کتابی بود که تا یه جاهایی واقعا زیاد دوستش نداشتم ولی بعد از اون اتفاق یهو نظرم درمورد عوض شد و با اینکه توی یه قدمی خوشبختی همه چیز به خاک سیاه کشیده شد ولی باز هم من دوستش داشتم و کتابی بود که توی قلب من جا داره با همه ی کم و کاستی هاش
      

        من با این کتاب زندگی کردم و حتی سر پایانش گریه کردم با اینکه نباید گریه میکردم . اوایل داستان یکم کند بود و فقط جهت مقدمه چینی بود و عشقی توش بود که من رو شگفت زده کرد و یکم فضای داستان گنگ بود بعضی شخصیت ها ( شاید هم خیلی ها ) توصیف نشده بودن و یکم تصور کردنشون سخت بود ولی به عنوان اولین تخیلی یکم تصور اون درخت ارزو ها یا باغ یخی و ... برام سخت بود اما حاصرم چندین بار دیگه هم بخونمش و توصیه میکنم که اگر قوه تخیل قوی ندارین سعی کنین سمتش نرین چون خیلی مکان ها و شخصیت ها زیاد درموردشون توضیح داده نشده ولی کتاب خوبی بود و توی خط به خطش میشد جادو رو حس کرد .
      

        یکم کلیشه ای بود ولی اون اواخر داستان اتفاقاتی افتاد که از اون کلیشه بودن بیش از حد کمی در اومد ولی ارزش یک بار خوندن رو به نظر من داشت البته بعضی ها از این کتاب خوششون نیومده و من به نظرشون احترام میزارم به هر حال کتابی نیست که همه ازش خوششون بیاد من به شخصه از این جور کتاب ها خوشم میاد ولی به همه توصیه نمیکنم .