یادداشت‌های Abbszde (12)

          من زیاد با رمان های خارجی ارتباط نمیگیرم و اینم به توصیه دوستم خوندم ولی کتاب بدی نبودش و خیلی جاها باهاش همزاد پنداری کردم و یادآور خاطراتی بود برام ولییی خب خیلییی تخیلی بود و دور از واقعیت شاید تایپ من نبودهههه و خیلیاااا دوسش داشته باشن و عشق کرده باشن با این کتاب…!🌸
        

          از این کتاب یاد گرفتم که. “در هر موقعیتی که هستم اون بهترین موقعیت فقط کافی قدرش بودنم و ازش لذت ببرم …!🤍”
        

          قشنگ بود هم گوینده اش همم متن  دوسش داشتم 
        

          کتاب خوبی بودش 
        

          خیلی کتاب خوبی بود و ارتباط برقرار کردم باهاش 
متاسفانه چقدر دیر با این نویسنده و آثار ایشون آشنا شدم 
        

          کتاب خیلی خوبی بودش واقعا لذت بردم  مخصوصا که با خوندن خانم لواسانی لذت بخش تر شده بود وقتی تصمیم گرفتم این کتاب بشنوم نظرات دیگران میخوندم که میگفتن این کتاب صورتی است ولی به نظر شخص بنده خیلی خوب جزئیات زندگی شهید نقل شده  بود برای خود بنده که الگو شدن و این کتاب منو یاد حرف شهید سلیمانی انداخت که 《شرط شهید شدن شهید بودن است》
        

          دختران یاد می گیرند که عصبانی شدن برای دختران زشت است وپسران می آموزند که گریه کردن برای پسران بنابراین  این خشم و ابراز وجود بخشی از سایه دختران آسیب پذیری و ضعف به بخشی از سایه پسران تبدیل میشود 
        

          من اما بزرگ شده ام ....
زیرا تنها درد میتواند آدمی را بزرگ کند و من برمی خیزم و زندگی میکنم ، نه از سر اجبار نه از سر دلخوشی ، بلکه برای جبران تمام لحظه هایی که زندگی نکرده ام 
        

          خوب بود کتابش ولی داستان خاصی نداشتش توقع داشتم از فعالیت هایی که میکردن خانوما اونارو تعریف کنه نمی گم واقعا شرایطش سخت بود ولی بیشتر راجب ناراحتیش از نبود همسرش و بچه دارشدنشون بود درکل رمان فوق العاده اییی نبود میتونست بهتر از این باشه 
        

          کتاب خوبی بود ولی جا داشت بهتر بشه ، به نظر من نویسنده میتونست راجب روزمرگی هاش و جزئیاتش ، فرهنگ اونا بیشتر بنویسه و اگه موضوع ها به هم متصل بودن بهتر بود.
در کل کتاب خوبی بود ارزش خوندن داشت .🌱
        

          شما چیزی هستید که درباره آن حرف می زنید...!🌱