یادداشت‌های برهان علیمحمدی (34)

          یکی از بزرگترین ریاضی‌دانان تاریخ بچه کاشون بودس؟
و نسل ما نمی‌دونه...؟
خاک تو سر نظام آموزشی خراب شده‌؛ خاااااک.
That's it 
        

          مطالعه اثر باعث شد کمی عمیق و با آگاهی بیشتری قدر استاد فرشچیان عزیز رو بدونم؛ پس هزاران بار ارزشش رو داشت:)  
        

          باید ایرانی باشی تا بتونی تو حرم کافکا بخونی:) 

دعاگوی عزیران اهل فرهنگ بهخوانی هستم...♥
        

          از ویکتور هوگو تا رئیس جمهور فرانسه (کارنو) یه عمر دلباخته شیخِ اجلّ بودند؛ چه توفیقی باشه همراهی با شهد و شکر پارسی!! آن‌هم با چراغ راهنمای استاد قمشه‌ای... شکر خدا؛ 

چه ماند از لطف و احسان و نکویی؟
حرامت باد اگر شکرش نگویی

البته که بلاغت بیان استاد سخن، خود بهانه ای شده تا ایشون بر خلاف اثری مانند در صحبت حافظ اینبار تنها هم مسیری راهنما باشند تا مفسر.
        

          خوشا به حال عزيزانی که هنوز با فاضل آشنا نشدن!
یه جلای دل و جان واسه روز مبادا ذخیره دارن... 
        

          یک عده رو به میز فقط سجده می کنند
جای اداره ها و مصلی عوض شده است

نقیضه سرایی هایی از شاهکار فاضل نظری...
خالی از لطف نبود و با ته نمکی که داره لحظاتی لبخند رو به خوانند اش هدیه میکنه؛ با اینکه اشارات و تلمیح های آثار فاضل آنچنان نمایان نبود، اما پیش نیاز اشعار ایشون نیستن.
        

          حکم با پورشه تو جاده چالوس چرخ خوردن و تهش به هیچ‌جایی نرسیدن داشت! تو راهم از این چایی ذغالی زیادی تلخا بزنی... یه همچین حالی؛ 

ای کاش خلاقیت و توانایی فوق‌العاده بانو مرعشی در توصیف احساسات، مسیر شیرین و هدف مشخصی رو دنبال می کرد. 
        

          مجموعه (سی شعر) ایده ی بی نظیری داشته...

اشاره به شخصیت شاعر کاملأ به اندازه؛
ویژگی های منحصر به فرد آثار دقیق طبقه‌ بندی شده؛
و اشعار نمونه، مشخصه با توجه و دلیل انتخاب شده؛

سایه نویسنده محترم مستدام:) 
        

          چند روز پیش دختر بچه ی نازی رو دیدم که یسری کتاب رو به زور نگه داشته بود... چندتایی از مهدی آذر یزدی و فرهاد حسن زاده و همین اثر تو دستای نصفه نیمه لاک زده ی کوچولو‌ش بود؛

صدام رو نازک کردم و مثلا دخترونه، بهش تبریک گفتم واسه  سلیقه ای که داره... اون لحظه قضیه رو نگرفت. ولی همسن من بشه از گذشته اش تشکر می کنه بابت همراهی با این کتاب. 
        

          نمونه بارزی از دغدغه ی به جا و مفیدی که نویسنده محترم در حد و اندازه اش نبود... شعار های کلیشه‌ای، روند تکراری داستان، پایان سبک صدا و سیما، شخصیت پردازی های به وضوح سطحی؛ میشه موارد رو تا شب ادامه داد!
        

          از معدود فایده های دوران دبیرستان آشنایی با همین عزیزان بود؛ 
        

          مسحور دنیای ستارگان بودم، تا وقتی با جهانی بزرگ تر از آن آشنا شدم... به قول پیام بهرام پور عزیز

آثار علمی و خلاقانه دکتر اختیاری همیشه از جذاب ترین راه های آشنایی با دنیای مغز و علوم شناختی بوده:)
        

          همه عالم تن است و ایران دل:)🤍