یادداشت‌های پریسا (5)

          این کتاب اولین و تنها نسخه ی فیزیکی از کتاب های رمان ایرانیه که من دارم تو کتابخونه ام. داستانش خیلی پرکشش بود برام مخصوصا وقتی برای اولین بار تو اوج دوران نوجوونی خوندم و ارزشش رو داره که نوجوون ها مخصوصا بخوننش. 
        

          حتی بعد از دوسال که از خوندن این کتاب گذشته و الان که دارم این کتاب رو اضافه میکنم به لیستم زیاد چیزی ازش خاطرم نیست اما خاطرم هست که داستان کوتاه و نسبتا عمیقی داشت اما خب برای من  جذاب و گیرا نبود شاید تحت تاثیر قرار گرفتم اما دلم هم خیلی گرفت بعد خوندنش و زیاد این کتاب برای من نبود. قبل از این از بکمن کردم مشوش رو خونده بودم و انتظار داشتم یه چیزی به همون سبک باشه. 
        

          جلد دوم مجموعه خیلی برام قابل پیش بینی بود یعنی تمام خط داستانی رو من حدس میزدم و این برام خوشحال کننده بود چون اولین بار بود که حدسام درست از آب درمیومد! در کل سرگرم کننده بود و دیگه همه ی کسایی که این دو جلد رو خوندم در جریانن که میلی چقدر فضوله و آخر داستان هم یه جوری قسر درمیره! چون یکی رو داره به اسم انزوووو!!!
        

          من هیچ تصوری از اینکه این کتاب قراره در مورد چی باشه نداشتم و اولین کتابی بود که از مک فادن خوندم خیلی معمولی و در عین حال خاص بود. معمولی و خاص از این جهت که شخصیت سازی خوبی داشت و وقتی یکم در داستان پیش میریم خیلی راحت با شخصیت ها میشه آشنا شد و ارتباط گرفت انگار که آدمای واقعی ان . البته خداکنه هیچ وقت آدمایی مثل شوهر نینا و مادرش توی این دنیا وجود نداشته باشن! 
        

          من عاشق این کتاب ام. خیلی برام پرکشش بود و توی یه مسافرت و شاید 2 _3 روزه خوندمش. شخصیت پردازی مناسبی داشت من خیلی راحت باهاشون ارتباط گرفتم و حتی دنیایی که می‌گفت رو قشنگ میتونستم تصور کنم و باهاش راحت بودم. توضیحاتی که داشت به اندازه بودن نه زیاده گویی می‌کرد و نه کم گویی و خیلی هم سریع از اول کتاب داستان شروع شد و درگیرش شدم. خلاصه که fast pace بود و من خیلی دوسش دارمممم