یادداشت‌های مهسا صنایعی (22)

          نیم ستاره به خاطر صحافی ضعیف کتاب کم کردم. 
خیلی کتاب لطیف و زیباییه، هم تصویرگری‌هاش قشنگه و هم اینکه اضافه گویی نکرده
        

          این کتاب رو تابستان سال ۸۸ از طرف شرکتی که برای کارآموزی رفته بودم هدیه گرفتم و خوندم‌. جزئیات زیادی الان در خاطرم نیست، ولی یادمه که بحث کلی کتاب این بود که چطور ماجرای سقیفه در نهایت منجر به واقعه کربلا می‌شد.
برای اون سال‌ها که این همه دوره و کلاس (لااقل در شهرستان ها) وجود نداشت، این کتاب شروع خیلی خوبی بود و یادمه که بعد از خوندنش چقدر احساس  شعف و کشف حقیقت داشتم.
        

          از منظر جنایی، کتاب چندان برای من جذاب نبود، شاید امتیاز ۳ رو در این بخش از من بگیره. ولی در بخش تاریخی-سیاسی، خیلی خوب حال و هوای مردم شوروی دوران استالین و ترس و اختناق حاکم در اون دوره رو توصیف کرده بود.
در کل من راغب نشدم دو کتاب بعدی این مجموعه رو بخونم.
        

          در دوران دانشجویی خوندم، ولی نه تا انتها. یادمه نتونستم خیلی باهاش ارتباط برقرار کنم
        

          نویسنده واقعا اطاله کلام کرده، برخی از مطالب قابل حذف بود بدون اینکه آسیبی به اصل ماجرا برسه.
ضمن اینکه من ترجیح میدم کتاب‌های زندگی نامه به صورت رمان نوشته نشن، اینجوری آدم مطمئن نیست کجاش صرفا تخیل نویسنده‌س و کجاس واقعا مستند. 
البته که قطعا کتابیه که ارزش خوندن داره، و خدا از نویسنده قبول کنه تلاششون رو
        

          دختر من عاشق این کتابه و همه‌ش رو حفظه. ۴ سالش که بود براش خریدم.
از این مجموعه خورشید و ماهش رو هم داره و اونا رو هم خیلی دوست داره.
تصویر گری کتاب‌ها خیلی خوبه، یه طنز خفیفی هم هست توی متن کتاب که اگر موقع خوندن رعایتش کنید و شما هم با مزه بخونیدش، بچه‌ها حتما عاشقش میشن.
        

          این کتاب رو برای دختر ۵ ساله‌م خریدم که دوست داشت در مورد چگونگی عملکرد آتشفشان‌ها بدونه، ولی توی این کتاب بیشتر اطلاعات عمومی راجع به آتشفشان‌های مختلف در نواحی مختلف بود و زیاد راجع به دلایل اینکه چرا آتش‌فشان رخ میده صحبت نشده بود.
برای من مفید نبود
        

          رمان خوش‌خوانی بود. البته برای من ۳۷ ساله. روش نوشته رمان نوجوان،ولی تنها نوجوانی که دور و بر من بود دوسش نداشت و بعد از چند فصل کنارش گذاشت.
در کل ارزش یک بار خوندن رو داشت، اوایل کتاب برای من خیلی جذاب‌تر از فصل های آخرش بود.
        

          این کتاب رو دوست داشتم چون یادگاری دایی شهیدم بود که من بعد از ۵۰ سال از کتابخونه قدیمی کشیدمش بیرون و خوندمش. اینکه کتابی رو دستم گرفتم که روزی اون عزیزِ دلم هم نگاهش کرده برام دلنشین بود. 
        

          خوندنش از سمفونی مردگان راحت‌تر بود، ولی داستان سمفونی مردگان جذاب‌تر بود.
خدای من این حجم از بی عرضگی شخصیت زن  واقعا اعصاب خردکن بود ... هیچ وقت نتونستم با مدل عشق و عاشقی های رمان های ایرانی کنار بیام
        

          چی بگم!!! در حد همون وبلاگ یا یه پیج اینستاگرامی خاطره‌نویسی خوب بود، ولی واقعا فکر نمی‌کنم در حد کتاب باشه
        

          نسبت به جلد یک ضعیف‌تر بود.  نوع روایت رو نپسندیدم. امیدوارم جلد ۲ توی سبک و سیاق جلد ۱ باشه
        

          راستش زیاد منو جذب نکرد. نمی‌دونم چجوری منظورم رو برسونم 

***خطر لو رفتن داستان ***

ولی کسی که اونجوری شیفته‌ی کشور و رهبرشه خیلی کشکی دست از باورهاش میکشه. ما توی کشور خودمون منافقین رو داشتیم که اینجوری شستشوی مغزی شده بودن و حتی با وجود دستگیری، باز هم به سازمانشون وفادار موندن. نمی‌دونم واقعا، احساس می‌کنم خیلی نمادین بوده این ماجرا. از برخورد مامورهای کره جنوبی بگیر تا چرخش ۱۸۰ درجه‌ای این خانوم و حتی مسیحی شدنش. 
و حتی همین که کره شمالی یه مامور اینقدر بی تجربه رو  مسئول عنلیات به این مهمی می‌کنه!!!! 

*** پایان خطر لو رفتن داستان ***

من توی موضوع کتاب در مورد کره شمالی، دختری با هفت اسم رو خیلی بیشتر پسندیدم. اونجا احساسات واقعی مردم نسبت به رهبرشون خیای بهتر نمایش داده شده. 
        

          جذاب بود.
یک امتیاز  رو به خاطر یه سری مشکلات چاپی کم کردم. 
من رو که مجاب کرد دنباله‌ش رو هم بخونم
هر چند به نظرم شخصیت بازپرس، به قول آقای فراستی، زیاد در نیومده بود.
        

          گفتنی ها رو دوستان گفتن. اگر کتاب از زبان یک راوی ثالث نوشته میشد خیلی بهتر بود، ولی اول شخص بودن راوی وااااااقعا روی مخ بود. 
نویسنده چی با خودش فکر کرده خودش رو گذاشته جای حضرت علی علیه‌السلام!!!!!!!
        

          کتاب بی طرفانه نبود. درسته که کسی از کمونیست دل خوشی نداره، ولی جبهه گیری نویسنده از همون اول واقعا توی ذوق می‌زد. 
خیلی مختصر هم بود، و به دلیل همین خلاصه بودن کتاب، بعضی جاها خیلی نمی‌شد دلایل اتفاقات رو متوجه شد ( چون اون سِیر پیوسته و تشریح وقایع وجود نداشت).
بعضی جاها هم فهم ترجمه کمی سخت بود.
        

          من این کتاب رو نه در نوجوانی، بلکه در ۲۵ سالگی خوندم. شاید ایراد کار هم همین بوده، چون ظاهرا هر کس در نوجوانی خونده پسندیده.
من مه فقط سردرد شدید بعد از خوندن این کتاب یادم مونده، از بس که اعصاب خورد کن بود. 

        

          من فقط به خاطر اینکه توی لیگ کتاب شرکت کردم  تا آخر خوندمش. انگار نویسنده صرفا دوست داشته روایت‌هایی رو که اکثرمون راجع به فضیلت های حضرت پیامبر و اهل بیت علیهم السلام توی یه کتاب جمع کنه، همین. 
❌از اینجا به بعد خطر لو رفتن داستان هست❌
کتاب به جای اینکه ذره ذره تغییر خانم فضه رو نشون بده، همینطور فقط ماجراها و روایات رو پشت سر هم آورده.خیلی وقت‌ها اصلا معلوم نیست بازه‌های زمانی کی تغییر کردن؟! 
اول کتاب، چهار تا پسر فضه نفهمیدن مامانشون توی کاروان نیست؟ 
ادا اصول‌ها و لوس بازی‌های آنا یا همون حوریه خیلی لوس و بی معنی بود!
اولش گفته اومدن جوونا رو گرفتن واسه بردگی، بعد توی کشتی پیرزن از کجا پیداش شد که مریم درمانش کنه؟همینجوری هر کی رو هم میدید ازش خوشش میومد! 
اصلا سیر تحول شخصیت مریم تا میمونه و بعد تا فضه واقعا گنگ نوشته شده بود، در صورتی که قرار بود این کتاب راجع به حضرت فضه باشه.
❌پایان لو رفتن داستان❌
نمی‌دونم، نه داستان بود، نه زندگی‌نامه، نه کتاب روایت و حدیث. از هرکدوم یکم داشت ولی همه‌ش نبود. ضمن این که بعضی روایات هم که توی کتاب اومده، در موثق و متقن بودنشون شک هست.
        

          به نظرم خیلی مختصر نوشته شده کتاب. یعنی دلیل خیلی اتفاقات اصلا معلوم نیست، یک بار خوندنش شاید جذاب باشه ولی فکر می‌کنم جا داشت وقایع خیلی بیشتر توضیح داده بشن چون منطق پشتشون معلوم نبود
        

          این کتاب رو حدودا ۲۲ سال پیش وقتی ۱۲ یا ۱۳ ساله بودم خوندم. اون موقع خیلی دوستش داشتم، یادآور دوران نوجوانیمه. 
در مورد تلاش و ناامید نشدنه، تقریبا نثر جذابی داره، ولی خب تم اثر خیلی عاشقانه است