بریده‌های کتاب آرتمیس

یک مبارز هیچ گاه از اسلحه اش جدا نمی شود...

:《زمان پیچیده ترین وسیله جهانه. هم درده و هم درمان خیلی از مشکلات زندگی. زمان بیشتر زخم های مارو درمان می کنه، ولی در آخر همه چیزمون رو می گیره.》

قدرت هر سرزمینی به اندازه قدرت ضعیف ترین شهروند آن است!

:《 جادو انتخاب کردنی نیست، نادانی انتخاب کردنیه، نفرت انتخاب کردنیه، خشونت انتخاب کردنیه، ولی ذات موجودات انتخاب کردنی یا اشتباه نیست و مثل روز روشنه که جرم نیست. بهتره این رو یاد بگیرین.》

عشق سو تفاهمی ویرانگر است و همدست آن،امید،سرابی جفا پیشه.

《قاتل ،مقتول ،ملکه ،دیوانه》

گفت:《فرنگیس،فرنگیس!》 گفتم:《جانم،جانم!》

در شهر کوران یک چشمی شاه است.

وقتی نمی توان دری را باز کرد باید یک در جدید ساخت.

شاید شجاع بودن مستلزم نترسیدن نبود.

حقیقت وحشتناک بهتر از دروغ های دلگرم کننده بود.

باید با ترس روبه رو بشیم ، با این مهمون غیرمنتظره روبرو شیم و ببینیم چه حرفایی واسه گفتن داره وقتی ترس از راه میرسه ، قراره یه اتفاقی بیوفته.

بزار یه رازی رو بهت بگم هانا،هیولا های خیلی بد هیچ وقت شبیه هیولا نیستن.

کز گفت:توی کتردام آدم خوب نداریم،آب و هوای اینجا بهشون نمیسازه.

او گفت:گاهی فقط باید به حد کافی صبر کنیم،بانو!بعدش می‌فهمیم چرا به باور داشتن ادامه میدیم.

ایمان ما اغلب زمانی که باید در ضعیف ترین حالتش باشه ،قوی ترینه.این ماهیت امیده.

هدف وسیله را توجیه می کند.

کلاغ ها بال می زدند و روی شاخه های کاج و چنار جابجا می شدند، دود بخاری اتاقمان می رفت سروقتشان. آن وقت میگفتند:《 برف، برف.》

تنهایی را فقط در شلوغی می‌شود حس کرد.

هر چیزی ترکی دارد نور از همین ترک هاست که وارد می‌شود. _لئونارد کوهن