روند کتاب خیلی کند بود و میشد توی  ۲۰۰ صفحه جمع بشه داستان. به نظرم بیشتر مناسب نوجوان بود تا جوان.  داستان کلیتش قشنگ و جالب بود و باعث میشد اون نفرتی که از ملکه ی سرزمین عجایب داشتم فروکش کنه... اما در کل کتاب رو من خیلی دوست نداشتم ولی خب تجربه ی جالبی بود خوندنش به هر حال. 
        

          من کلا فانتزی خون نیستم و علاقه زیادی به این ژانر ندارم
اما اینو فهمیدم که داستان خیلیی عجیب و خاص نبود و دلیل این همه ترند شدن و نفهمیدم
شاید اگه ترند نبود و انقدر انتظار منو بالا نبرده بود بیشتر ازش خوشم میومد اما وقتی دیدم همه دارن میگن وای سنگدل خارق العاده ست وای سنگدل بی نظیره من انتظار یه شاهکار داشتم
روند داستان به نظرم کند بود و وسطاش ریدینگ اسلامپ شدم
و اینکه حدود ۳۰ صفحه اخر هیجان داشت و اینم بگم که خیلی گریه کردم اخرش::))
در کل نظرم اینه که کتاب قشنگی بود و داستان خوبی داشت
ترجمه ش روون بود و قلمشم خوب بود
امااااا
انتظارتونو بالا نبرید ازش چون ممکنه مثل من بخوره توی ذوقتون
اگه از خلاصه ش خوشتون اومده بخریدش و به این که ترنده فکر نکنید
من خودم از دوستم قرض گرفتم و خب خوشحالم که نخریدم
اما شما اگه قصد خرید دارید حتما کلی تحقیق کنید و مطمئن شید که خوشتون میاد ازش
        

          کتابی بود که تا یه جاهایی واقعا زیاد دوستش نداشتم ولی بعد از اون اتفاق یهو نظرم درمورد عوض شد و با اینکه توی یه قدمی خوشبختی همه چیز به خاک سیاه کشیده شد ولی باز هم من دوستش داشتم و کتابی بود که توی قلب من جا داره با همه ی کم و کاستی هاش
        

          داستانی آشنا،،،
همین دیروز مرد؛
        

          کتاب سنگدل رو تموم کردم.کتاب درمورد شخصیت کاترین هست با روایت شخص سوم.کتاب یک جورهایی خسته کننده بود و حتی اگه اتفاق های مهمی هم میفتاد بازهم انگار یک عمر طول میکشید تا یک صفحه رو تموم کنی.خودم به شخصه این نظر رو دارم که به جاهایی که بیشتر لازم بود توجه نکردن و به جاهایی که لازم نبود توجه کردن و همین باعث شده کتاب ۴۵۶ صفحه داشته باشه.قلم نویسنده واسم رومخ بود؛توصیفاتش اصلا کامل نبودن(درمورد ظاهر) و اگه فن آرت ها نبود اصلا نمی تونستم تصورشون کنم.فضاسازیشم همینطور بود و با تخیلات خودم یک چیزی ساختم.پلات توئیستاش قوی بود.اشکم در اومد سرش و آره بیشتر عصبانی هستم به خاطر اتفاقاتی که می تونست بیفته و نیفتاد.آهان یک مشکلی هم که داشتم تشخیص جنسیت و نوع شخصیت ها بود.چون بعضی هاشون حیوون بودن و بعضی هاشون کارت بودن.
در آخر کتاب خوبی بود و خب اگه سختش نگیرید میتونید بخونید،اما واسه خوندن به نظرم تایم بیشتری برعکس کتاب های دیگه میخواد چون اگه پشت سرهم بخونید ریدینگ اسلامپ می شید.
        

          سنگدل کتابی بود که باهاش اشک ریختم و خندیدم و هیجان زده شدم‌ و...
این کتاب پایان بسیار شوکه کننده و البته غم انگیزی داشت 
قطعا پیشنهاد میشه
        

          «سنگدل» برام با یه شروع خیلی بامزه و پرانرژی شروع شد؛ اولش کلی ذوق داشتم که وای چه فضای شادی داره و چه کتاب قشنگیه. ولی راستشو بخواید این حس خیلی زود کم شد. دلم می‌خواست اون حال‌وهوای خوب تا آخرش بمونه، ولی نبود.
.
دنیاسازی و توصیف‌های کتابم به سلیقهٔ من نبود. حس می‌کردم مدام داره فضا و جزئیات اطراف رو توضیح می‌ده، در حالی که من دوست داشتم بیشتر بره سراغ شخصیت‌ها و اتفاقات اصلی. برای همین برام یه کم کشدار و توضیحی شد.
.
از همه بدتر اینکه کتاب خودش منو نمی‌کشید سمت خوندن؛ من بودم که زور می‌رفتم بخونمش و تمومش کنم. این حس که یه داستان خودش دستتو بگیره و ببردت جلو اصلاً برام اتفاق نیفتاد.
.
پایانش هم، مخصوصاً ۴۰ صفحهٔ آخر، واقعاً حس می‌کردم همه چی عجولانه و سرهم‌بندی شده. هر بار می‌خوندم می‌گفتم چرا همچین اتفاق‌های عجیب و بی‌منطقی باید بیفته؟ اصلاً بهم نچسبید.

شاید اگه از اول این‌قدر ترند نشده بودم و توقعم کمتر بود، بیشتر خوشم می‌اومد. ولی با این همه انتظار و هیجان، نتونست اون حسی که می‌خواستم بهم بده.
.
این فقط تجربهٔ شخصیه منه، ممکنه شماها کاملاً برعکس من خوشتون بیاد ازش. ولی برای من جزو اون کتابایی نشد که پیشنهادش کنم. از ۵ بهش ۱ می‌دم. به نظرم توی این ژانر کتاب‌های خیلی باحال‌تر و پرکشش‌تری هست.