بریده‌های کتاب Aiuran

شن گفت :《 سر در نمیارم.میخوای ازشون دلبری کنی؟》 رز با حالت دفاعی گفت:《 به هر حال یک ملکه اول باید با کشورش وصلت کنه.دلبری کردن از مردم چه اشکالی داره؟》 شن فکری کرد و گفت:《نمیدونم،فقط از شاهزاده کارو دلبری نکن.》 اوکی ولی حسودیای شن>>>>>>😭🛐

سر به سرم نزار.اگر یک درس از زندگی یاد گرفته باشم،اینه که هر چیزی رو میشه با پول خرید جز عشق.بهای عشق چیزی نیست جز قلب:)

این دنیا رفتار خوبی با دختر ها ندارد!

هیچوقت بهت نگفتم دوست دارم و این چیزیه که بیشتر از هر چیز دیگه ای حسرتش رو میخورم

عطرش رو بو کردم و قلبم درد گرفت. می خواستم اونو برای همیشه اینجا، امن نگهش دارم. لعنت به بقیه دنیا من همه دنیارو برای اون به آتش میکشم.

قفسه سینم درد می کرد، اگر مشکل من نبودم، چرا این اتفاق ها برای من می افتاد؟ سعی کردم آدم خوبی باشم. یه دختر خوب، یه دوست خوب ... اما مهم نیست که چقدر تلاش کردم، اخرش من همیشه آسیب دیدم.

می توانم لحظه ای را که قلبم به هم می ریزد را حس کنم. وقتی برمی گردم، چشمانم به چشمانی که به خاطر سپرده شده بودند می خورد. وقتی مه با عمیق ترین دریا برخورد می کند. وقتی سایه ای با شعله اش روبرو می شود. هنگامی که اجتناب ناپذیری به پایان خود می رسد. وقتی به صورت چیزی که بیشتر از هر چیز دوستش دارم خیره می شوم.

در حالی که به سمت آنها در یک خط مستقیم راه می روم احساس کنم آنها یک جفت زیبا هستند، برادران آزر. و من باقی عمرم را برای گذراندن با آنها دارم. با یکی ازدواج کرده و عاشق دیگری.

روز شصت و چهارم مختصرِ داستانِ طولانیِ من اینه:تو من رو در هم شکستی

او هنوز یک نوجوان است .نوجوانان به اندازه کودکان انعطاف پذیر نیستند .ان ها هویت،ارزوها و رویاهایی دارند.گاهی اوقات،والدین از این استقلال احساس بدی دارند.آن ها دوست دارند به همان نوزادی که بدنیا اوردند بچسبند. هر چیزی که برخلاف میل آن ها باشد ،نافرمانی است.بنابراین، وقتی ان کودک ترجیح میدهد بخواند و بنويسد تا این که پا جای پای پدرش بگذارد ،خشونت ظاهر میشود.هنگامی که کودک در ذهن خود به دام میافتد ،مادر و پدرش درد را فقط نشانی از بالا رفتن سن کودک میدانند

عشق به آدم ها این قدرت را می‌دهد که خائن باشند.صدمه دیدن توسط کسی که دوستت دارد و دوستش داری بسیار سخت است مثل سوزنی زیر پوست یا چاقویی درنده میان دنده ها...