با توجه به قیمت خیلی بالای کتاب، امیدوار بودم یک کتاب ماندگار (در مایه‌های ارباب حلقه‌ها) به کتابخانه‌ام اضافه کرده باشم، ولی این طور نبود. نه ادبیاتش به قوت شاهکارهای ادبیات فانتزی بود، نه تخیل داستانی‌اش از پس هیجان فانتزی جهان‌های چندگانه برآمده بود.
یک نکته جالب در کتاب وجود داشت، و آن هم ترجمه دیالوگ‌ها به صورت ترکیبی از محاوره و معیار بود. در ابتدای خواندن کتاب، این موضوع ما را اذیت میکرد، چون عادت داریم به این که متن اصلی با زبان معیار و متن گفتگوها با زبان محاوره روایت شود. ولی بعد به آن عادت میکنی و اتفاقا به نظرم شیوه جالب‌تری‌ست از گفتگوهای تمام-محاوره. به این صورت که در ذهنت آن را محاوره‌ای میخوانی، ولی درواقع فقط چند کلمه‌ی محاوره‌ای در جمله وجود دارد. به نظرم این کار، ایده ویراستار کتاب (مژگان کلهر) بوده باشد.
مثالی از این موضوع: «به تو قول می‌دم، هیچ جمله‌ای را که اسم تو توش باشد، به زبان نیارم.» یا «می‌دانستم اهل چاقوکشی نیستی. چاقوم را پس بده تو که نمی‌تونی از آن استفاده کنی.»
        

          سلام 
کتاب سیاه دل
خلاصه کتاب:مگی دختر 12 ساله عاشق کتابی است که به گفته پدرش(مو،که صحاف کتاب است)مادرش را در3سالگی از دست داده است.یک شب که او در حال کتاب خواندن زیر نور شمع است مردی مشکوک را در حیاط خانه میبیند.او از گفته های پدرش میفهمد که اسم آن مرد انگشت خاکی است و از پدر مگی میخواهد که همانطور که او را از کتاب بیرون آورده است به کتاب بازگرداند . . .
خب من ادامه داستان رو چون خیلی طولانی است نمیگم فقط اینکه داستان خیلی قشنگی بود من از چند سال پیش شروع کردم ولی هی ولش کردم تا اینکه امسال نشستم کامل خوندم .امیدوارم از این کتاب لذت ببرید.
خدا نگهدار.
        

          مناسب رنج سنی نوجوان هاست. برای بزرگسالان توصیه نمکنم اصلا.
        

          چه پیش آمد که کتاب را خریدم؟ 
۱_ جلد زیبا
۲_ جعبه جلد زیبا 
۳_ تخفیف مناسب نشر افق عزیز
۴_ افسردگی نرفتن به نمایشگاه کتاب 

کتاب بین امتحانات نهایی بدستم رسید، یک صفحه مطالعات می‌خواندم و دو دقیقه می‌رفتم پای کمد و سه گانه فونکه را تماشا می‌کردم، چقدر که قربان صدقه شان می‌رفتم، چقدر که فکر می‌کردم کتاب خفن و خاصیه، چقدر که از خرید با قیمت مناسبم راضی بودم...
امتحانات تمام شد، کتاب های بهار و نهایتا خرداد هم به پایان رسید، تابستان در راه بود، تصمیم خودم را گرفته بودم: ماهی یک جلد خواهم خواند. و شروع کردم...
اینکه موضوع داستان یک کتاب، خود کتاب باشد برگ برنده خوبی برای نویسنده است و مقدار قابل توجهی عشق کتاب را به اثر جذب می‌کند؛ اما بدلیل تنوع بالا داستان هایی که راجع به کتاب هستند ریسک کار بالا می‌رود و ممکن است کار در نیاید. این کتاب ۶۷ درصد موضوعش در آمده بود و گرفته بود...

حدودا دو سالی می‌شد که کتاب فانتزی نخوانده بودم برای همین از آن چیزی که فکر می‌کردم بیشتر زمان برد تا من و کتاب با هم دوست شدیم، نهایتا خواندن کتاب هم یک ماه کامل زمان برد( روز های اول بیش از ۴_۵ صفحه نمی‌توانستم بخوانم).

از عزیزترین نکات کتاب این بود که جلد کتاب با جلد زبان اصلی تفاوت ندارد و چیزی از جذابیت آن کم نشده( این را با کتاب هرری پاتر و امثالهم مقایسه کنید...) 

در پینترست راجع به کتاب جستجو می‌کردم که متوجه شدم کتاب فیلم هم دارد، انگار بین جزیره ای غریبه آدمی آشنا پیدا کردم.( هنوز  فیلم را ندیده‌ام، اول باید دو جلد دیگر هم تمام شود)

تازه با خواندن این جلد یک سوم داستان طی شده است، احتمالا بعد از خواندن جلد های بعد بتوانم راجع به خط داستان و شخصیت ها نظر بدهم.
        

          مگی و پدرش  داستان درازی با هم دارند.در فصل اول این کتاب با گردانگشت ،کاپریکون، باستا و عمه‌ی مادر مگی آشنا می شویم.اما زمانی شگفت انگیز می شوید که به صفحات آخر کتاب برسید،پس معطل نکنید و خواندن این کتاب را شروع کنید.
        

          سه گانه فونکه، رمانی است در ژانر فانتزی که برای رده سنی نوجوان نوشته شده. برای منی که دست در دست کودک درونم، یکی دوسال کلا در وادی ادبیات نوجوان چرخ میزنم، دوست داشتنی بود.
و صد البته که  با ارباب حلقه ها، اسطوره فانتزی رده بزرگسال قابل مقایسه نیست. 
        

          نظرات دوستان رو اینجا خوندم و فکر کنم جلدای بعدی جذاب‌تر باشه، برای همین بهش یه فرصت دیگه میدم و جلد بعدی رو هم می‌خونم
ولی نظرم درمورد این جلد،
داستان کشش الکی داشت و زیاده‌گویی نویسنده حوصله‌ی آدمو سر می‌برد
داستان هیجان و کشش خاصی نداشت، یه داستان اورریتد بود که مشابه‌ش رو زیاد دیدیم
خلاصه که من دوسش نداشتم!
        

          این کتاب کتابی بود که پنج شیش سال توی کتابخونم خاک میخورد...
کتابی بود که وقتی سنم کمتر بود عاشقش بودم بخونم چون هدیه ای بود از طرف یکی از عزیزانم ...
ولی به هر دلیلی شاید طرح جلد شاید حجم زیاد و بلا بلا بلا نخوندمش...😅
ولی گروه گپ و همخوانیشون باعث شدن این مجموعه خفنو شروع کنم...👌

حالا بریم درباره کتاب صحبت کنیم:

اول ایده خیلی جالبی داره و من خودم اون زمانا که میخواستم بخرم خیلی ایدش برام جذاب بود و یه جورایی فانتزی بود برای من کتابخون...
وقتی که خوندم دیدم ایده جالبی داره و پردازششم بدک نیست ولی اون چیزی که تو ذهنم بود نیست...( تو جلد های بعدی همونی که تو ذهنمه میشه این جلد اینطوریه)
کسانی که این کتابو میخونن دو دسته اند : 
۱_یا بدشون میاد
۲_یا خوششون میاد
من خودم جزو دسته دومم ولی خیلیا داخل همخوانی جزو دسته اول ...
حالا میخوام از کتاب دفاع کنم که چرا باید بخونید و ادامش بدید:
اولا این کتاب یه مقدمه برای جلد دوم و سومه . یعنی شروع اصلی داستان از جلد دومه. نویسنده میتونست اتفاقات داخل این کتابو توی جلد دوم تعریف کنه ولی تصمیم گرفته یه جلد جداگونه براش بزنه که به تصمیمش احترام میزارم...
یعنی این جلد رو یه مقدمه و اشنایی با این دنیا ببینید و ازش انتظار خاصی نداشته باشید...
روند خیلی سریعی داره ولی شخصیت های مهم داستان واقعا جذاب نیستن...
مثلا شخصیت اصلی و ویلن کتاب اصلا جالب نیستن...
شخصیت اصلی که تا صفحه چهارصد هیچ کاری رسما نمیکنه . ویلنم که اصلا خطرناک و خوف نیست و اصلا حس ویلنی نمیده...
این جذابیتی که نگه داشت منو شخصیت های فرعی ، دنیا و روند تند پیش روی داستان بود...
البته چاپ و ترجمه خیلی خوبی هم داشت ( من از کانون خوندم)
شخصیت های فرعیش عالی بود : انگشت خاکی ،باستا ، الینور و......
خیلی خوب بهشون پرداخته شده بود و کلا شخصیت پردازی این کتاب واقعا عالیه و شخصیت هاش به یاد موندنی...
یعنی عاشق باستا و مخصوصا انگشت خاکیم . یه تنه کل کتابو برام نگه میداشتن...🔥💪
دنیاشو هی میخوای بیشتر بشناسی ولی دنیا کتاب اصلش برای جلد دومه...
تکرار یه سری مسائل ممکنه اذیتتون کنه ولی منو نکرد.یعنی یه سری اتفاقات هی تکرار بشه... من باهاش مشکلی نداشتم...
خطری برای شخصیت ها وجود نداشت که یکی از ایراداتشه. یعنی هر چی میشد میگفتم یا فرار میکنن یا هیچ بلایی سرشون نمیاد . و انقدر اینطوریه که تا اخر کتاب کلا یکی از شخصیت ها یه زخم کوچیک برمیداره و کلا همین...😐
این دوتا از ایراداتشه و میگم انتظار خاصی از یه مقدمه نداشته باشید دیگه ایکاش یه طور دیگه بیان میکرد ولی خب همینیه که هست ...
کتابیه که دوسش داشتم و میدونم توی جلدهای بعدی خیلی خفن تر قراره بشه...
کتابیه که واقعا فانتزی همه کتابخوناست و حال و هوای خوبی داره...
تم و فضا کتاب خیلی خوب و دلچسبه و واقعا توش غرق شدم...
ممنونم از گروه گپ بابت اینکه نذاشتید چند سال دیگه این کتاب تو کتابخونم خاک بخوره...حالا کلی کتاب دیگه قراره بخونیم باهم😁
بریم سراغ جلد های بعدی ببینیم چی میشه ...😅
        

          شاید رئالیسم فانتزی ژانر من نیست.
برام جالبه که کتابی که‌انقدر برای خریدن و خوندنش ذوق داشتم به اندازه کافی ذوق‌زده‌م نکرد.
کتاب سرشار از نکات زیبا و همچنین جملاتیه که واقعا به درد استوری کردن و گذاشتن توی کانال میخوره. اما نمیشه به عنوان یه کتاب فانتزی بهش نگاه کرد.
کاملا رمان بزرگسالیه که حالا چند تا موجود افسانه‌ای هم داخلش زندگی می‌کنن. البته که باید بگم این ایده نویسنده برای زنده شدن شخصیت‌های یک داستان کاملا عالی بود و انگار درمورد رویای هر کتابخون صحبت شده بود.
متن کتاب روان اما کمی با توجه به ژانر فانتزی سنگینه (که در واقع مناسب ژانر رئالیسمه) و درمورد نظر قطعی و پیشنهاد کردنش باید اول جلدهای بعد رو بخونم.
        

          به نظرم می‌رسد خواندن کتاب‌های کورنلیا فونکه حوصلهٔ زیادی می‌طلبد چون بعد از مقدمه‌چینی طولانی می‌رود سر اصل مطلب. در هر صورت اگر حوصله خواندن کتاب طولانی را دارید و طرفدار فانتزی هستید، این فانتزی جذاب دربارهٔ کتاب را در فهرست  *می‌خواهم بخوانم*  خود بگنجانید. 
        

          پایانش یکمی برام گنگ و مبهم بود🫠
ولی انقدری جذبم کرد سریع بخونمش…
قطعا سراغ دوتا جلد بعدی ام میرم😆
دوتا ستاره کم کردم چون داستان الکی طولانی بود و جزییات بلا استفاده زیاد داشت👀
        

          فکر کن بتوانی با بلند خواندن یک کتاب شخصیت‌های آن را  وارد دنیای خودمان کنی یا رویایی‌تر. خودت در دنیای داستان قدم بزنی.
فانتزی ژانر محبوبم نیست، اما "سیاه قلب"  برایم فرق داشت. :)
با وجود سنگینی جایش در کوله‌ام محفوظ بود. 
سیاه قلب را می‌توانید در دنیای واقعی هم احساس کنید و ببنید شاید برای همین آنقدر دوستش داشتم‌؛ نزدیکی. پری‌ها و غول‌ها همین‌جا بودند. کنار تختم. 

        

          بنظرم ارزش یک بار خواندن رو داره اما فانتزی های بهتری هم هست.
هچنین احساس می کنم نویسنده بیخودی مجموعه رو کش داده و جلد سوم اضافه بود . 
        

          این کتاب رو دقیقا تو سنی که مناسب بود خوندم. سیزده سالگیم قطعا با این کتاب تبدیل به سال متفاوتی از زندگیم شد، چون هم اولین دنیای فانتزی بود که باهاش آشنا می‌شدم و هم داستان بلندی داشت و جزوی از زندگی روزمره‌م شد؛ مهم تر از اینکه واسه منی که دیوونه‌ی کتاب بودم جدیدترین و جالبترین ایده رو داشت. بعد از شیش سال هنوز هم درگیرشم و احتمالا دوباره برم بخونمش. شاید برای بزرگسال مناسب نباشه، ولی واسه‌ی نوجوان کتاب قشنگیه، با ایده‌ی متفاوت و قلم جالب.
        

          با نهایت احترامم به علاقه مندان سیاه قلب چنین می نویسم:« عنوانی زیبا، طرح جلدی جذاب و نویسنده ای پر آوازه.
همین موارد برای انتخاب کتابی که قبل از خواندنش فکر می کنی از به یاد ماندنی ترین و شیرین ترین تجربه های کتابخوانی ات خواهد شد، کافی است. کتاب را می گشایی و فصل به فصل می خوانی ، پیش می روی و ناامید و ناامیدتر می شوی. پیش نرفتن داستان و توصیفات طولانی خسته ات می کند  خواندن هر کلمه مانند تک آهنگی ناامید کننده از ویلونی  که سیم هایش از جا در رفته و هر نت زجرآورش روی روحت خراش می اندازد می ماند. هر فصل با انبوهی از توصیفات بلااستفاده ای پر شده که نه کمکی به پیشبرد داستان و نه شخصیت پردازی می کنند.‌ شخصیت پردازی کاراکتر اصلی داستان شبیه به شلغمی پلاسیده است که در گوشه ای از یک مزرعه افتاده و بدون و نبودن آن فرقی در هشتاد درصد داستانمان ندارد. بقیه کاراکترها هم از این قاعده مستثنی نیستند البته اگر بخواهیم جانب انصاف را رعایت کنیم کاراکتر باستا و گردانگشت و‌ فنوگلیو پردازش خوبی داشتند و کاپریکورن هم به عنوان شرور داستان بد نبود. بخش مربوط به دنیاپردازی داستان هم، افتضاحی ناامید کننده بیش نبود. فرض کنید کتاب فانتزی سیاه قلب را با این بهانه برمی دارید تا در دنیای آن گم شوید و با تنها چیزی که مواجه می شوید  دهکده ای کثیف و مخروبه و اشاراتی به دنیایی نامعلوم و موجوداتی است که تنها در صفحات آخر کتاب پیدای شان می شود. شاید اگر داستان در صفحات کمتری خلاصه می شد می توانست تجربه ای خوب و نویدی بهتر برای ورود به دنیایی خارق العاده باشد اما افسون و صد افسون.»
        

          این‌قدر نظرات متفاوت درباره‌اش خوانده بودم که نمی‌دانستم شروعش کنم یا نه، ولی حالا خوشحالم که خواندم. داستان برایم کشش زیادی داشت و لازم نبود به زور و انگیزه‌‌ای غیر  از خودش متوسل شوم تا تمام شود!
یک فانتزی خوب که شخصیت‌های اصلیش چنان عاشق کتابند که شوق خواندن (و البته کلکسیونر کتاب شدن !) را در خواننده بیشتر می‌کنند. 
به نظرم برای نوجوانان ۱۳ سال به بالا خوب باشد، البته من با یک مقدار قابل توجهی تفاوت سنی😁 هم لذت بردم و منتظرم یکشنبه بروم و جلد بعدی را امانت بگیرم. 
        

          بالاخره خوندن کتاب تموم شد.
اصل داستان را دوست داشتم ولی زیاده گویی های نویسنده به نظرم کمی سرعت خوانش کتاب را کم می‌کرد.
برخی اتفاقات قابل پیش بینی بودن و همین باعث می‌شد کمی از جذابیت های کتاب کم بشه.
داستان تا حدود ۲۰۰ صفحه اول گنگ پیش می رفت و اتفاق خاصی در اون نمی افتاد ولی بعد روند کتاب جذاب‌تر شد.

        

          کتابی لابه لای کتاب ها!
شاید این بهترین تعریف کوتاهی باشه که بشه در وصف این کتاب گفت.
        

          هیچ وقت فکر نمیکردم یه کتاب 600 صفحه ای رو توی پنج روز بخونم. یکی از اولین کتابهای فانتزی که خوندمه. واقعا دوستش داشتم. من عاشق این جزئیاتم طوری که بتونم گوشه گوشه صحنه رو تصور کنم. بعد از اینکه کتاب تموم شد رفتم سراغ فیلمش که انقدر چرت و به دردنخور بود که وسطش خوابم برد. به هیچ عنوان سراغ فیلمش نرین. حتی یک سکانسش هم شبیه کتاب نیست. بخونیدش که شما رو با خودش میبره به سرزمین کاپریکون و گردانگشت و کتابها. خوشحالم خریدمش. تنها چیزی که یه ذره منو اذیت کرد، ویراستاری کتاب بود. جمله ها بکب درمیون ادبی و عامیانه میشدن. یعنی مثلا وقتی مگی داره سه خط حرف میزنه از سه تا فعل نوشتاری و چهار تا فعل گفتاری استفاده شده. لحن شخصیت ها منسجم نیست. توی چاپ بعدی خوبه که ناشر به این مسئله توجه کنه. ترجمه کتایون سلطانی واقعا خوبه.
        

          ویرایش شده،درباره ی ترجمه
متوجه شدم که نشر افق‌مستقیم از زبان آلمانی کتاب‌رو‌ترجمه کرده و به شدت ترجمه دقیق‌انجام شده و‌معادل‌سازی براش نیومده.
این اتفاق حتی در اسامی که من باهاش خیلی مشکل داشتم هم 
رخ داده ، مثل زبان جادویی و بلوط‌خوار.(هر چند من این اسم‌ها رو‌دوست ندارم)بنابراین اگر دنبال یه ترجمه ی دقیق هستید، افق را انتخاب کنید، اما متن روانی نداره و همین مطالعه رو کند میکنه، دلیلش را نمیدونم چیه....
فقط خواستم اصلاح کنم که ترجمه ی افق ترجمه ی کامل و دقیقه...