بریده‌های کتاب R.R

اما در باطن امر ، موردی که قابل تأمل است می‌توان به عنوان رمز موفقیت ، و در واقع رمز رستگاری او نام برد؛ عبودیت و بندگیِ بی‌قید و شرط آن شهید والامقام است در مقابل حق و حقیقت.

من بی عرضه و ترسو نیستم ، من تنها هستم و می‌دانم تنهایی و ترس فرق دارند. اما وقتی تنهایی ، دلت نمی‌خواهد خیلی کار‌ها را انجام بدهی. یعنی نمی‌توانی. فکر می‌کنی قدرت نداری. فکر می‌کنی کسی پشتت نیست که به قدرت اضافه کند یا قدرتت را بهت یادآوری کند. من تنها هستم و سال‌هاست که قدرتم زیر خروارها خاک گم شده حاجی.

وُلتر از نامدارترین فیلسوفان فرانسوی ، درباره نقش کلیدی زنان میگه: « وظیفه‌ی زنان ، تهذیب اخلاق مردان است. »

باید دفترها نوشت از نقش‌آفرینی زنان سربلند و نجیب این سرزمین ، زن‌های انسان ساز و تاریخ‌ساز!

مسأله در روزگار ما ، و شاید تا قرن‌ها ، فقط و فقط ایستادگیِ سرسختانه در برابر ستم است نه ستم را به شکلی قطعی و نهایی مغلوب کردن. مسأله‌ی اساسیِ انسانِ مسئولِ عصر ما غلبه بر ظلم نیست؛ ناسازگاریِ قطعی و لجوجانه با ظلم است. ... ما ، مهم این است که باور داشته باشیم که آمده‌ییم تأثیر بگذاریم و تغییر بدهیم؛ نیامده‌ییم که فقط « باشیم » و بودنی بدون شدن را تجربه کنیم. ما آمده‌ییم که صورت سنگیِ دیوار را ، دستِ کم ، بخراشیم؛ اگر نه دیوار را از پی و پایه فرو بریزیم...

مکرر می‌گفت: « عشق و قلب ، فرمانده و رهبر آدمیست.» گاهی برای اثبات ادعایش به این شعر حافظ استناد می‌کرد: جلوه‌ای کرد رخش دید ملک عشق نداشت عین آتش شد از ای غیرت و بر آدم زد می‌گفت: « آن امانتی که خدای متعال به انسان ، اشرف مخلوقات داده ، همین عشق و قلب است و اساسا تفاوت انسان و مَلِک هم در این است ولاغیر. بدین معنا که خداوند متعال چون ملک عشق نداشت. تجلی وجودی‌اش شد موجودی به نام انسان که این خصیصه‌ی عشق را داشت .»

شهید طهرانی مقدم: « نصرت الهی این نیست که ما بنشینیم و دعا کنیم تا راه‌حل بیاید به ذهنتان . نصرت الهی ، یعنی اینکه مثلاً اگر غیر‌مسلمانی پانزده بار باید دستگاهی را تست کند تا ایرادش را پیدا کند ، برای شیعه در دومین بار ایراد معلوم می‌شود.

مقام معظم رهبری می‌فرمایند: « قبول قطعنامه از طرف امام ، به خاطر فهرست مشکلاتی بود که مسئولان آن روز امور اقتصادی کشور مقابل روی او گذاشتند و نشان دادند که کشور نمی‌کشد و نمی‌تواند جنگ را با این همه هزینه ادامه دهد. امام مجبور شد و قطعنامه را پذیرفت. پذیرش قطعنامه به خاطر ترس نبود؛ به خاطر هجوم دشمن نبود؛ به خاطر تهدید آمریکا نبود... اگر همه دنیا در امر جنگ دخالت می‌کردند ، امام رضوان الله علیه ، کسی نبود که رو برگرداند. آن [پذیرش قطعنامه] یک مسئله داخلی بود؛ مسئله دیگری بود. »

حالا سیاستمداران ما مدتی است. شعار وفاق می‌دهند. برای خوراک سیاسی شعار جذابی است ؛ رأی‌آور هم هست. اما « وفاق » اعتباری است. اصالت با الفت است. وفاقْ مصلحت‌محور و توافقی بر یک غرض مشترک است. الفت اما غیر غرض ورزانه و بر اساس صدق و از شعبه‌های وَلایت است . الفت که به محاق برود ، ناچار و ناگزیر از وفاق می‌شویم. اما هوش دار که مومنین با رشتۀ ولایت به هم وصل‌اند و قطع این سلسله به رانده شدن از بارگاه ولا می‌انجامد.

آدمیزاد هشتاد درصد بدنش آب است. من می‌گویم اشک است. اشک خیلی چیز خوبی است لاکردار ، آبادیِ چشم است. بزرگ‌ترین تمدن‌ها کنار رودخانه‌ها پدیدار شده‌اند.

مولای ما آرزوی هیچ‌کس را از او نمی‌گیرد

آیت الله رئیسی خودش را وقف خدمت به آقا کرده بود و اصلا خودش را در این میان نمی‌دید. تمام عشق و علاقه ایشان خدمت به آستان مقدس امام رضا علیه السلام بود. آقای رئیسی اعتقاد داشت به عشق امام رضا علیه السلام باید به تمام مردم ایران خدمت نمود، چرا که ایران کشور امام رضاست

گربه ، خلقت شگفت خداست و تنها زبانی که ادراک غمگنانه را بازگو می‌کند . بزرگی هر کس به بزرگی غمی است که در دلش پنهان کرده است. غم شوکت دارد ، مهابت دارد ، هیجان می‌آفریند و حرارت می‌بخشد. هرکسی به‌اندازۀ ادراکش از حقیقت ، غم دارد. آن‌ها که غم را به افسردگی و غصه فرو می‌کاهند ، غم نمی‌فهمند.