کیوت بود.
میگفتن خیلی غمگینه ولی من خیلی ناراحت نشدم سر اتفاقات کتاب.
و اینکه
پیشنهاد نمیدم که بخونینش 
و به نظر دو و نیم امتیاز خوبی واسشه)
        

          در مجموع کتاب معمولی بود و قلم چندان خاصی نداشت و برای من زیاد جالب نبود و و شاید برای رده سنی پایین تر جذاب باشه 
        

          کتابو دوست داشتم روند آرومی داشت دغدغه های یک نوجوان رو به خوبی به تصویر کشیده بود داستان هاشون برام جالب و بامزه بود هر چند که کتاب قوی نبود و  نکته مثبتی نداشت صرفا یک داستان که حتی به سوال اصلی کتاب هم جواب نداد؟! چگونه از این لابیرنت و راه پیچ در پیج رنج بیرون برویم؟
        

          نیازمند همچین اکیپ دوستی