بریده‌های کتاب مورخ باشی

بی ایمانی نوعی کمبود است که به نوبه خود، عدم تعادل ایجاد می کند و عدم تعادل رنج به وجود می آورد. در ایمان، خاصیت تغییر و تبدیل وجود دارد، غم و رنج را تبدیل به لذت و سرور می کند.

کار اساسی این است که مردم ایمان پیدا کنند که مبارزه ی سیاسی یک وظیفه شرعی و مذهبی است. تنها در اینصورت است که تا رسیدن به هدف از پای نخواهند نشست. مردم در غفلتند که از نظر اسلام، سیاست از دین و دین از سیاست جدا نیست. پس همبستگی دین و سیاست را باید به مردم تفهیم کرد.

برای مخالف بودن، مخالفت کردن لازم نیست، موافقت و همراهی نکردن کافی است. در جبهه بندی میان نبی و معارضانش، هرکه در میانه باشد نیز با نبی و از او نیست و هرکه با او نباشد بر او است.

هرگاه تو بودی و تو رفتی، شکست میخوری و هرگاه او در تو به حرکت درآمد و عزم جاری در لایه های وجودت شد، آن چناه پر می کشی که حیرت آسمان ها را بر می انگیزی.

روح ، راکب بدن و سوار بر آن است .اگر در این دنیا میخواهی روح‌ را به مقصد برسانی ، باید بدن را تیمار کنی تا زمین گیر نشود و تو را از راه باز ندارد .

اگر امروز کسی را دیدید که بوی شهید از کلام او، از رفتار او، از اخلاق او استشمام شد، بدانید او شهید خواهد شد.

اول بعثت در وجود پیامبر، انقلاب و تحول در باطن او به وجود آمد و بعد همین انقلاب منشأ شد که بتواند دنیایی را به تحول بکشد. اگر خود عوض نمی شد، نمی توانست دنیا را عوض کند و این درسی است برای پیروان پیغمبر، تا بدانند که تا خودشان عوض نشوند، نمی توانند دنیا را عوض کنند.

این را بدانید که استقامت های ائمهء ما در مقابل آن جریان های فساد، موجب این شد که امروز ما می توانیم اسلام حقیقی را پیدا کنیم.

به ما می گویند که حتی ذبیحه را وقتی که می کشید با نام خدا بکشید. یعنی ضروری ترین، اولی ترین نیاز شما که خوراک شماست، بایستی با نام خدا باشد، برای خدا باشد. شکمت را هم که پر می کنی، برای خدا باید پر کنی. نتیجه این می شود که شکم پر کردن اصل نیست، خدا اصل است.

این زن است، زن تاریخ؛ این زن دیگر ضعیفه نیست.نمی شود زن را ضعیفه دانست.. این جوهر زنانه مومن، این جور خودش را در شرایط دشوار نشان می دهد. این است که الگوست؛ الگو برای همه ی مردان بزرگ عالم و زنان بزرگ عالم، آسیب شناسی می کند انقلاب نبوی را و انقلاب علوی را. می گوید شماها نتوانستید در فتنه، حق را تشخیص بدهید، نتوانستید به وظیفه تان عمل کنید، نتیجه این شد که جگرگوشه پیغمبر سرش بر روی نیزه رفت.

آن ایمانی که تعهد در کارش نیست، نصرت به مومن نمی دهد، پیروزی او را تضمین نمی کند، یاری خدا و یاری ذرات طبیعت و تکوین را برای او به ارمغان نمی آورد، خوشبختی و رستگاری دنیا و خلاصه یک کلام، بهشت دنیوی و اخروی را به او نمی دهند.

ارزش و عظمت زینب کبری، به خاطر موضع و حرکت عظیم انسانی و اسلامی او بر اساس تکلیف الهی است. کار او، تصمیم او، نوع حرکت او، به او این طور عظمت بخشید.

دین نمی گوید نیروهایت را متوقف بگذار، دین می گوید سرعت بگیر هرچه بیشتر، مسابقه بده هرچه زیادتر، اما به سوی چه؟ به سوی چیزی که شایسته ی توست. سرعتت به سوی مغفرت پروردگار باشد، به سوی آن بهشت برین الهی باشد.

ما باید خودمان را به این مرکز نور نزدیک کنیم و نزدیک شدن به مرکز نور، لازمه اش و خاصیتش، نورانی شدن است. باید نورانی بشویم؛ باید با عمل و نه محبت خالی، با عمل؛ عملی که همان محبت و همان ولایت و همان ایمان، به ما آن را املا می کند و آن را از ما می خواهد. با این عمل باید بشویم جزو این خاندان، وابسته ی به این خاندان.

ثار یعنی حق خونخواهی، اگر کسی ثار یک خانواده است یعنی این خانواده حق دارد درباره او خونخواهی کند. دو نفر در تاریخ اسلام ، اسم آورده شدند که صاحب خون اینها و کسی که حق خون خواهی از اینها را دارد، خداست. ثارالله یکی امام حسین است، یکی پدرش امیرالمومنین.

هدف فقط مبارزه با کفار مکه نبود؛ مسئله، مسئله جهانی بود.هدف این بود که بذر اندیشه و عقیده را پیامبر اکرم بپاشد؛ هر کجایی که زمینه مساعد بود؛ در زمان مساعد، این بذر سبز خواهد شد. هدف این بود که پیام آزادی انسان و پیام بیداری انسان و پیام خوشبختی انسان به همه دل ها برسد.