بریده‌های کتاب ریحانه صحت

فکر کنم او درواقع داشت سعی می کرد از من در برابر دانستن اینکه زندگی اش چقدر دشوار است مراقبت میکرد.

عضوی از طبیعت بودن یعنی بخشی از میل به حیات بودن. اگر مدت زیادی یک جا بمانی یادت میرود دنیا تا چه اندازه وسیع است. از طول و عرض جغرافیایی سر در نمی آوری، درست همان طور که نمی توان درک درستی از وسعت روح هر انسان داشت. اما وقتی آن وسعت را حس کنی وقتی چیزی آن را برایت فاش کند امید خواهی نخواهی جوانه میزند و درست مثل گل سنگی که از صخره جدا نمی شود. جانانه به تو می چسبد و رهایت نمی کند.

《...کتابخونه احتمالاته، مرگ هم دقیقاً نقطه مقابل امکان و احتماله می فهمی؟》

《...شاید هم نمیخواست مردنش رو ببینی، چون گربه هامی فهن، وقتی پایان عمرشون نزدیک بشه خیلی خوب این رو می دونن، رفت بیرون چون قرار بود بمیره خودش هم خبر داشت.》

تا حالا شده با خودتون فکر کنین《 چی شد که کارم به اینجا رسید؟》 انگار که توی به هزار تو گم شده باشین و همه ش هم تقصیر خودتون باشه، چون تک تک مسیرهای اشتباهی رو که رفتین خودتون انتخاب کردین؟ میدونین که راه های زیادی وجود داشته که میتونسته نجاتتون بده چون میتونین صدای آدم هایی رو بیرون از هزار تو بشنوین که موفق شدن ازش خارج بشن و حالا دارن با هم میگن و میخندن بعضی وقت ها هم از بین پرچینها یک نظر اونها رو میبینین مثل هیبتی مات بین برگها به نظر میاد خیلی خوش حالن که تونستن موفق بشن. البته شما هم ازشون متنفر نیستین بلکه بیشتر از خودتون متنفرین که تواناییهای اونها رو نداشتین و نتونستین همه مشکلات رو حل کنین آره تا حالا چنین فکری کردین؟ یا این هزار تو فقط برای منه ؟

برتراند راسل مینویسد: 《 ترس از عشق همان ترس از زندگی است و کسی که از زندگی بترسد مرده ای بیش نیست.》

《این کتاب منبع تمام مشکلاتت و همچنین راه حل همه شونه.》 《خب، چی هست؟》 《اسمش کتاب حسرت هاست، عزیزم .》

《اما واقعیه نورا سید. هر چند اون واقعیتی نیست که تو درکش میکنی بهترین حالتی که میشه توصیفش کرد میانه هست نه زندگیه و نه مرگ اون زندگی واقعی که فکر میکنی نیست اما رویا هم نیست نه اینه و نه اون خیلی کوتاه بخوام بگم کتابخونه نیمه شبه》

《 هر زندگی میلیونها تصمیم رو شامل میشه بعضی از این تصمیم ها بزرگ هستن و بعضی کوچیک. اما هر بار که تصمیمی گرفته میشه نتیجه تغییر می کنه تغییری جبران ناپذیر که به نوبه خودش موجب تغییرات دیگه ای میشه...》

گفت: «بین زندگی و مرگ به کتابخونه هست توی اون کتابخونه هم طبقات کتاب تا ابد ادامه دارن هر کتاب موقعیت این رو بهت میده که یکی از زندگی هایی رو تجربه کنی که می تونستی داشته باشی تا ببینی اگه انتخاب های دیگه ای کرده بودی چی میشد.... اگه موقعیت این رو داشتی که حسرت هات رو از بین ببری کار متفاوتی انجام می دادی؟»

(( شاید مجبور بشید مدتی نگهش دارید، ولی دنبالش میاد، قول میدم، بالاخره یه روز میاد اینجا ))

مردی با صورت زخمی دید. به نظرش آشنا می آمد ولی نمی توانست بگوید کیست. در چشم هایش و در روحش مهربانی موج میزد، قلبش پر از عشق بود و توی دستش یک چاقو.

گلرک لبخند زد: اولش مرداب بود مرداب دنیا رو پوشونده بود. مرداب دنیا بود و دنیا مرداب بود. زان آهی کشید: این داستان رو میدونم ولی مرداب تنها بود. دنیایی میخواست چشمی میخواست که با اون دنیا رو ببینه دلش به پشت قوی میخواست که بتونه باهاش جاهای مختلف بره. دلش پا میخواست تا راه بره دست میخواست که لمس کنه و دهان میخواست که بتونه بخونه اون وقت بود که مرداب هیولا شد و هیولا مرداب و بعد هیولا آواز شکل گرفتن دنیا رو خوند و دنیا و هیولا و مرداب همه جایگزین هم بودن همه شون سرشار از عشق بی پایان بودن.

قلب از نور ستاره درست شده و زمان رنجش دوری و از دست دادن در تاریکی ریسمانی ناگسستنی است که بی نهایت را به بی نهایت وصل می کنند. قلب من برای قلبت آرزو می کند و آن آرزو حتمی است. وقتی دنیا می چرخد وقتی جهان بزرگ می شود. و وقتی راز عشق دوباره و دوباره در راز تو برملا می شود من رفته ام ولی برخواهم گشت

روزی روزگاری جادوگر یه شعر از هیولای مرداب میگیره شاید این شعری بوده که دنیا رو ساخته شاید هم شعریه که دنیا باهاش تموم میشه. شاید هم کلاً یه چیز دیگه ست. تنها چیزی که من میدونم اینه که جادوگر اون شعر و زیر شنلش قایم کرده اون مال ماست ولی یه روز جادوش تموم میشه و بر می گرده مرداب و بعد از اون ما دیگه جادوگر نداریم. فقط داستاناش میمونه شاید اون هیولا رو پیدا کنه یا خودش هیولا بشه یا مرداب بشه یا شعر بشه. یا دنیا بشه. می دونی اینا همه به چیزن.

لوپین گفت: (( پدر خونده ی پسرم میشی ؟ )) هری من من کنان گفت : (( م...من؟ )) -آره تو، دورا هم موافقه، چه کسی بهتر از تو... -...خب باشه، ... ای بابا! ( همونطور که جیمز سیریوس و پدرخوانده هری کردم و بعد ... 🥲❤️‍🩹)

این خصوصیت سامر داوسون است. موقع حرف زدن هرچه دلش می‌خواهد می گوید و برای دیگران اهمیت ندارد. حالا اگر من چنین چیزی را گفته بودم، همه می ریختند روی سرم و بهم می‌گفتند متظاهر!

اگر با کسی رو به رو شدید که درگیر نبرد سختی است فقط محبت بکنید. ♡~ ایان مک لارن