یادداشت 🎭 🎬 محمد رضا خطیب 🎭📚

        قبل از این که درباره این کتاب حرف بزنم ، می خوام اتفاق جالبی که این کتاب برام رقم زد رو بگم. چند روزی به خواسته یکی از دوستان برای نمایشگاه صادرات و واردات ( Iran Expo 2025 ) که در محل نمایشگاه های بین المللی تهران برگزار می شد ، حاضر شدم و در غرفه هولدینگ شرکت این دوست عزیز ، به همراه یکی دیگه از دوستان به غرفه داری مشغول شدم. از اونجایی که روحیه م اصلا با این کارها سازگار نیست و این کار رو هم از روی رودروایسی قبول کردم ، ساعات به کندی برام میگذشت تا اینکه دیروز تصمیم گرفتم کتاب ( شب نشینی در... ) رو هم همراه خودم ببرم و کتاب بخونم. اما زیادی رفت و اومد و شلوغی نمایشگاه ،باز هم اجازه کتاب خوندن رو بهم نداد و کتاب رو روی میز گذاشتم و یک گوشه نشستم تا این ساعت های بی پایان یک جوری بگذره . حدودا ساعت 2 بود که یکی از مسئولین بلند پایه ( معاون فرماندهی کل ارتش جمهوری اسلامی ) با کلی اسکورت و خدم و حشم وارد نمایشگاه شد و به بازدید از غرفه ها پرداخت. من هم یک گوشه نشسته بودم تا زودتر ساعت 4 بشه و برگردیم خونه ( نمایشگاه از 8 صبح الی 16 عصر بود ). خلاصه اون مسئول محترم تمام سالن تجهیزات پزشکی رو گشت تا این که ساعت 3 و نیم وارد غرفه هولدینگ ما شد و بچه ها شروع کردن به توضیح دادن محصولات به این مسئول محترم. 
من هم همچنان یک گوشه نشسته بودم و منتظر پایان وقت. مسئول مورد نظر وقتی به کانتر شرکت دوست من رسید یک مرتبه با عجله کتاب گوگول رو برداشت و نذاشت مدیر شرکت محصولات رو معرفی کنه و با صدای بلند گفت کی اینجا گوگول میخونه؟ من از پشت گفتم من.
همونطوری که کتاب رو ورق میزد گفت بیا اینجا. رفتم و گفت اون ادمی که گوگول میخونه یک ادم عادی نیست. افرین به تو که گوگول میخونی.
ازش پرسیدم شما گوگول خوندید؟ گفت بله توی پادگان که بودم تمام اثارش رو خوندم. بعد رو کرد به بقیه و گفت کار اصلی ما اینه ( اشاره به کتاب ) ، اینو توی نمایشگاه دیدم خستگیم در رفت. 
اینو گفت و از سالن کلا خارج شد و طبیعتا بقیه هم به دنبالش.

حقیقت اینه که این حرف درسته. کسی که گوگول میخونه واقعا دیگه یک آدم عادی نیست بلکه آدمیه که گوگول رو میشناسه و گوگول رو خونده و خیلی فرق زیادی بین کسی که گوگول خونده با کسی که گوگول رو نمیشناسه هست.

کتاب حاضر ، جزئی از اولین آثار گوگول نویسنده بزرگ و شهیر روسیه ست. گوگول که خودش اصالتی اکراینی داره در این اثر ، داستان هایی از سنت ها و مردم و افسانه ها و شعرهای مردم اکراین رو به زبانی طنز نوشته و در دو جلد منتشر کرده. اثری که وقتی منتشر شد باعث شد اسم گوگول بیشتر سر زبون ها بیفته و بزرگانی مثل پوشکین شدیدا گوگول رو تحسین کنند. 

خود گوگول در مقدمه کتاب نوشته که وقتی وارد چاپخونه شدم دیدم که کارمندان چاپخونه در حال خندیدن هستند و کتابی رو میخونند . وقتی پرسیدم که چرا می خندن؟ گفتن که در حال خوندن کتاب شب نشینی در دهکده نزدیک دیکانکا هستند. 

کتابی که از پوشکین بزرگ تا کارمندان یک چاپخونه رو تحت تاثیر قرار میده قطعا یک کتاب کوچیک نیست. 
حتی مقدمه کتاب هم پر از ادبیات و فرم و حسه که آدم از خوندنش سیر نمیشه. 
لحن طنز و دقت گوگول در این کتاب بی نظیره. گوگول مردم قرن 18 اکراین رو به خوبی تصویر کرده و شما با خوندن این داستان ها خودتون رو دقیقا در همون جغرافیا حس می کنید و انگار با اون آدم ها زندگی کردید. 
قدر مطلق این داستان ها به زبان طنز نوشته شده اما یکی دو داستان جدی هم در این مجموعه به چشم میخوره. 
ترجمه کتاب هم ترجمه خیلی خوبیه. پیشنهاد می کنم گوگول رو بخونید و با ادبیات و نثر این نویسنده بزرگ آشنا بشید. خالق شنل و نفوس مرده و پرتره و... قطعا هنرمند بزرگیه. 

بعد از این که در باشگاه فرزند سرنوشت تمام آثارش رو خوندیم ( تا امروز نفوس مرده و تاراس بولبا رو در این باشگاه همخوانی کردیم ) در پستی مفصل به گوگول خواهم پرداخت و آثارش رو واکاوی خواهم کرد. 

گوگول بخونید تا شما هم جزئی از کسانی باشید که عادی نیستند. 

زنده باد گوگول ، زنده باد ادبیات ، زنده باد هنر...