بریده‌های کتاب فعلا هستیم

میدانستم اگر من راننده بودم، حتما به احتمال و اشتیاق غرق کردن همه فکر میکردم. و گاهی اوقات هم، بعد از فکر کردن، این احتمال را به واقعیت بدل میکردم. به ازای هر ژاندارک یک هیتلر آن سر الاکلنگ نشسته است.

از تخت بیاید بیرون، لباس بپوشد، زورکی چیزی بخورد، بریند، بشاشد، مسواک بزند، شانه کند، و بعد از یک نبرد طولانی با ترافیک، برسد جایی که در واقع زور میزند برای کس دیگری کلی پول در بیاورد و در نهایت هم ازش میخواهند بابت این فرصتی که در اختیارش گذاشته شده، قدردان باشد،

پدر گفت: ببین، بخوای اینجا بمونی باید پولش رو بدی، پول اتاق و غذا، به اضافه شست و شوی رخت چرکها. وقتی کار پیدا کردی، از پولی که میگیری بدهی ات رو کم میکنم، اونقدر که حسابمون صاف شه.

این دادرس، که کارمندی بسیار منظم و دقیق بود، از قضا آن روز صبح با همسرش بگومگو کرده بود، زیرا زنش خرجی ماهانه را زودتر از وقت تمام کرده و از او خواسته بود که از بودجه ماه بعد چیزی پیشکی به او بدهد و او حاضر نشده بود که از قرار نهاده تخطی کند. کار به دعوا کشبده بود و زن گفته بود حال که چنین است ناهاری در کار نخواهد بود و او اگر غذا میخواهد باید به رستوران برود

برای من ناراحت نباشید مگر اینکه خود را آماده کرده اید تا آخر عمر ناراحت باشید.دو سه هفته اشک و آه و پشیمانی چه‌فایده ای دارد وقتی قرار هست یک ماه دیگر دوباره بخندید؟نه.فراموشش کنید.فقط فراموشش کنید

تا زنده ای، زندگی کن! اگر زندگی ات را به کمال دریابی، وحشت مرگ از بین خواهد رفت! وقتی کسی بهنگام زندگی نمیکند، نمیتواند بهنگام بمیرد.