یادداشت‌های ثمن (7)

          مدتیه که دارم کتاب رو میخونم خیلی از نظر فکری درگیر شدم، اینکه خیلی وقتا چیزی که در رفتار و حتی گفتار کسی می بینیم واقعا حرف دلش و از اعماق وجودش نیست، مثل وقتی سولماز به گالان گفت برادرم رو بکش... یا خیلی وقتای دیگه...

و چیز دیگه ای که خیلی باهاش مواجه شدم اخباری هست که گوش به گوش می‌چرخه تا برسه به کسی ، چقدر با اخبار دست اول و حقیقت موضوع فرق داره به حدی که می‌تونه به طور کامل اون جریان رو جور دیگه ای بهمون بده...

خلاصه که کی میگه رمان چیزی یاد نمیده، مگه جز اینه که زندگی زیسته یه عالمه آدم دیگه رو به عنوان تجربه به ما می چشونه؟
        

          داستان کوتاه، غم انگیز ، واقعی و نماد پردازانه بود. خیلی نمیتونم بنویسم ازش، اما برام جالب بود که انگار تاریخ دائما تکرار میشه و اگر تاریخ نخوانیم، اگر برای رشدمون کاری نکنیم، اگر مهارت های زندگی مون رو بالا نبریم این سختی و مشقت تاریخی بارها و بارها تکرار میشه....
        

          چی میشد آقای بهنود کتاب تاریخ مدرسه ما رو می‌نوشت ؟
چقدر با این کتاب رفتم دنبال تاریخ و چقدر دوست داشتنی بود تاریخ 
در کنار روایت جذاب تاریخی قصه حکایت زنی رنج کشیده، لای پرقو  بزرگ شده ولی به دنبال رشد هست به نام خانوم.
با این داستان عمیق ترین احساساتم بیدار شدند و با داستان همراه شدم ، به این فکر کردم که چقدر بچه هامون رو برای مواجهه با زندگی واقعی آماده میکنیم، آیا کوله بار تجربیاتشون رو تجهیز میکنیم برای روزهای سختی، روزهایی که فکر میکنیم هیچوقت نمیان ولی چنان بی رحمانه به سراغمون میان که مجال فکر کردن و شاید تصمیم گیری درست رو هم بهمون نمیدن
        

          کتاب فکر میکنم برای نوجوان هست ولی از نظر من اصلا مناسب نوجوان نیست ، اگر اشتباه هم نکنم جایزه گرفته که من سرتاسر داستان دنبال علت جایزه بودم....
موضوع جالب و جدیدی بود، روایت داستان رو دوست داشتم اما کتابی نیست که برای بار دوم حتی بخوام برم سراغش، و برای سنین پایین مخصوصا نوجوان هم اصلا توصیه نمیکنم اما اگه خواستید برای نوجوان درونتون بخونید یه نگاهی بهش بندازید😊
        

          فضای کتاب برای من احساس تعلق بیشتری ایجاد کرد چون خودم هم بزرگ شده و ساکن اصفهانم و خیلی نزدیک به خودم می‌دیدم اتفاقات رو، انگار برای همسایه مون این اتفاقا افتاده
و چقدر رفتم در فکر بوف کور، اون کتاب هم درباره افکار مشوش اول شخص بود براش چندگانگی فکری ایجاد شده بود...
اما نیاز دارم با افراد بیشتری درباره کتاب صحبت کنم تا وجوه دیگه ای از کتاب رو از منظر دیگران بشنوم، برای همین بهتر می‌دونم کمتر بنویسم درباره این کتاب....