یادداشت آروشا دهقان
1402/4/18
4.3
4
یکی از اولین کتاب هایی که داشتم؛ وقتی هنوز نمیتونستم بخونم. صوتیش رو هم داشتم؛ تو دورانی که تکنولوژی در حد نوار کاست بود! اون موقع محل کار پدرم سرعین بود . هر وقت تابستون یا تعطیلات میشد میخواستیم بریم پیشش، کل مسیر تهران-سرعین رو خروس زری پیرهن پری گوش میکردیم. الان که بهش فکر میکنم میبینم احتمالا خانوادهم آرزو میکردن یک بلایی سر اون کاست بیاد تا خلاص بشن. البته خیلی هم فرقی نمیکرد. کلش رو حفظ بودم.😂😂😂
(0/1000)
نظرات
1402/4/18
شعر های خروس زری ،پیرهن پری جزو لالایی هایی بود که برای بچههام می خوندم و هنوز هم گاهی زمزمه می کنم
0
1402/4/18
جزو خاطرات مشترک نیست، البته هرچند که الان نیازی به هم دوره بودن از لحاظ سنی نیست برای همچین مواردی ولی خب، توی دوران خودش چیز دیگهاییه، الان دارم میرم سرچ کنم ببینم چیه 😂
0
1402/4/18
نرم افزار sound cloud رو نصب کن داخلش هست. من برای بچه هام میزنم گوش میدیم . خیلی خوبه😍
2
0
1402/4/19
ما هم یه نوار کاست داشتیم اسمش ترانه شاد بود. اول مال خاله ام اینا بود بعد که بچه هاشون بزرگ شدن دادن به ما. الان که فکرشو می کنم که صد کیلومتر مسیر ما با اون دختربچه می خوندیم "دامن من چین چینیه آبی آسمونیه ستاره های ریز داره فقط مال مهمونیه" مامان بابام چه حسی داشتن!
0
1402/4/20
0