داستان زندگی آ شیخ عباس قمی « محدث قمی»، نویسنده کتاب مفاتیح الجنان؛به قلم #فهیمه_شاکری_مهر در انتشارات #بین_الملل است. داستانی جذاب و گیرا ، توصیف شخصیت خیلی خوب و کامل بود. فضاسازی داستان خوب بود. اطلاعات تاریخی و اشراف نویسنده به موضوعات در طول داستان کاملا مشهود است. 

پ.ن: قطعا توی خانه هر مسلمانی در کنار قرآن این کتاب گرانبها هست و حداقل روزی یک یا دوبار به این کتاب گرانها رجوع می کنند.
        

          انگار که نویسنده فقط دیالوگ نویسی را تمرین کرده باشد؛ داستان پر است از دیالوگ‌های خسته‌کننده و بعضاً زائد آن هم با زبان محاوره که اصلا با فضای کتاب هم‌خوانی ندارد. در واقع می‌توان گفت اصلا فضایی در کتاب خلق نشده که در بطن آن این گفت‌وگوها بتوانند خودنمایی کنند. هرچقدر هم که صبر کنی و به کتاب مجال بدهی، نمی‌تواند خود را برای مخاطب جا بیندازد.

 اسم و ادعای کتاب اصلا با محتوای آن که بیشتر به ماجرای پهلوی اول و کشف حجاب می‌پردازد هم‌خوانی ندارد. در واقع در حق هر دو موضوع اجحاف شده؛ کتاب نه توانسته در روایت سرگذشت یک عالم موفق باشد و نه در روایت آن حادثه تاریخی!

از همان ابتدای کتاب که نویسنده نام استاد خود را ذکر کرده و از او تشکر می‌کند، می‌شد حدس زد که سطح کتاب در چه حد هست! عجله نویسنده برای گنجاندن اطلاعات مربوط به شیخ عباس قمی لابلای داستان‌های تصنعی و عاری از ظرافت مشهود است. دیالوگ‌ها اصلا برای موقعیت‌ها و اشخاص طراحی نشده؛ انگار که کلاس درس است و مستقیم خواننده کتاب را هدف قرار داده است! داستان‌ها و شخصیت‌ها چونان جزیره از هم جدا افتاده‌اند؛ در واقع شخصیتی شکل نگرفته که بشود جایگاه آن‌ها را در داستان پیدا کرد!
        

          جا برای کتاب های زندگی علما خالیه هنوز
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
شروع کتاب، کشش لازم را ندارد. اما بعد فصل دوم ضرباهنگ کتاب و نثر روان می‌شود.
این کتاب بیش از آنکه داستان شیخ عباس قمی باشد، رمان زندگی شیخ سلمان گیوه‌چی است‌.
احتمالاً کمبود منابع، نویسنده را مجبور کرده که برای جلوبردن داستان، به تخیل روی بیاورد و شخصیت اول، محدث قمی نباشد.

بستگان ما در قضیه کشف حجاب،به عراق مهاجرت می‌کنند و مدتی در همسایگی آشیخ عباس قمی در کربلا بودند.
تعریف می‌کنند آشیخ عباس، اتاقی در بالاخانه داشت.
با نردبان به آنجا می‌رفت و بعد نردبان را بالا می‌کشید تا کسی مزاحمش نشود و مشغول نوشتن می‌شد.

روحش شاد
یکی از مهمترین کتب ادعیه شیعه، یادگار اوست.
        

          ﷽
اول از همه به نویسنده خداقوت میگم بابت پرداختن به زندگی شخصیتی که اکثر ما بهش مدیون هستیم به خاطر زحمتی که برای کتاب مفاتیح الجنان کشیده، دوم اینکه خاک نشین رفته سراغ زندگی حاج شیخ عبـاس قمی ، مـردی که از زندگی و زمانه اش اطلاعات زیادی در دسترس نیست و همین دردسترس نبودن اطلاعات به نظرم کمـی خاک نشین را با مشکـل مواجه کرده است.

نـویسنده بـرای پرداختن به زندگی شیخ،یک شخصیت خلق کرده به اسم سلمان که اهل قم است و به علت اتفاق کشف حجـاب در  حرم حضرت معصومه(س) و... مجبور می‌شود به مشهد سفر کند و دیدارش با شیـخ عباس تازه می‌شود و در خلال پرداخت به اتفاقات تاریخی مثل داستان گـوهرشاد و...به زندگی و زمانه و احوالات شیخ عباس نیز می‌پردازد.
        

          بسیار بسیار زیبا و روان. برشی از زندگانی محدث قمی که از دیدگاه یک شخصیت دیگه روایت میشه و بسیار لطیف و زیبا و آموزنده است. ازش غافل نشید.
        

          رمانی که برای روایت گوشه‌ای از زندگی محدث قمی، شیخ عباس قمی، نویسنده مفاتیح الجنان نوشته شده است.
همانطور که اشاره شد این رمان فقط گوشه‌ای خیلی کوچک از زندگی محدث قمی را روایت می‌کند؛در خلال داستان کتاب‌های ایشان را معرفی می‌کند و به روایت بخشی از جنایات و اتفاقات پهلوی اول می‌پردازد.
در مجموع نویسنده به غیر از چند نکته محدود از زندگی محدث قمی همچون ساده زیستی، بخشندگی، طالب علم بودن ایشان و... چیز دیگری از برای ارائه نداشتند. (که شاید به این دلیل هست که از زندگی ایشان فقط همین موارد محدود روایت شده)